Life Without Borders

Life Without Borders An International Movement to Open Rafah Border Crossing

By Iman Badawi

It was at the Rafah border, Egypt, that the International Movement to Open Rafah Border, (IMORB), launched its global help initiative for Palestine. After the massacre in Gaza by the Israeli army that began December 27 2008, and lasted for 22 days, the plight of the Palestinians got world attention. However, Gaza remains under siege and humanitarian convoys are accumulating at the border. Nevertheless, only a few people are allowed to pass the border, while the majority of the aid is left in the open air to rot. What is IMORB? IMORB consists of human rights activists from various countries. These activists oppose the illegal blockade, which is tolerated, and encouraged by most governments of the world, especially the USA, Israel, Europe and many Arab countries. Some members of civil society decided that it is able to mobilize, and demand the application of the basic rights of people that are iterated in international law and the Universal Declaration of Human Rights. (December 10, 1948). Hence, IMORB launched a call to any individual or group to participate, within its means, to establish a permanent sit-in at the Rafah Border between Egypt and Israel. They did so to apply pressure on the Egyptian, US, European and Israeli governments, as well as the international community to open the border, and allow the free movement of people, goods and aid. In a gigantic step that took a lot of preparation and maneuvering with check points and police along the roads of Al-Arish - Rafah, IMORB has maintained a sit-in at the Rafah crossing gate since June 12, 2009. Life on the Border "The IMORB sit-in camp is a huge step towards opposing the siege. The group helps in negotiations with border police to provide support for Palestinians and others trying to reunite with families in Gaza," said Nada Kassass, an Egyptian journalist and one of the IMORB participants. "We sleep in tents and under the stars. Hundreds of children have been killed from the recent Israeli massacre on Gaza, and the siege," explained Don Bryant from the US, on the fourth day of a fast to protest the suffering of 1.5 million Gazans under Israeli siege, which blocks humanitarian aid and restricts the free-flow of goods and people. "Our numbers at the camp surged to 26 in the middle of the first week. We are holding the camp, under constant surveillance by Egyptian police, but with seeming tolerance," said Ellen Graves, a raging grandmother from western Massachusetts, US. During our presence at Rafah Border, we witnessed hundreds of humanitarian cases, and some attacks on Gaza. On the first day, we witnessed an Israeli raid; suddenly, we heard the sound of an F16 coming from nowhere, and the sound of two strong blasts nearby lit up the sky. A third blast followed. Then we heard people screaming from a distance, and saw smoke coming from south-east Gaza. We also heard the voice of the drone roaming all night in the area. The bombing continued the following morning where 7-8 more blasts were heard. Two days later, a German family, which consists of a mother called Elona and her six children, joined our sit-in after being denied entrance to Gaza. Elona and her children stayed with us till two of the children got sick, then we all decided that she should go to a hotel in Al-Arish till the border opens. Some people, either local Bedouins or foreigners, supported us. I can not forget one man who stopped by us, opened the trunk of his car and insisted on sharing the hot bread he had just bought. Some people brought us drinking water. The only cafeteria here allows us to use its electricity to charge our phones and laptops. Humanitarian Needs Two hundred meters away there is an emergency station and the people there are very friendly; they offer us tea and also offered the use of toilets when the police closed the ones at the border along with the mosque. Jack and Christian often go there to watch football matches. One of the events that should be mentioned here is the joining of a new and unique member. The new member is a friendly white and brown small kitten. Don chose its name and called it Yafta or "Banner". We had the chance to meet many people coming and going from Gaza. We have met a delegation from the Organization of Islamic Conference returning from Gaza. They were amazed by the sit-in and how it was holding its ground. We witnessed many people, Palestinians, Egyptians or internationals who were denied entrance to Gaza for no reason. For instance, a humanitarian delegation from Australia was not only denied entrance to Gaza, but were also not allowed to leave Al-Arish city, and were turned back ten times from the first check point. Another group of doctors from the Arab Doctors Union were also denied entrance to Gaza. As for my personal experience, I stood at the border gate for hours trying to negotiate my way into Gaza for one day to attend a very close friend's wedding, and I was denied that right like the others. As previously mentioned, the border was opened on the 27th, 28th and 29th in a scene that could be likened to Judgment Day and which should be a shame to the whole world. Imagine thousands of people, families and children have been waiting for weeks to go home, and they are all gathered like animals that were locked up for weeks and then suddenly released. The arrangements to receive this great number of people were very poorly made; it was a huge mess that only added more suffering to the Palestinians who were going to and from Gaza. Palestinians were not allowed to go to the only bathroom or to the only café to obtain water! They were around 2,500-3000 people including children, old people, women, and injured and ill people. They waited more than 8 hours on a very hot day, and even sometimes got beaten by the police who were trying to control the chaos. Some had arrived the night before and spent the night in the street 1.5 km away from the border. At 3pm they were told that the border is closed, and they had to come the following day to be tortured all over again. Some locals took advantage of the Palestinian's ordeal and raised transportation prices from 5 to ten pounds per person, and the prices for luggage were amazingly high. Vehicles stopped 1-1.5 km away from the border which provided the chance for carts to take 100 pounds to move the luggage to the gate that was only 300- 500 meters away. The suffering of old people, children and sick people was beyond belief. Some fainted, and we called ambulances for them. Some children were separated from their families and were lost. Women and children were screaming when the police prevented them from joining each other – there were children and luggage on one side and parents on the other. We struggled to help our German friend, Elona and her 6 children, who were on the other side of the road. We gathered her children, got her luggage inside and finally she was able to enter. However, we were shocked to discover that the Egyptian authorities returned her to Al-Arish, after we were promised that she would be the first to cross on Saturday. Elona was unable to join her Palestinian husband and her other children in Gaza. She said that the German Embassy refused to help her. What should a mother and six children do to join the rest of their family? It is just one of thousands of tragedies that one witnesses at the Rafah Border! Opening the borders 3 days a month increases the suffering of Palestinians and exposes them to extremely harsh and humiliating circumstances. This is inhumane and against international law and human rights declarations. One of the Palestinians stranded at the border said: "This is harder than the war itself!"

