Ο αστεροειδής έπεσε και κατέστρεψε τα πάντα, αλλά...

Οι δεινόσαυροι επέζησαν μετά το χτύπημα της Γης

Η πρόσκρουση στη Γη ενός μεγάλου αστεροειδούς πριν από περίπου 65 εκατ. χρόνια, η οποία οδήγησε στη μαζική εξαφάνιση των δεινοσαύρων -σύμφωνα με την κυρίαρχη θεωρία για αυτό το μεγάλο αίνιγμα- τελικά άφησε πίσω της επιζώντες, σύμφωνα με νέα επιστημονικά στοιχεία.

Μια νέα επιστημονική έρευνα, με βάση καινούρια απολιθώματα, συμπέρανε ότι ορισμένοι δεινόσαυροι έζησαν μέχρι και μισό εκατομμύριο χρόνια μετά την πρόσκρουση, σε απομονωμένες τοποθεσίες του Νέου Μεξικού και του Κολοράντο στις ΗΠΑ. Η ανακάλυψη έγινε από Αμερικανούς ερευνητές, με επικεφαλής τον Τζιμ Φάσετ της Αμερικανικής Γεωλογικής Υπηρεσίας, και δημοσιεύτηκε στο περιοδικό παλαιοντολογίας «Palaentologia Electronica», σύμφωνα με την ηλεκτρονική υπηρεσία Live Science. Η θεωρία, ότι η πτώση αστεροειδούς εξαφάνισε σχεδόν άμεσα τους δεινόσαυρους, έχει δεχτεί αρκετή κριτική τα τελευταία χρόνια. Πολλοί επιστήμονες υποπτεύονται ότι και άλλοι παράγοντες έπαιξαν παράλληλα σημαντικό ρόλο, από τις ηφαιστειακές εκρήξεις μέχρι την αλλαγή του κλίματος. Σε κάθε περίπτωση, περίπου το 70% της ζωής πάνω στη Γη καταστράφηκε και σχεδόν σίγουρα η πτώση ενός ουρανίου σώματος έπαιξε καθοριστικό ρόλο. Μελετώντας νέα απολιθώματα και τη χημική σύνθεσή τους, σε συνδυασμό με την ηλικία των βράχων όπου βρέθηκαν τα οστά, οι ερευνητές κατέληξαν στο συμπέρασμα ότι μερικοί δεινόσαυροι επέζησαν από την καταστροφή για ένα σημαντικό χρονικό διάστημα. Αναμένεται ότι αρκετοί παλαιοντολόγοι θα αντιμετωπίσουν με σκεπτικισμό τη νέα έρευνα. Η μεγάλη δυσκολία είναι να αποδειχτεί, πέραν κάθε αμφιβολίας, ότι τα απολιθώματα που βρέθηκαν, όντως χρονολογούνται από την εποχή μετά και όχι πριν από την πρόσκρουση του αστεροειδούς. Ορισμένες φορές, σύμφωνα με άλλους επιστήμονες, τα απολιθωμένα οστά μπορεί να παρασυρθούν από ποτάμια ή άλλα φυσικές διαδικασίες και να καταλήξουν να ενσωματωθούν σε νεότερης ηλικίας πετρώματα, οδηγώντας έτσι σε παραπλανητικά συμπεράσματα για την πραγματική τους ηλικία. Ο Φάσετ και οι συνεργάτες του πάντως επιμένουν ότι, μετά από διάφορες μελέτες, απέκλεισαν αυτή την πιθανότητα.Από την άλλη, ακόμα κι αν όντως επαληθευτεί η νέα έρευνα, τίθεται το ζήτημα του αριθμού των δεινοσαύρων που επιβίωσαν. Πιθανότατα ήσαν λίγοι και διασκορπισμένοι σε διάφορα μέρη, πολύ λιγότεροι από ό,τι πριν από την πρόσκρουση.

Πηγή : http://www.ellinikiafipnisis.blogspot.com/

--

1827: Εκπρόσωποι των Μακεδόνων στην Ελληνική Εθνοσυνέλευση

Νέα Αποκάλυψη Βόμβα: Το 1827 στην Ελληνική Εθνοσυνέλευση, φυσικά, υπήρχαν και εκπρόσωποι των Μακεδόνων!!!!

By D-Mak

Σήμερα σας παρουσιάζουμε νέα ντοκουμέντα!!!
Ανακαλύψαμε στην Βιβλιοθήκη της Ακαδημίας Αθηνών, δύο επιστολές-φωτιά, οι οποίες διαλύουν πλήρως όλους τους Σκοπιανούς ισχυρισμούς.

Οι επιστολές αποδεικνύουν αδιαμφισβήτητα ότι οι Μακεδόνες ως Έλληνες που ήταν, έπαιρναν μέρος στις Ελληνικές Εθνοσυνελεύσεις ακόμα και στην Εθνοσυνέλευση του…. 1827!!!!
Η πρώτη επιστολή με ημερομηνία 7 Απριλίου 1827 απευθύνεται στους Ιω. Κωλέττη και Γρ. Σούτζο, τους ανθρώπους που θα εκπροσωπούσαν τους Μακεδόνες στην Εθνοσυνέλευση. Χαρακτηριστικό είναι το απόσπασμα που ακολουθεί όπου και τονίζεται η Ελληνικότητα των Μακεδόνων και η “εύλογη επιθυμία τους” να εκπροσωπηθούν στην Ελληνική Εθνοσυνέλευση “προς ωφέλειαν της πατρίδος και τού έθνους”.
“Επειδή επληρωφωρήθημεν, ότι η συνέλευσις, αρχίζει και γίνεται, έκρίναμεν εύλογον και ημείς, τα μακεδονο-ολυμπιακά άρματα ινα
συναγωνισθήτε καί η εκλαμπρότης σας, μαζύ μέ τον ……
……..και την συνέλευσιν
εις την συνέλευσιν προς ωφέλειαν της πατρίδος και
τού έθνους καί σας έχωμεν πληρεξουσίους, στό να παρα-
στήσετε στας παραμικράς μας εκδηλώσεις”
Η Δεύτερη αποστολή με ημερομηνία 7 Απριλίου 1827 αποστέλλεται προς στην Διοικητική Επιτροπή της Ελλάδος και ανακοινώνει την εκλογή των Ιω. Κωλέττη και Γρ. Σούτζο ως πληρεξούσιους των Μακεδόνων στην Εθνική Συνέλευση αλλά και μετά απο αυτήν ενώπιον της Διοίκησης.
Τα έγγραφα-επιστολές προέρχονται απο την Βιβλιοθήκη της Ακαδημίας Αθηνών (Συλλογή Ιω. Κωλέττη).

Πηγή: History of Macedonia

Ο αστροναύτης της NASA Edgar Mitchell:

«Δεν είμαστε μόνοι στο σύμπαν»