Iman Badawi is a staff writer and assistant editor at the Discussion Forum and I Witness pages, IslamOnline.net (English website) based in Cairo, Egypt. She has a special concern for the Palestinian cause. You can reach her at youth_campaign@iolteam.com.

Σε ρόλο ηλεκτρικής σκούπας ο πλανήτης Δίας

Σε ρόλο ηλεκτρικής σκούπας ο πλανήτης Δίας

του ASHER MOSES

Ο ερασιτέχνης αστρονόμος με ένα απλό τηλεσκόπιο είδε τη φοβερή σύγκρουση στον πλανήτη Δία.

Ο Άντονι Γουέσλι, 44 ετών, είναι ένας λάτρης του διαστήματος, ένας ερασιτέχνης αστρονόμος από την Αυστραλία. Όπως όλοι οι ερασιτέχνες κατάφερε, κι αυτός να θέσει σε συναγερμό την παγκόσμια διαστημική κοινότητα όταν ανακάλυψε πως ένας αστεροειδής στο μέγεθος της Γης μόλις συγκρούστηκε με τον πλανήτη Δία.
Ο Γουέσλι εργάζεται ως προγραμματιστής υπολογιστών και διαμένει στο Μουρουμπατεμάν, ένα χωριό βόρεια της Καμπέρα. Ξημέρωνε η 20 Ιουλίου 2009. Είδε τη φοβερή σύγκρουση στις 1 π.μ. τοπική ώρα, χρησιμοποιώντας το 14,5 ίντσες τηλεσκόπιό του. (Το τηλεσκόπιό του είναι ‘αρχαίο’, αφού είναι ‘αντανακλαστικό’, και το έφτιαξε ο ίδιος).

Ο αστεροειδής θα μπορούσε να είχε εντοπιστεί μέχρι και δύο μέρες πριν και το αποτέλεσμα της σύγκρουσης θα ήταν ανιχνεύσιμο τουλάχιστον για μια ακόμη μέρα.
Μέσα σε λίγες ώρες οι εικόνες του ερασιτέχνη αστρονόμου πέρασαν στο διαδίκτυο, έκαναν το γύρω του κόσμου και ταρακούνησαν τα μεγάλα επιστημονικά ιστολόγια.
Το ‘Προωθημένο Εργαστήριο’ της ΝΑΣΑ (NASA's Jet Propulsion Laboratory) επιβεβαίωσε την ανακάλυψη μετά από οκτώ ώρες, αφού έστρεψε στον Δία το μεγάλο υπέρυθρο τηλεσκόπιο που διατηρεί στο Μάουνα Κέα της Χαβάης.
Παρόμοιο γεγονός είχε καταγραφεί τον Ιούλιο- πάλι -του 1994, όπου ένας αστεροειδής, συγκεκριμένα ο κομήτης Σούμεϊκερ—Λέβι 9, συγκρούστηκε με το Δία.
Σημειώνεται πως ήταν η πρώτη σύγκρουση ουράνιων σωμάτων που καταγράφηκε έως τότε.
Ο Γκλέν Όρτον, επιστήμονας της ΝΑΣΑ που επιβεβαίωσε την ανακάλυψη του αυστραλού ερασιτέχνη είπε:
«Είμαστε εξαιρετικά τυχεροί που καταφέραμε να δούμε το Δία το σωστό χρόνο, τη σωστή ώρα και στη σωστή πλευρά του, ώστε να δούμε με ευκρίνεια το γεγονός. Θα μπορούσαμε, βέβαια, να το προγραμματίσουμε καλύτερα...»
Επισήμανε, μάλιστα, πως δεν ήταν βέβαιος αν το αντικείμενο που χτύπησε το Δία ήταν ένας αστεροειδής, ένας κομήτης ή κάποιο ‘διαστημικό σκουπίδι’. Αλλά παρατήρησε πως το αντικείμενο είχε το μέγεθος της Γης!
«Είναι μια καταπληκτική σύμπτωση των ημερών αφού τον ίδιο μήνα χτύπησε και ο κομήτης Σούμεικερ—Λέβι 9, πριν δεκεπέντε χρόνια και τον ίδιο μήνα έχουμε την επέτειο προσελήνωσης του Απόλλωνα, πριν σαράντα χρόνια», είπε ο Όρτον.
Στους περισσότερους ανθρώπους η εικόνα αυτή φαίνεται ασήμαντη, αφού το γιγάντιο χτήπημα παρουσιάζεται σαν ένα μικρό σημάδι στην απέραντη αεριώδη επιφάνεια του Δία.
Ο Λάιγ Φλέτσερ, αστρονόμος που εργάζεται με τον Όρτον, όπου επιβεβαίωσε την ανακάλυψη, είπε τα εξής:

Το ρόλο της ηλεκτρικής σκούπας παίζει ο πλανήτης Δίας στο ηλιακό σύστημά μας

«Αυτές είναι οι πιο συναρπαστικές παρατηρήσεις που έχω κάνει κατά τα τελευταία πέντε χρόνια όπου ασχολούμαι με την συμπεριφορά των πλανητών».
Ο αυστραλός ερασιτέχνης Γουέσλι, σε τηλεφωνική συνέντευξή του, επισήμανε πως :
«η τεκμηρίωση αυτών των γεγονότων είναι ο μόνος δρόμος για να αποκτήσουμε νέα στοιχεία για το πως δημιουργήθηκε το ηλιακό σύστημα και πως δημιουργήθηκαν οι πλανήτες όπως ο Δίας. Καθώς επίσης και τα αποτελέσματα που δημιουργούν αυτά τα συντρίμμια, ειδάλλως δεν θα μπορούσαμε να γνωρίζουμε κάτι σημαντικό με ένα τυχαίο κοίταγμα τηλεσκόπιου από τη Γη.
»Η σύγκρουση έδωσε στους αστρονόμους ένα καλό παράδειγμα για το ρόλο του Δία στο ηλιακό σύστημα. Ένας ρόλος σημαντικός αφού ‘καθαρίζει’ τον ηλιακό μας χώρο από τα ουράνια σκουπίδια».
Ο Γουέσλι είπε ακόμη κάτι πολύ σημαντικό:
«Εάν κάτι τέτοιο είχε συμβεί στη Γη, θα ήταν το τέλος όλων μας, έτσι θα πρέπει να αισθανόμαστε ευτυχείς που υπάρχει ο Δίας που σαν ηλεκτρική σκούπα απορροφά τα τεράστια αυτά ουράνια αντικείμενα πριν έρθουν σε εμάς».


Κοσμογνώστης

Ο Βάσκο είναι νεκρός και ζητά τη δικαίωσή του...

Ο Βάσκο είναι νεκρός και ζητά την δικαίωσή του…

Ο Κωνσταντίνος γράφει για τον Βάσκο.