Tην άποψη ότι δεν είμαστε μόνοι στο σύμπαν και ότι χωρίς αμφιβολία έχουμε δεχθεί την επίσκεψη εξωγήινων εξέφρασε ο πρώην αστροναύτης της ΝΑSA, Εντγκαρ Μίτσελ (Edgar Mitchell), κατά τη διάρκεια συνάντησης ερευνητών που μελετούν το ενδεχόμενο ύπαρξης εξωγήινης ζωής.
Σύμφωνα με τον Εντγκαρ Μίτσελ, μέλος της αποστολής του Apollo 14 στη σελήνη το 1971, υπάρχει εξωγήινη ζωή και η αλήθεια αποκρύπτεται από την αμερικανική και άλλες κυβερνήσεις.
Κατά το κλείσιμο του 5ου ετήσιου X-Conference (σ.σ. συνάντηση υποστηρικτών της ύπαρξης UFO και ερευνητών που ασχολούνται με την πιθανότητα εξωγήινων μορφών ζωής), ο πρώην αστροναύτης, απαντώντας στο ερώτημα αν είμαστε μόνοι στο σύμπαν, εμφανίστηκε κατηγορηματικός: «Όχι δεν είμαστε μονοι». «Κατά τη γνώμη μου – πρόσθεσε- η μοίρα μας είναι να γίνουμε ένα μέρος της πλανητικής κοινότητας … Πρέπει να είμαστε έτοιμοι να φθάσουμε πέρα από τον πλανήτη μας και το ηλιακό μας σύστημα, ώστε να μάθουμε τι πραγματικά συμβαίνει εκεί έξω».
Ο Μίτσελ μεγάλωσε στο περίφημο Ρόσγουελ (Roswell, New Mexico),όπου κατά πολλούς το 1947 συνετρίβη ΑΤΙΑ. Όπως είπε, οι στρατιωτικές αρχές συνέστησαν στους κατοίκους της γενέτειράς του να μη μιλούν για την εμπειρία τους, απειλώντας τους με βαριές συνέπειες σε περίπτωση που έδιναν πληροφορίες για το συμβάν.
«Δεν ήθελαν να πάρουν στο τάφο την ιστορία τους. Ήθελαν να την πουν σε κάποιον αξιόπιστό και δεδομένου ότι προερχόμουν από το Ρόσγουελ και είχα φθάσει στο φεγγάρι, με θεώρησαν αρκετά αξιόπιστο ώστε να μου ψιθυρίσουν την ιδιαίτερη αυτή ιστορία τους», εξήγησε.
Σύμφωνα πάντα με τον Μίτσελ, πρίν από περίπου δέκα χρόνια κατάφερε να εξασφαλίσει ένα ραντεβού στο Πεντάγωνο για να συζητήσει ό,τι είχε μάθει για την περίπτωση του Ρόσγουελ. Όπως είπε, ένας ναύαρχος από το Γενικό Επιτελείο υποσχέθηκε να του πει όλη την αλήθεια για το Ρόσγουελ. Οι μαρτυρίες για τη συντριβή του UFO επιβεβαιώθηκαν, όμως όταν ο ναύαρχος θέλησε να προχωρήσει πιο βαθιά στην έρευνά του, τού αρνήθηκαν κάθε πρόσβαση στα στοιχεία της υπόθεσης, υποστήριξε ο Μίτσελ.

Φωτογραφία που λήφθηκε από το Πολεμικό Ναυτικό των ΗΠΑ. Άγνωστο ιπτάμενο αντικείμενο .

«Το σύμπαν στο οποίο ζούμε, είναι πολύ πιο θαυμαστό, συναρπαστικό, σύνθετο και μακρινό από ό,τι ξέρουμε μέχρι σήμερα», τόνισε ο πρώην αστροναύτης της ΝΑSA.
Εκπρόσωπος της ΝΑSA αρνήθηκε να επιβεβαιώσει τίποτα από τα ανωτέρω, λέγοντας χαρακτηριστικά: «Η NASA δεν καταγράφει ούτε παρακολουθεί UFO. Η ΝΑSA δεν ανακατεύεται με κανενός είδους κάλυψη για το ενδεχόμενο ύπαρξης εξωγήινης ζωής σε αυτό τον πλανήτη ή οπουδήποτε αλλού, τελεία και παύλα».

NAFTEMPORIKI.GR

NAΤΟ: πρώτα η ονομασία μετά η ένταξη

Μετά την επίλυση της ονομασίας η ένταξη της ΠΓΔΜ, λέει το ΝΑΤΟ

Συνάντηση με αντιπροσωπεία του ΝΑΤΟ είχε στα Σκόπια ο υπουργός Εξωτερικών της ΠΓΔΜ Αντόνιο Μιλόσοσκι. Ο αναπληρωτής βοηθός του ΓΓ του ΝΑΤΟ δήλωσε ότι θα πρέπει να διευθετηθεί το ζήτημα της ονομασίας πριν την ένταξη της χώρας στη Συμμαχία.
«Εκφράσαμε την ετοιμότητά μας να συνεχίσουμε τον διάλογο με την Ελλάδα, υπό την αιγίδα του ΟΗΕ» δήλωσε ο Αντ.Μιλόσοσκι, τονίζοντας ότι η ΠΓΔΜ «έχει την θέληση για την επίτευξη ενός λογικού συμβιβασμού με την Ελλάδα, προκειμένου να ξεπεραστεί η ανορθολογική αυτή εκκρεμότητα και έτσι να ενδυναμωθεί η συνεργασία και η σταθερότητα στην περιοχή».Πρόσθεσε ότι τα Σκόπια, μετά την ολοκλήρωση των προεδρικών και δημοτικών εκλογών που διεξήχθησαν πρόσφατα, διεμήνυσαν στον μεσολαβητή του ΟΗΕ Μάθιου Νίμιτς ότι είναι ευπρόσδεκτος να επισκεφθεί τη χώρα. Ο αναπληρωτής βοηθός του ΓΓ του ΝΑΤΟ, Ρόμπερτ Σίμονς, που επισκέπτεται τα Σκόπια, υπογράμμισε ότι η θέση των κρατών-μελών του Οργανισμού όσον αφορά την υποψηφιότητα της ΠΓΔΜ επαναδιατυπώθηκε στην πρόσφατη Σύνοδο του Στρασβούργου όπως είχε διαμορφωθεί στη Σύνοδο του Βουκουρεστίου: Η χώρα πληροί τα κριτήρια ένταξης αλλά θα πρέπει πρώτα να διευθετηθεί το ζήτημα του ονόματος.Ο Ρ.Σίμονς πρόσθεσε ότι η συμμετοχή της ΠΓΔΜ σε ειρηνευτικές αποστολές του ΝΑΤΟ, όπως του Αφγανιστάν, συνιστά κρίσιμο παράγοντα όσον αφορά την πλήρωση των κριτηρίων ένταξής της στο ΝΑΤΟ.
Ο Αντ.Μιλόσοσκι ανέφερε ότι η χώρα του, εφόσον της ζητηθεί, θα μπορούσε να εξετάσει το ενδεχόμενο αύξησης της δύναμής της στο Αφγανιστάν, η οποία σήμερα αριθμεί περίπου 170 στρατιώτες.