Εάν και εφ’ όσον η είδηση διασταυρωθεί, τις ευθύνες δεν θα τις έχει κανείς άλλος παρά το Ελληνικό ΥΠΕΞ. Εάν έστω και τώρα δεν κάνει τις απαραίτητες κινήσεις για εύρεση του Ακτιβιστή και μεταφορά του σε ασφαλές μέρος, τότε όχι απλά επιβεβαιώνει την πλήρη αποτυχία του στη διαφύλαξη των αρχών της Ελλάδας και της ΕΕ, αλλά και την άμεση συμμετοχή του σε ένα ναζιστικό έγκλημα. Οψόμεθα.

Σκόπια: Το κράτος δολοφόνος που προστατεύεται από τη μαφία!

Δεν είναι λίγοι οι άνθρωποι που απορούν για την ανοχή της Ευρώπης αλλά και της διεθνούς κοινότητας απέναντι στην ανυποληψία που χαρακτηρίζει το κρατίδιο των Σκοπίων, του οποίου οι πολιτικοί ηγέτες και το κυβερνών κόμμα έχουν επιβάλλει μία ιδιότυπη δημοκρατία, της οποίας τα χαρακτηριστικά ελάχιστα απέχουν από μία στυγνή και απάνθρωπη χούντα που χρησιμοποιεί ως πραγματικό ιδεολογικό υπόβαθρο τον ναζισμό. Σε αυτό το κρατίδιο, που κατά καιρούς έχει απειλήσει λεκτικά ακόμη και την ευαίσθητη ισορροπία της ειρήνης στα Βαλκάνια, ο νόμος έχει υποταχθεί στις προσωπικές επιθυμίες του πρωθυπουργού Νίκολα Γκρούεφσκι, πίσω από τον οποίο βρίσκονται οργανωμένες συμμορίες εγκληματιών, δολοφόνων, μαστροπών, εμπόρων λευκής σάρκας και ναρκωτικών…

Χαρακτηριστικό παράδειγμα είναι το γεγονός πως η προσωπική ασφάλεια του σημερινού πρωθυπουργού των Σκοπίων αποτελείται από μπράβους της νύχτας…!

Σε αυτό το κρατίδιο, λοιπόν, της απόλυτης άγνοιας των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, έχει χαθεί ένας σημαντικός άνθρωπος, ένας επιστήμονας ιστορικός – αρχαιολόγος ακτιβιστής και φιλέλληνας, ο οποίος με τη δράση του κατακεραύνωνε συστηματικά τον «Μακεδονισμό» και τα «Μακεδονοειδή» του γενίτσαρου* Γκρούεφσκι, εκθέτοντας σε ολόκληρο τον πλανήτη την πολιτική ανυποληψία του τραγικού φασιστικού καθεστώτος των Σκοπίων, εξευτελίζοντας με επιχειρήματα μία προς μία όλες τις ασυναρτησίες και τις ιστορικές ανοησίες που προβάλλονται με κάθε μέσο και με κάθε τρόπο. Ο άνθρωπος αυτός, του οποίου η πνευματική ισορροπία απειλήθηκε σοβαρά όταν πριν από 2 περίπου μήνες το φασιστικό καθεστώς του Γκρούεφσκι τον απήγαγε, τον έκλεισε σε ψυχιατρείο και τον υπέβαλλε σε φαρμακοληψία για σχιζοφρένεια(!), έχει εξαφανισθεί και πάλι…

Ο κίνδυνος, που άκουγε στο όνομα Βάσκο Γκλιγκορίεβιτς, δεν υπάρχει πλέον «στα πόδια» του καθεστώτος και δεν δημιουργεί νέα προβλήματα στην φασιστική – γκαιμπελική προπαγάνδα των ανθρώπων της κυβέρνησης ή και εκείνων των πανεπιστημιακών που για μία χούφτα δηνάρια εφευρίσκουν ιστορικές ανοησίες ή προχωρούν στην δημιουργία νέων ιστορικών δεδομένων χωρίς κανένα ιστορικό στοιχείο…

Ένας σημαντικότατος άνθρωπος έχει εξαφανισθεί, κατά πάγια τακτική των ανατολικών πολιτικών συστημάτων. Ένας άνθρωπος, που πρέπει πλέον να θεωρείται νεκρός, πιθανότατα εκτελεσθείς από όργανα των μυστικών υπηρεσιών των Σκοπίων, φωνάζει σε όλους εμάς να διαμαρτυρηθούμε για την «εξαφάνισή» του.