Πηγή: Ελλήνων Αφύπνιση

O όρος Μακεδόνας και τα παράγωγά του στη βυζαντινή εποχή

The term Μακεδόνας and its derivatives in Byzantine sources

A quite interesting research over the term Μακεδόνας and its derivatives in Byzantine era, comes from Professor Ioannes Tarnanides in his book entitled “Οι Κατά Μακεδονίαν Σκλαβήνοι“. Professor Tarnanides begins with the ancient Macedonians and dwells particularly on the Macedonians of the Byzantine era who were forced to accept the Slavs in question in their territory. From his invenstigation of contemporary historical sources, he draws on his own words:
a) The two terms, Μακεδών (noun, Translation: ”a Macedonian”, plural Μακεδόνες ) and Μακεδονικός (adjective - “Macedonian”) do not always have the same significance: they coincide only to the extend that they refer to a geographical concept.b) The term Μακεδoνικός is used exclusively to characterise forces or armies coming from the Byzantine Theme, that is, the administrative or military district, of Macedonia. Since the theme of Macedonia was not a fixed entity always contained within geographical boundaries, a military unit coming from a specific place, could be described as Macedonian at one historical moment or another. This, consequently could mean that the leaders of these troops could at one time be designated Macedonian generals and at other times not. This usage derives from the fact that the meaning of the term was purely geographical, dependent upon the administrative district- the “theme” - that bore the name at any given time.c) The term Μακεδών also was to a considerable extend used in its geographical sense, when it designated a Byzantine inhabitant of Macedonia. Since, however, it could at the same time have other, non-geographical, connotations (racial, family, etc.). it does not appear blindly to follow the successive administrate changes effected by the central authority.
It is characteristic that those who from time to time are designated as Μακεδόνες are always members of Byzantine society or the Byzantine army, speaking the same language and apparently following the same failh, and that they never appear to turn, as the head of a certain group, against ihe Byzantine state.
d) In this sense, the term Μακεδών could be applied lo a person who was not of Macedonian descent. The characteristic example here is that of the Emperor Basil I, who is clearly described as being descended “from the Armenian nation“: This however, did not stop the Byzantines from calling him a Macedonian.
e) This category does not appear to include the more recent immigrants to Macedonia, evidently because they retained their own ethnic particularity (language, religion, culture, etc.) and, more important still, their independence from the Byzantine rule. Thus, for example, in no case could any Bulgars, Slavs or Turks who were known to have settled in the region after a certain period (and who, indeed, became the permanent residents) ever be described as Μακεδόνες. An interesting case of this refusal to use the term Μακεδών, as a descriptor for local, generally Slav, rulers, is that of Tsar Samuel. Samuel who came from the Western Macedonian district of Ochrid and who brought all Macedonia under his rule in the late 10th centure and early 11th century, was never called Μακεδών, either by the Byzantines or by local Slavo-Bulgarian sources. This fact would be exceplionally illuminating if his Armenian descent could be proven which would make his case congruous with that of the Emperor Basil I, also of Armenian origin. This would make it absolutely clear that the one, was called, perfectly naturally, a Macedonian because he accepted without inhibition ot reaction the capacity of a Byzantine citizen and Byzantine subject, while the other was denied this honour by Byzantine writers and Byzantine public opinion because his distinction was based on rebellion against the Byzantine authorities. The fact that the city of Ochrid was not at that particular moment part of the Theme of Macedonia would of course, have been no obstacle to this, for two reasons: firstly, because Ochrid had been part of Macedonia n the past and most of Samuels dominions lay within the historical territory of Macedonia and secondly because the designation “Macedonian” did not always, as we have noted appear faithfully to echo the formal and practical administrative changes and divisions of the broader Balkan region effected by the Byzantine authorities. When, that is, the emperor Alexios (according to Choniates) calls Bryennius a Μακεδών, since he came from the “blessed” and “all-powerful” Macedonian city of Orestiada, it is difficult to imagine that any temporary administrative change could alter this. That Orestiada could, that is, cease to be a Macedonian city or its inhabitants be Μακεδόνες. Even less could the scion of a famous Macedonian family, such as the “Gomoste” mentioned by Georgios Monachos (who does not of course specify where they came from) cease to be called a Μακεδών, just because an administrative shit in the Theme of Macedonia might leave him outside its borders.
From the existing literature it is possible to conclude with certainty that the privilege of designating a region as Macedonia and its inhabitants as Macedonians always lay with the Byzantine side. For this reason, no foreign - and especially no Slavic source - has ever arbitrarily attributed the appellation “Macedonian” to any region or any person outside Byzantium.
f) The designation Μακεδόνες, with the added information that the person in question was “of the race of the Macedonians” or came from a well-known Macedonian family (Gomostes) or was related to some Macedonian personality (Bryennius) is encountered sporadically throughout the Byzantine period. This means that the Byzantines were aware of the particular presence of the Macedonians in the specific geographical area in the past and kept the memory of their continuity and succession alive in the context of the new “Romeo-Christian” family. And
g) It is evident that on many occasions the Byzantine use of the term ‘the race ol the Macedonians” is deliberately intended to set them apart from other peoples surrounding them or living in their midst and these populations that are identified as non-Macedonians, who in their majority co-exist with the Greeks in the region , are in the main Slavs.This means that the Macedonians, who were the recipients of Slav migrations and who, after attempting to repulse the incomers for a period, eventually accepted and co-habited with them, were none other than the Byzantine citizens and subjects of the region in question. Citizens and subjects who no longer always bore the name of Macedonians or were necessarily of Macedonian origin. They might have come, and as we have seen did indeed come, from various parts of the Byzantine empire and in order to serve some specific purpose were rhetorically or selectively designated Macedonians, collectively and indepedently of their particular “racial origin” solely because they were Byzantine subjects and lived in the Byzantine administrative district called Macedonia or the geographical region of the historical kingdom of Macedonia.
All the historic evidence goes to prove the the Slavs never encountered any people who were distinctively and unambiguously Macedonians, whether by descent or by name or by conscience. The little intermingling there was between groups, was with with Byzantine, and ex facie presumably Greek, inhabitants of the region. Another consequence of this fact - that is - the Byzantine impact on or evolution of the significance of the term ‘Macedonian’, which by this time meant any Byzantine inhabitant of the theme of Macedonia or of historic Macedonia - is the present day insistence of the Greeks who live in that region on calling themselves Macedonians and the persistence of their local Macedonian conscience, as part of their broader Hellenism.

The reaction of these contemporary - and by Byzantine tradition - Macedonians to the improper and unhistorical use of this national appelation by the Slavs of the region, those who in all likehood are the descedants of the “Sclavini of Macedonia” is thus wholly explicable.

Πηγή: History of Macedonia

---

Το αιώνιο ερώτημα της ανθρωπότητας

Μπορούμε να κατανοήσουμε το Σύμπαν;

Γράφει ο Γιώργος Εχέδωρος

Από την πολύ μακρινή αρχαιότητα ο άνθρωπος, όταν έλυσε, κατά κάποιο τρόπο, την καθημερινή επιβίωσή του, άρχισε να αντιλαμβάνεται το περιβάλλον του και να διερωτάται για το κάθε τι που έβλεπε ή αισθανόταν. Πολλά πράγματα του ήταν ακατανόητα. Έτσι στη φυσική αδυναμία του για την νόηση πήρε θέση η έννοια του θεϊκού όντος που τα δημιούργησε. Αυτή τουλάχιστον είναι η γενικότερη τοποθέτηση του Αριστοτέλη.

Ο θεός είναι το αντίθετο του θνητού. Είναι ο ‘εσαεί’ δημιουργός. Ο αρχαίος άνθρωπος συνειδητοποιώντας τη θνητότητά του δεν θεοποίησε μόνο το γήινο περιβάλλον του με όλες της εκφάνσεις της ζωής αλλά και το μακρινό γι΄ αυτόν ουράνιο κόσμο. Σε αυτόν κατοικούσαν οι μη θνητοί, οι θεοί...

Αυτός ο ουράνιος κόσμος ονομάστηκε προσφυέστατα Σύν-παν, γιατί περιείχε τα πάντα.

Το αρχαιοελληνικό ‘Σύμπαν’ είναι μια λέξη που δεν της ...‘πρέπει’ η αρχαιότητα.

Έτσι, τουλάχιστον, όπως μας έχουν παρουσιάσει την αρχαιότητα, φιλόσοφοι του 19ου και του 20ου αιώνα, σαν μια πρωτόγονη, νηπιακή, κατάσταση του ανθρώπου.

Από εννοιολογική υπόσταση, πρόκειται για ‘προωθημένη’ λέξη για την εποχή της, αν βέβαια, δεν προέρχεται από παλαιότερες προκατακλυσμιαίες εποχές.

Η λέξη, μας λέει πως ο ουράνιος θόλος, ο οποίος καλύπτει τη γη, περιέχει τα πάντα που υπάρχουν σε αυτόν τον κόσμο.

Σήμερα λέμε πως το σύμπαν είναι αυτό που εμπεριέχει τον χώρο, τον χρόνο, την ύλη και την ενέργεια. Δεν πρόκειται, δηλαδή, για μια ποιητική εικόνα του έναστρου ουρανού, αλλά για αυτό το ακατανόητο και αχανές που περιβάλλει και εμπεριέχει τη γη και τους πλανήτες και έδωσε, πρόσφερε, δημιούργησε τον υπαρκτό, κοντινό μας γήινο κόσμο. Αυτό αυτομάτως υποδηλώνει πως από την αρχαιότητα οι άνθρωποι πιστεύανε ότι ο κόσμος μας είναι μέρος του σύμπαντος και αποτελείται από ίδια στοιχεία με αυτό.

Σύμφωνα με τη φιλοσοφική αντίληψη του αγνωστικισμού ο άνθρωπος αδυνατεί να κατακτήσει την αντικειμενική γνώση του κόσμου και ειδικότερα της γνώσης των μεταφυσικών φαινόμενων.

Οι αποδεχόμενοι του φιλοσοφικού αυτού ρεύματος διατείνονται πως αφού υπάρχουν διάφορες μορφές του Είναι, υπάρχουν και διάφοροι τρόποι γνώσεις, οι οποίες πρέπει να βασίζονται στην εμπειρία.

Σημειώνουμε τα παραπάνω, γιατί και η ίδια η επιστήμη αν δεν αποδείξει κάτι δεν μπορεί να το θέσει ως παραδεκτό. Σήμερα γίνονται τεράστιες προσπάθειες από πολλά έθνη για να γίνει κατανοητό το σύμπαν. Διαβάζουμε σε σχετικό επιστημονικό σχετικά με το πείραμα του ‘Μεγάλου Επιταχυντή Αδρονίων’ (Large Hadron Collider - LHC) του Ευρωπαϊκού Οργανισμού Έρευνας Στοιχειωδών Σωματιδίων (CERN) που γίνεται (άρχισε στις 10 Σεπτεμβρίου 2008 και θα διαρκέσει δέκα χρόνια) κοντά στη Γενεύη:

«Ας ληφθεί υπόψη ότι η ορατή ύλη (που βλέπουμε με τα διάφορα τηλεσκόπια) υπολογίζεται ότι είναι μόλις το 4% του σύμπαντος και ότι το 22% αποτελείται από "σκοτεινή ύλη" (που ανιχνεύεται λόγω των βαρυτικών επιδράσεών της, αλλά είναι αόρατη) και το υπόλοιπο 74% (δηλαδή τα τρία τέταρτα!) από την ακόμα πιο μυστηριώδη και επίσης αόρατη "σκοτεινή ενέργεια" .»

Το αναγραφόμενο 4% που μπορούμε να δούμε δεν είναι τίποτε άλλο από τα φωτεινή ύλη που μπορούμε να εντοπίσουμε. Τα αστέρια, αστεροειδή, γαλαξίες. Στην ουσία είμαστε τυφλοί. Αδυνατούμε να παρακολουθήσουμε το σύμπαν. Αδυνατούμε να αντιληφθούμε την ‘κίνησή’ του, τη διαδικασία, τον τρόπο των άγνωστων δυνάμεων του. Εικάζουμε, αγωνιούμε, πειραματιζόμαστε, προσπαθούμε. Και το ερώτημα είναι παλιό, πολύ παλιό: Μπορεί ο άνθρωπος να κατανοήσει το Σύμπαν; Ας το θέσουμε πιο γήινα: μπορεί κανείς από ένα ακρογιάλι να δει όλη τη θάλασσα; Ή έχει τη δυνατότητα κάποιος να κατανοήσει έναν τόπο αν δεν ‘περιπλανηθεί ’ σε αυτόν;

--

Νίμιτς: Δεν αποτελεί προτεραιότητα ο όνομα της ΠΓΔΜ

Ο Μάθιου Νίμιτς, μεταξύ των εισηγητών, υποστήριξε πως ο Μπ. Ομπάμα έχει "περισσότερο φιλλεληνική στάση"σε σχέση με τον προκάτοχό του Tζ. Μπους...