Φυσικά, οι φασίστες-ναζιστές που διοικούν το κράτος των Σκοπίων αρνούνται οτιδήποτε και δηλώνουν ευθαρσώς πως δεν γνωρίζουν που βρίσκεται ένας τόσο σημαντικός πολιτικός τους αντίπαλος!!! Η σιωπή και η δηλωμένηάγνοιά τους, καταμαρτυρά το μέγεθος του ψεύδους τους. Η δικαιολογία αυτή μόνο γέλια μπορεί να προκαλέσει σε οποιονδήποτε νοήμονα παρατηρητή των εσωτερικών εξελίξεων στα Σκόπια…

Σήμερα το καθεστώς Γκρούεφσκι επιδιώκει την ένταξη στην Ευρωπαϊκή Ένωση, αλλά ταυτόχρονα αγνοεί βασικές αρχές της δημοκρατίας. Η μυστηριώδης εξαφάνιση του Βάσκο Γκλιγκορίεβιτς πρέπει να στηλιτευθεί και να καταγγελθεί σε όλα τα πολιτικά φόρουμ της Ευρώπης, προκειμένου να γίνει κατανοητή η σκληρή καθημερινή πραγματικότητα που βιώνουν οι πολίτες της ΠΓΔΜ, που κάτω από τον εμφανέστατο φόβο για την ίδια τους τη ζωή, συνεχίζουν σιωπηρά να στηρίζουν τους δυνάστες τους…

Ένα κράτος που λειτουργεί με τις αρχές της μαφίας (η «εξαφάνιση» του Βάσκο Γκλιγκορίεβιτς είναι η μεγαλύτερη απόδειξη του τρόπου λειτουργίας των αρχών ασφάλειας στην ΠΓΔΜ), που δανείζεται πρακτικές και τακτικές του άτυχου ιστορικού πολιτικού παρελθόντος των χωρών της πρώην ανατολικής Ευρώπης, που απειλεί την ειρηνική διαβίωση των λαών της Βαλκανικής (σχετικές δηλώσεις που έγιναν κατά το παρελθόν από τον πρωθυπουργό Νίκολα Γκρούεφσκι και τον υπουργό Εξωτερικών Αντόνιο Μιλόσοσκι, ανέφεραν χαρακτηριστικά για την πυριτιδαποθήκη των Βαλκανίων που απειλείται εάν δεν δοθεί η πρέπουσα λύση στο αίτημα της ΠΓΔΜ για το θέμα του ονόματος)…

Πρέπει να γίνει, λοιπόν, γνωστή η πραγματική ταυτότητα του κράτους των δολοφόνων, των εκβιαστών, των σύγχρονων φασιστών-ναζιστών, που επιδιώκουν να γίνουν δεκτοί στην Ευρωπαϊκή Ένωση προκειμένου να εξασφαλίσουν χρήματα για τον πλουτισμό των ολίγων (το παράδειγμα της Βουλγαρίας θα πρέπει να είναι αρκετό για να πειστούν οι Ευρωπαίοι ηγέτες και τα διάφορα λόμπι που δρουν στις Βρυξέλλες.

Ο Βάσκο Γκλιγκορίεβιτς είναι πιθανότατα νεκρός (κατά πάγια τακτική που ακολουθούσαν όλα τα κράτη του πρώην ανατολικού μπλοκ) με βάση τις αρχές του συστήματος «εξαφάνισης» των ανεπιθύμητων… Δική μας υποχρέωση, όλων μας, είναι να καταγγείλουμε την «εξαφάνισή» του και να απαιτήσουμε να βρεθεί οτιδήποτε έχει σχέση με τον φιλέλληνα που δεν σταμάτησε να αγωνίζεται κατά των «Μακεδονοειδών» ακόμη και όταν γνώριζε πως η ζωή του κινδυνεύει. Πολλές φορές, σε ιδιωτικές συζητήσεις με φίλους του, μέσω διαδικτύου, του αναφερόταν το μέγεθος κινδύνου στο οποίο έχει εκτεθεί, αλλά ο ίδιος ο Βάσκο αρνούνταν να υποχωρήσει μπροστά σε μία αγέλη γελωτοποιών και τσαρλατάνων, απατεώνων και ληστών, που καταδυνάστευαν την πατρίδα του και που της στερούσαν την μελλοντική πρόοδο αλλά και την ευμάρεια των πολιτών της.

Διαβάστε όλο το κείμενο στο Olympia.gr