της κας Νίνας Γκατζούλη



Την πεποίθηση ότι ο νέος Πρόεδρος των Η.Π.Α. Barack Obama, βάση των δημοσίων δηλώσεων που έχει κάνει κατά καιρούς, φαίνεται να έχει μια περισσότερο φιλελληνική στάση σε σχέση με τον πρώην Πρόεδρο George Bush εξέφρασε ο ειδικός μεσολαβητής του Ο.Η.Ε. για το ζήτημα της ονομασίας της πρώην Γιουγκοσλαβικής Δημοκρατίας της Μακεδονίας κ. Mathew Nimetz, κατά τη διάρκεια εισηγήσεώς του στη συζήτηση που έλαβε χώρα στο Πανεπιστήμιο Yale με θέμα «What's in a Name: the Macedonian Name Dispute in the Balkans».
Προσέθεσε, ωστόσο, ότι με δεδομένα τα παγκόσμια προβλήματα που αντιμετωπίζει σίγουρα το θέμα της ονομασίας της π.Γ.Δ.Μ. δεν αποτελεί μια από τις προτεραιότητές του. Στη συζήτηση συμμετείχαν ο Γλωσσολόγος του τμήματος Σλαβικών Σπουδών στο Yale Δρ. Robert Greenberg, ο καθηγητής Πολιτικής Επιστήμης και Διεθνών Σχέσεων στο George Washington University, Δρ. Χάρης Μυλωνάς, ενώ συντονιστής ήταν ο καθηγητής Πολιτικής Επιστήμης του Yale, Δρ. Keith Daren, διοργανώθηκε δε από τους Ευρωπαίους Φοιτητές του Yale (Yale European Undergraduates).
Ο κ. Nimetz κατά τη διάρκεια της εισηγήσεώς του έδωσε μια περίληψη του έργου του ως ειδικού μεσολαβητή του Ο.Η.Ε. και αναφέρθηκε στις δυσκολίες που προέκυψαν κατά τη διάρκεια των διαπραγματεύσεων. Δήλωσε πως αντιλαμβάνεται και τις δυο πλευρές και ανέφερε πως αντιλαμβάνεται ότι ενέχει κίνδυνος εμπλοκής, και σέβεται το αίσθημα απειλής της εδαφικής ακεραιότητας που ανησυχεί την Ελλάδα, αλλά από την άλλη πλευρά... εκτιμά ότι το θέμα της ονομασίας της π.Γ.Δ.Μ. είναι μείζονος σημασίας για την κυβέρνηση στα Σκόπια και τον πληθυσμό στη γειτονική χώρα.
Συνέστησε δε πως σε τέτοιες περιπτώσεις χρειάζεται να υπάρχει εκ μέρους των συμβαλλομένων χωρών πολιτική ωριμότητα για να ξεπεραστούν τα εμπόδια. Εάν οι κυβερνήσεις δεν διαθέτουν την προαπαιτούμενη ωριμότητα θα πρέπει να προχωρήσουν σε αλλαγές στις ηγεσίες τους, δήλωσε χαρακτηριστικά εννοώντας μάλλον την κυβέρνηση Γκρουέφσκι. Κατά τη διάρκεια της συζήτησης μέλη της ηγεσίας της Παμμακεδονικής Ένωσης Η.Π.Α. σε παρέμβασή τους επεσήμαναν ότι «Δυο γενιές στην π.Γ.Δ.Μ. έχουν διδαχτεί να μισούν τον Ελληνισμό και διδάσκονται πως τα σύνορα της χώρας τους φτάνουν μέχρι τον Όλυμπο. Επιπλέον, μόνον 62% του πληθυσμού της π.Γ.Δ.Μ. επιμένουν στο ‘Μακεδονισμό’ της χώρας, ενώ οι Αλβανοί και οι υπόλοιπες μειονότητες της χώρας παραμένουν μάλλον αδιάφορες στο θέμα αυτό» και έθεσαν το ακόλουθο ερώτημα: «καταβάλλεται όντως μια μεγάλη προσπάθεια, τουλάχιστον εκ μέρους της Ελληνικής πλευράς, να βρεθεί σύνθετη ονομασία που να περιέχει τον όρο ‘Μακεδονία’.
Η γείτων χώρα ήδη φέρει στη σύνθετη προσωρινή ονομασία της, τον όρο ‘Μακεδονία’. Αν θα βρεθεί μια άλλη σύνθετη ονομασία η οποία θα περιέχει τον όρο ‘Μακεδονία’ η π.Γ.Δ.Μ. θα σταματήσει την προπαγάνδα εναντίον της Ελλάδας;»Ο κ. Nimetz αρκέσθηκε στην τυπική ευχή η π.Γ.Δ.Μ. να σταματήσει την προπαγάνδα εναντίον της Ελλάδας, απάντηση που δεν ικανοποίησε τους Ελληνικής καταγωγής ακροατές οι οποίοι επεσήμαναν πως το ζήτημα αυτό συνδέεται ευρύτερα με τη διατήρηση ειρήνης στα Βαλκάνια. Ο Δρ. Robert Greenberg στην εισήγησή του αναφέρθηκε στην Σλαβική ταυτότητα των ‘Μακεδόνων’ και τόνισε πως ο Μακεδονισμός τους άρχισε σχεδόν εκατό χρόνια πριν. Ο καθηγητής δεν συνέδεσε τις ρίζες των Σλάβων με τους αρχαίους Μακεδόνες, αλλά ανέφερε ότι κυρίως ως αποτέλεσμα των πολιτικών του Τίτο κατασκευάστηκε ‘Μακεδονική’ γλώσσα, ‘Μακεδονική’ συνείδηση και ‘Μακεδονική’ Ορθόδοξη Εκκλησία «στοιχεία τα οποία», είπε χαρακτηριστικά, «είναι απαραίτητα για την οικοδόμηση κράτους. Στην περίπτωση της ‘Μακεδονίας’ τα υλικά αυτά υπάρχουν, εφ’ όσον η επανάσταση του Ίλιντεν στις 20 Ιουλίου 1903, ήταν μια ‘Μακεδονική’ εξέγερση εναντίον της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας».Επισημαίνεται ότι η ‘Μακεδονική’ γλώσσα στην οποία αναφέρθηκε ο Δρ. Greenberg δεν είχε αλφάβητο μέχρι το 1945. Ο κομμουνιστής δικτάτορας Josip Broz Tito ανέθεσε στο γλωσσολόγο Blagoj Konev ο οποίος άλλαξε το όνομά του σε Blaže Koneski, να ετοιμάσει ένα αλφάβητο. Ο Κόνεφ ή Κονέσκι πήρε το Σερβικό Κυριλλικό αλφάβητο, το τροποποίησε και το αποκάλεσε ‘Μακεδονικό αλφάβητο’, η δε βάση της ‘Μακεδονικής’ γλώσσας είναι η Βουλγαρική. Επιπλέον, ως θέμα πολιτικής ατζέντας και πολιτικής διαδοχικών κυβερνήσεων των Σκοπίων έχει επιβληθεί, μέσω της εκπαίδευσης, λεξιλόγιο από άλλες σλαβικές γλώσσες, ιδιαίτερα από τη σερβική, με στόχο τη δημιουργία μια εντελώς διαφορετική γλώσσα από αυτή που ο λαός της νυν π.Γ.Δ.Μ. μιλούσε μέχρι το 1945.Εκ μέρους της ελληνικής πλευράς, ο Δρ. Χάρης Μυλωνάς παρουσίασε τις θέσεις του με ακαδημαϊκή αντικειμενικότητα και ακλόνητα επιχειρήματα. Ο Δρ. Μυλωνάς, δίνοντας μια περίληψη της ιστορίας του θέματος, αναφέρθηκε στη Νεοτέρα Ελληνική ιστορία και τόνισε «πως αν και η Ελληνική επανάσταση κατά της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας άρχισε το 1821, όλες οι περιοχές της Ελλάδας δεν απελευθερώθηκαν την ίδια περίοδο [...] Ο όρος Μακεδονία δεν χρησιμοποιούνταν εκείνη την εποχή από τους Οθωμανούς, και η περιοχή ήταν διοικητικά διαιρεμένη σε βιλαέτια με διαφορετικά ονόματα. Συγκεκριμένα η γεωγραφική Μακεδονία περικλειόταν στα Βιλαέτια του Μοναστηρίου και της Θεσσαλονίκης, η δε πόλη των Σκοπίων ανήκε στο Βιλαέτι του Κοσόβου, μικρό μόνο μέρος του οποίου ήταν κομμάτι της γεωγραφικής Μακεδονίας».Ο Δρ. Μυλωνάς, επίσης ανάφερε πως «η εξέγερση του Ίλιντεν το 1903 ήταν μια εξέγερση εμπνευσμένη από τη Βουλγαρική πολιτική στα Βαλκάνια». «Η γεωγραφική Μακεδονία», συνέχισε ο Δρ. Μυλωνάς, «διαιρέθηκε το 1912 και το 1913 με τη Συνθήκη του Βουκουρεστίου. Οι τρεις πρωταγωνιστές στη διαίρεση της γεωγραφικής Μακεδονίας, ήταν η Ελλάδα, η Σερβία και η Βουλγαρία. Η Ελλάδα ενσωμάτωσε το μεγαλύτερο κομμάτι αυτής της περιοχής». Ο Δρ. Μυλωνάς έκανε επίσης σύντομη αναφορά στις διαδοχικές ονομασίες της περιοχής στην οποία βρίσκεται σήμερα η π.Γ.Δ.Μ., θυμίζοντας ότι αρχικά ονομάζονταν Νότια Σερβία, μετά το 1929 Vardarska Banovina, ενώ από την εποχή του 1944 ο Τίτο την ονόμασε Λαϊκή Σοσιαλιστική Δημοκρατία της Μακεδονίας.
Ανέφερε ότι ο Τίτο ήθελε από τη μία μεριά να αφήσει ανοιχτό το ενδεχόμενο μιας μελλοντικής διεκδίκησης εδαφών και διέξοδο στο Αιγαίο και από την άλλη μεριά να περιορίσει τη Βουλγαρική επιρροή στο εσωτερικό της χώρας του και να υπονομεύσει τη Σερβική δύναμη μέσα στο νέο Σοσιαλιστικό κράτος. Αναφέρθηκε επίσης στις αρχές της δεκαετίας του 1990-1991, όταν η π.Γ.Δ.Μ. κήρυξε την ανεξαρτησία της από τη Γιουγκοσλαβία και έκανε ανασκόπηση του θέματος της Ενδιαμέσου Συμφωνίας μεταξύ π.Γ.Δ.Μ. και Ελλάδας υπό την αιγίδα του Ο.Η.Ε. καταλήγοντας στη σημερινή εποχή και εκφράζοντας την ελπίδα ότι ο Πρωθυπουργός της γείτονος χώρας θα σταματήσει την αλυτρωτική πολιτική έναντι της Ελλάδας και θα δεχτεί να συμβιβαστεί.Κατά τη διάρκεια των ερωτήσεων-απαντήσεων ο Δρ. Μυλωνάς απάντησε κυρίως στους εκπροσώπους της Ενωμένης «Μακεδονικής» Διασποράς (Ε.Μ.Δ.), με σαφήνεια, παρουσιάζοντας αδιαμφισβήτητες ιστορικές αποδείξεις.
Ο Αντιπρόεδρος της Ε.Μ.Δ., Aleksandar Mitreski, δήλωσε πως η ‘Μακεδονία’ έχει προσφύγει στο διεθνές δικαστήριο της Χάγης εναντίον της Ελλάδας, διότι η Ελλάδα παραβίασε την Ενδιάμεσο Συμφωνία και έθεσε βέτο στην ενταξιακή πορεία της π.Γ.Δ.Μ. στο ΝΑΤΟ, στη σύνοδο κορυφής στο Βουκουρέστι, την άνοιξη του 2008. Ο Δρ. Μυλωνάς απαντώντας αναφέρθηκε στο γεγονός πως η Ελλάδα δεν έθεσε τυπικά βέτο, αλλά κατάφερε με επιχειρήματα να πείσει τους συμμάχους της στο ΝΑΤΟ ότι η γείτονα χώρα δεν πληροί τις προϋποθέσεις για ένταξη. Επιπλέον οι χώρες-μέλη του ΝΑΤΟ δεν χρησιμοποίησαν τον όρο «βέτο» και δεν απέκλεισαν την ένταξη της πΓΔΜ στο μέλλον. «Επιπροσθέτως» τόνισε ο Δρ. Μυλωνάς «στην Ενδιάμεση Συμφωνία δεν υπάρχει μόνο το Άρθρο 11, αλλά και το άρθρο 4 και 7 τα οποία έχει παραβιάσει η π.Γ.Δ.Μ. Πρόσφατο παράδειγμα είναι η επιστολή που έστειλε ο Πρωθυπουργός της π.Γ.Δ.Μ. προς τον Έλληνα Πρωθυπουργό για αναγνώριση «Μακεδονικής» μειονότητας στο χώρο της Μακεδονίας το οποίο αποτελεί παραβίαση του άρθρου 6 παράγραφος 2 της Ενδιαμέσου Συμφωνίας, σύμφωνα με το οποίο η μια χώρα δεν μπορεί να αναμειχθεί στα εσωτερικά της άλλης χώρας.
Επιπλέον, η οικειοποίηση Ελληνικών ιστορικών συμβόλων εκ μέρους της π.Γ.Δ.Μ., όπως προκλητικές μετονομασίες οδών στη γείτονα χώρα, η μετονομασία του Αερολιμένος των Σκοπίων σε Μέγα Αλέξανδρο, αλυτρωτικές αναφορές στα σχολικά εγχειρίδια κ.τ.λ. είναι παραβίαση του άρθρου 7 παράγραφος 1 της Ενδιαμέσου Συμφωνίας».
Μια τελευταία παρατήρηση εκ μέρους της Παμμακεδονικής Ένωσης είναι το γεγονός πως υπάρχουν και άλλες περιπτώσεις όμοιες με αυτήν που η Ελλάδα σήμερα αντιμετωπίζει με την πΓΔΜ. Χαρακτηριστική είναι η Συμφωνία του Saint-Germain-en-Laye, η οποία υπεγράφη στις 10 Σεπτεμβρίου 1919. Μετά τη λήξη του Α΄ Παγκοσμίου Πολέμου, όταν διαλύθηκε η Αυστρο-Ουγγρική αυτοκρατορία, υπεβλήθη αίτηση στην τότε Κοινωνία των Εθνών (μετέπειτα Οργανισμό Ηνωμένων Εθνών) για την ένταξή της με το όνομα «Γερμανική Δημοκρατία της Αυστρίας». Η αίτηση όμως απερρίφθη διότι ο επιθετικός προσδιορισμός «Γερμανική» αντιβαίνει στο υπάρχον κράτος της Γερμανίας. Τελικά, η ένταξη της χώρας έγινε με το όνομα Αυστρία. Η συμφωνία αυτή επεβλήθη στην νυν Αυστρία για να μην υπάρχουν μελλοντικές διεκδικήσεις και προβλήματα στην περιοχή.Η Παμμακεδονική Ένωση Η.Π.Α. εκφράζει τις θερμές ευχαριστίες της στους φοιτητές της οργάνωσης των Ευρωπαίων Φοιτητών του Yale για την πρωτοβουλία τους και συγχαίρει τον Δρ. Μυλωνά για την επιστημονική του κατάρτιση.


Πηγή: http://kostasxan.blogspot.com/2009/04/blog-post_6607.html



---

Ένας νέος βραχώδης πλανήτης

Ανακαλύφθηκε η δεύτερη Γη;

Το μικρότερο πλανήτη που έχει βρεθεί ποτέ έξω από το ηλιακό μας σύστημα και μοιάζει με τη Γη ανακάλυψαν επιστήμονες στο Αστεροσκοπείο Λα Σίγια στη Χιλή. Ο νέος πλανήτης, που ονομάζεται GLIESE 581 E, απέχει μόλις 20 έτη φωτός, είναι βραχώδης και δύο φορές μεγαλύτερος από τη Γη. Ο πρώτος πλανήτης έξω από το ηλιακό μας σύστημα ανακαλύφθηκε 14 χρόνια πριν. Έκτοτε εντοπίστηκαν συνολικά 345 πλανήτες, οι οποίοι όμως είχαν μέγεθος όσο εκείνο του Δία ή ακόμα μεγαλύτερο, γι΄αυτό και ονομάστηκαν "αέριοι γίγαντες". Σύμφωνα με το διευθυντή του Ευγενίδειου Ιδρύματος κ. Διονύση Σιμόπουλου, το ότι το τηλεσκόπιο Κέπλερ κατάφερε να ανακαλύψει αυτό το μικρό, βραχώδη πλανήτη, δεν αποκλείει τα επόμενα 2-3 χρόνια να ανακαλυφθούν και άλλοι πλανήτες στο μέγεθος της Γης. Δεν πρόκειται όμως για τη μοναδική σπουδαία ανακάλυψη. Το 2007 οι αστρονόμοι είχαν ανακαλύψει ακόμα ένα ουράνιο σώμα, το GLIESE 581 D, που βρίσκεται στη ζώνη κατοικισιμότητας. τη λεγόμενη "Habital zone", όπου οι θερμοκρασίες είναι τέτοιες που επιτρέπουν την ύπαρξη νερού σε υγρή μορφή και άρα το ενδεχόμενο να αναπτυχθεί ζωή.

Από: http://www.ellinikiafipnisis.blogspot.com/

---

Ιστορικές αποδείξεις για την καταγωγή των Σκοπιανών

Η Μεγαλύτερη Συλλογή Πηγών Παγκοσμίως, για την Βουλγαρική καταγωγή των Σκοπιανών!!!!

ΨΑΧΝΕΤΕ ΑΠΟΔΕΙΞΕΙΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΒΟΥΛΓΑΡΙΚΗ ΚΑΤΑΓΩΓΗ ΤΩΝ ΣΚΟΠΙΑΝΩΝ?
ΜΗΝ ΚΟΥΡΑΖΕΣΤΕ! ΤΑ ΨΑΞΑΜΕ ΚΑΙ ΤΑ ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΑΜΕ ΕΜΕΙΣ ΓΙΑ ΕΣΑΣ!
100 ΣΥΓΓΡΑΦΕΙΣ, ΑΝΑΜΕΣΑ ΤΟΥΣ ΙΣΤΟΡΙΚΟΙ, ΓΛΩΣΣΟΛΟΓΟΙ, ΔΙΠΛΩΜΑΤΕΣ, ΠΟΛΙΤΙΚΟΙ, ΑΥΤΟΠΤΕΣ ΜΑΡΤΥΡΕΣ ΚΑΙ ΠΟΛΛΟΙ ΑΛΛΟΙ…
15Ο ΒΙΒΛΙΑ ΓΕΜΑΤΑ ΠΑΡΑΘΕΣΕΙΣ ΠΙΣΤΟΠΟΙΟΥΝ ΑΥΤΟ ΠΟΥ ΟΛΟΙ ΓΝΩΡΙΖΟΥΜΕ… ΟΙ ΠΡΟΓΟΝΟΙ ΤΩΝ ΣΗΜΕΡΙΝΩΝ ΣΚΟΠΙΑΝΩΝ ΘΕΩΡΟΥΣΑΝ ΤΟΥΣ ΕΑΥΤΟΥΣ ΤΟΥΣ ΚΑΙ ΤΟΥΣ ΘΕΩΡΟΥΣΑΝ ΟΛΟΙ ΟΙ ΑΛΛΟΙ ΚΥΡΙΩΣ ΩΣ ΒΟΥΛΓΑΡΟΥΣ ΚΑΙ ΠΟΤΕ ΩΣ ΑΠΟΓΟΝΟΥΣ ΤΟΥ ΜΕΓΑ ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΥ!!!
ΤΟ ΤΕΡΑΣΤΙΟ ΑΥΤΟ ΥΛΙΚΟ ΕΧΕΙ ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΘΕΙ ΑΠΟ ΤΟΝ ΣΥΓΓΡΑΦΕΑ ΜΕ ΤΗΝ ΠΟΛΥΤΙΜΗ ΒΟΗΘΕΙΑ ΑΤΟΜΩΝ ΑΠΟ ΤΟ HISTORY-OF-MACEDONIA.COM KAI ΜΕΛΩΝ ΤΟΥ MACEDONIAONTHEWEB. ΑΞΙΖΟΥΝ ΣΕ ΟΛΟΥΣ ΣΥΓΧΑΡΗΤΗΡΙΑ!!

1. Modern writers about the Bulgarian origin of FYROMs Slavs - John Foster Fraser
2. Modern writers about the Bulgarian origin of FYROM slavs - Keith Brown
3. Modern writers about the Bulgarian origin of FYROMs Slavs - Francis Seymour Stevenson
4. Modern writers about the Bulgarian origin of FYROMs Slavs - William Miller
5. Modern writers about the Bulgarian origin of FYROMs Slavs - Kemal H. Karpat
6. Modern writers about the Bulgarian origin of FYROMs Slavs - Isaac Asimov
7. Modern writers about the Bulgarian origin of FYROM slavs - Ashmead-Bartlett Ellis
8. E. G. Ravenstein in 1877 - No “Macedonians” but Bulgarians
9. French consul in 1831: Macedonia consists of Greeks and Bulgarians
10. Foreign consuls about Macedonia in 1903
11. Linguist Vladimir I. Georgiev “Introduction to the History of the Indo-European Languages”
12. Linguist A. Vaillant, “Le probleme du Slave Macedonien”, 1938
13. Linguist Fr. Scholz, “Slavische Etymologie”, 1966
14. Encyclopedia of Language and Linguistics, 1994
15. Prof. Dr Ivan Kochev - Sofia University, newspaper “Kontinent” , 1997
16. Balkanologist Vladimir Sis about Slavic Macedonians
17. “Greece in evolution..”, 1910 by Abbott, G. F. (George Frederick)
18. The outgoing Turk : impressions of a journey through the western Balkans (1897)
19. A. H. E. Taylor, ‘Future of the Southern Slavs’, 1917
20. C.M. Woodhouse,The Struggle for Greece 1941-1949
21. Allen Upward, The East End of Europe, London 1908
22. George h. Blakeslee ‘The Journal of International Relations’
23. Loring Danforth,The Macedonian Conflict. Ethnic Nationalism in a Transnational World
24. Edward J. Erickson - Defeat in Detail: The Ottoman Army in the Balkans, 1912-1913″
25. Arthur Douglas Howden Smith, “Fighting the Turk in the Balkans: An American’s Adventures with the Macedonian Revolutionists”, 1908
26. N.S. Derzhavin, “Bulgaro-Serb Relations and the Macedonian Question”, (1918)
27. Elisabeth Barker, “Macedonia, its place in Balkan power politics”, 1950
28. John Van Antwerp Fine, The Early Medieval Balkans: a critical survey from the sixth to the late twelfth century
29. John G. Leishman, US Ambassador to the Sublime Porte (1900 - 1908)
30. Dimitar Miladinov letter
31. The Nationalities of Europe, Robert Gordon Latham ,1863
32. Encyclopedia of Religion and Ethics
33. Tom Gallagher - Outcast Europe
34. James Pettifer - The New Macedonian Question (St. Antony’s)
35. Emily Greene Balch - Our Slavic Fellow Citizens
36. A. and C. Black - Edinburgh New Philosophical Journal, 1838
37. Francis Galton - Vacation Tourists and Notes of Travel in 1860
38. Albert Sonnichen - Our Slavic Citizens, 1910
39. F. Pouqueville - Travels in Epirus, Albania, Macedonia, and Thessaly, 1820
40. M. MacDermott - For Freedom and Perfection. The Life of Yane Sandansky, 1988
41. Richard Gillespie - Mediterranean Politics
42. Macedonian folklore (1903) Abbott, G. F.
43. Brace, Charles Loring. The races of the old world :a manual of ethnology, 1863.
44. William Zebina Ripley - The races of Europe :a sociological study - 1910
45. Isaac Aaronovich Hourwich - Immigration and labor. New York: G.P. Putnam’s Sons, 1912
46. Sir George Campbell, 1824-1892, The races, religions, and institutions of Turkey and the neighboring countries
47. Turkey in transition (1909) Abbott, G. F.
48. Turkey and the Eastern question ([1913]) Macdonald, John, M. A
49. Henry Bernard - shade of the Balkans: being a collection of Bulgarian folksongs and proverbs, 1904
50. Peter Roberts - Immigrant races in North America - 1910
51. Hugh Pulton, Who are the Macedonians
52. McWhorter, John, The Power of Babel
53. Mark Mazower, Salonica City of Ghosts
54. Encyclopaedia Britannica 2007 edition
55. “The Burden of the Balkans” By M. Edith Durham 1863-1944
56. “The Balkan Peninsula”, by E. de Laveleye, 1887
57. Anastasia Karakasidou - Fields of Wheat, Hills of Blood
58. Barbara Jelavich - History of the Balkans
59. Villari, Luigi - The Balkan question; the present condition of the Balkans and of European responsibilities (1905)
60. William Milligan Sloane - The Balkans : a laboratory of history - 1914
61. Verkovitch - Bulgarian popular songs in Macedonia
62. Francis Galton - Vacation Tourists and Notes of Travel in 1860
63. The Bulgarians and Anglo-Saxondom 1919
64. Reports of the US Immigration Commission 1911
65. Foreign newspapers of 19th/20th c. about Macedonia
66. Sojourners and Settlers: The ’Macedonian’ Community in Toronto to 1940” by Lillian Petroff
67. The South Slav Conflict: History, Religion, Ethnicity, and Nationalism’ by Raju G. C. Thomas, H. Richard Friman - 1996
68. “Handbook for travellers in Greece:describing the Ionian islands,the kingdom of Greece,the islands of the Aegean Sea with Albania,Thessaly and Macedonia” - 1854
69. Tito and the rise and fall of Yugoslavia by Richard West
70. Encyclopaedia of Chicago by James R. Grossman
71. Foreign newspapers of 19th/20th c. about Macedonia
72. The Sultan and His Subjects - Richard Davey, 1897
73. The Museum of Foreign Literature, Science, and Art - 1834
74. Twisting the words of Finlay
75. Ilinden Pension Plan - Buying the Memories
76. A Frenchman in Macedonia of 1854
77. Makedonien,landshafts und kulturbilder - 1927
78. “National Histories, Natural States” by Robert Shannan Peckam
79. Forty Years in Constantinople by Edwin Pears 1916
80. The Edinburgh Review 1901
81. American Foreign Relations 1913
82. The American Review of Reviews Causes of the Balkan Wars 1912
83. Protestant Mission Among the Bulgarians - William Paine Clarke 1909
84. Researches in the highlands of Turkey - 1869
85. The Death Knell of Empire by H.G.Wells
86. Thessaloniki and it’s Geography 1839
87. Catholic Encyclopaedia - In the Classicification of Slavonic peoples found no “Macedonians”
88. Cosmopolis 1897, An International Monthly Review
89. By-Paths in the Balkans 1906
90. Nationality & The War 1915
91. Macedonia, A Plea for the Primitive, 1921
92. “The Twentieth Century” published in 1903 by James Knowles
93. “Balkanized Europe”, by Paul Scott Mowrer
94. Immigration Race Map of US Newspaper on 31th Dec. 1905
95. “Old Tracks and New Landmarks” By Mary Walker, 1897
96. “When i was in Greece” - Confessions of a Macedonian, 1913
97. Testimonies from Australian Newspapers of 1903 - Ilinden, a Bulgarian Uprising
98. Modern Historians about Macedonia - Richard Clogg
BY PTOLEMY
ΥΓ. Η ΣΥΛΛΟΓΗ ΘΑ ΑΝΑΝΕΩΝΕΤΑΙ ΣΥΝΕΧΕΙΑ. ΜΠΟΡΕΙΤΕ ΝΑ ΜΑΣ ΣΤΕΛΝΕΤΕ ΟΣΕΣ ΠΕΡΑΙΤΕΡΩ ΑΠΟΔΕΙΞΕΙΣ ΒΡΙΣΚΕΤΕ!!

Πηγή: History of Macedonia

Τέχνη και Εμπειρία στην Κλασική Ελλάδα

Art and Experience in Classical Greece by J. J. Pollitt



Το βιβλίο του J.J. Pollit τιτλοφορείται: "Art and experience in Classical Greece" -Τέχνη και εμπειρία στην κλασσική Ελλάδα. Ο Συγγραφέας που χαρακτηρίζεται ως γνώστης της αρχαιότητας, είναι ιστορικά πεπαιδευμένος για τους Μακεδόνες στο σημαντικό έργο του, υπερπηδώντας τα σαχλοσκοπιανά παραμύθια.


"Οι Μακεδόνες σχετίζονταν εθνικά με τους Έλληνες και μιλούσαν μια διάλεκτο της ελληνικής", σημειώνει ο J.J. Pollit κάνοντας έτσι το έργο του ξεχωριστό και επιστημονικά αποδεκτό.

By ChicagoGeorge

Πηγή: History of Macedonia


---

Αυστραλία-Εκδήλωση για την οδύσσεια της οικογένειας Σαραντίδη

Από τη Σμύρνη στο Σίδνεϊ

του Σ. Χατζημανώλη

φωτο: το Μουσείο "Susannah Place"

Το 1993, δυο ηλικιωμένοι Έλληνες επισκέφτηκαν το Μουσείο "Susannah Place" στην κεντρική περιοχή του Σίδνεϊ, "The Rocks".Το "Susannah Place" κτίστηκε το 1844. Έκτοτε δεν έχει αλλάξει έως σήμερα.

Από τότε, όμως, άνω των 100 οικογενειών έχουν διαμείνει στα τέσσερα σπίτια τα οποία αποτελούν το σημερινό ομώνυμο μουσείο. Μεταξύ τους και η οικογένεια Σαραντίδη που κατάγεται από τη Σμύρνη. Οι δυο ηλικιωμένοι Έλληνες που επισκέφτηκαν το 1993 το Μουσείο "Susannah Place" ήταν ξαδέλφια. Αιτία της επίσκεψης τους ήταν να θυμηθούν τα παιδικά τους χρόνια, όμορφες μνήμες από την εποχή που ζούσε στο "Susannah Place" η γιαγιά τους, η Δωροθέα Σαραντίδη. Από εκείνη την ημέρα ξεκίνησε η επιμελήτρια του μουσείου Αννα Κόσου την προσπάθειά της να ανακαλύψει την ξεχασμένη αυτή σύγχρονη οδύσσεια των ομογενών και πώς από τη Σμύρνη κατέληξαν στο Σίδνεϊ. Όπως έμαθε στη συνέχεια, το 1914 δύο από τα αδέλφια Σαραντίδη πήραν το μακρινό δρόμο της μεταναστεύσεως από τη Σμύρνη στους Αντίποδες καθώς μαύρα σύννεφα συσσωρευόταν στην Οθωμανική Αυτοκρατορία. Ήταν ο 23χρονος Εμμανουήλ και ο 18χρονος Αθανάσιος. Ο Α' Παγκόσμιος Πόλεμος, που ακολούθησε μετά την άφιξή τους, έκοψε την επαφή τους με την οικογένειά τους στην Σμύρνη, αφού η Οθωμανική Αυτοκρατορία και η Αυστραλία βρισκόταν σε αντιμέτωπα στρατόπεδα. Στην Σμύρνη τα πράγματα όλο και δυσκόλευαν για τον Χριστιανικό πληθυσμό. Με την κατάρρευση της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας το 1918 και την απελευθέρωση της Σμύρνης τον Μάιο του 1919 ήρθε και η ελπίδα καλύτερων ημερών.Αυτό δεν κράτησε πολύ. Τον Σεπτέμβριο του 1922 η Σμύρνη παραδόθηκε στις φλόγες. Χιλιάδες τα θύματα από τον εμπρησμό της πόλης και τη σφαγή που ακολούθησε. Εκατοντάδες χιλιάδες οι πρόσφυγες που έφυγαν με κάθε μέσω για την ασφάλεια των Ελληνικών νησιών. Μέχρι την ολοκλήρωση της λεγόμενης "Ανταλλαγής των Πληθυσμών" το 1925, η Κοινωνία των Εθνών κατέγραψε σχεδόν 1,4 εκατομμύρια πρόσφυγες εντός του Ελλαδικού χώρου. Μεταξύ τους ήταν τα εναπομείναντα μέλη της οικογένειας Σαραντίδη.Ο Ερυθρός Σταυρός ερώτησε την Δωροθέα Σαραντίδη, η οποία βρισκόταν πλέον στην Κρήτη, εάν είχε κάποιους συγγενείς οι οποίοι θα μπορούσαν να βοηθήσουν στην αποκατάστασή της.Η Σμυρνιά κυρία απάντησε πως είχε δύο γιους στο Σίδνεϊ της Αυστραλίας. Έτσι, με πρόσκληση του Εμμανουήλ, τα υπόλοιπα μέλη της οικογένειας Σαραντίδη έφτασαν στους Αντίποδες το 1923: Ήταν η μητέρα Δωροθέα , η αδελφή Ειρήνη , και τα άλλα δύο αδέλφια Ανδρέας και Στυλιανός . Αφού ανέπτυξαν εμπορική δραστηριότητα, τα ανύπαντρα αδέλφια Εμμανουήλ και Αθανάσιος έφεραν τη μητέρα τους στο "Susannah Place" το 1935. Έμειναν εκεί μέχρι το 1946. Οι γείτονες θυμόνταν την Δωροθέα σαν μια αδύνατη, εύθραυστη γριούλα, η οποία δεν γνώριζε καλά την Αγγλική. Ήταν γνωστή στην περιοχή για τους δύο ανύπαντρους γιους της και για τις Σμυρνέϊκες λιχουδιές που μοίραζε στους γείτονες της. Η ιστορία της οικογένειας Σαραντίδη, ως ένα βαθμό, είναι η ιστορία όλων των Ελλήνων της Αυστραλίας και της ευρύτερης Διασποράς: η αναζήτηση καλύτερης ζωής μακριά από την προγονική εστία. Δεν ήταν κάποιοι επώνυμοι οι οποίοι δημιούργησαν περιουσίες κι απόκτησαν δόξα και τιμές. Ήταν ανώνυμοι άνθρωποι οι οποίοι με την δική τους μικρή συμβολή - όπως τόσοι άλλοι - συνέβαλαν στη ανάπτυξη της Ελληνικής παρουσίας στη μεγαλύτερη πόλη της Αυστραλίας. Η οδύσσεια της οικογένειας Σαραντίδη θα είναι το θέμα εκδήλωσης του 27ου Ελληνικού Φεστιβάλ του Σίδνεϊ.Την Τρίτη 28 Απριλίου, η επιμελήτρια του Μουσείου "Susannah Place" Αννα Κόσου κι ο ιστορικός Δρ. Παναγιώτης Διαμάντης θα αναπτύξουν την ιστορία της οικογενείας Σαραντίδη και της ευρύτερης Ελληνικής παροικίας του Σίδνεϊ κατά τον Μεσοπόλεμο. Η εκδήλωση θα λάβει χώρα στο "Museum of Sydney".

Πηγή: http://www.ana.gr/

22 Απριλίου 2009 (08:48 UTC+2)

--