2012: έρχεται η συντέλεια του κόσμου;

Αλλοπαρμένοι καταστροφολάγνοι «τεκμηριώνουν» τις δυσοίωνες προβλέψεις τους στη σοφία των Μάγια

Από τον ΣΠΥΡΟ ΜΑΝΟΥΣΕΛΗ

Στις κινηματογραφικές αίθουσες προβάλλεται αυτές τις μέρες η αμερικανική ταινία «2012» του Ρόλαντ Εμεριχ, σκηνοθέτη ήδη διάσημου από την επίσης καταστροφολογική ταινία με τίτλο «Μετά την επόμενη μέρα». Το σενάριο της τελευταίας του ταινίας βασίστηκε στην έντονη παραφιλολογία που έχει αναπτυχθεί τα τελευταία χρόνια, και η οποία «προβλέπει» ότι το τέλος του κόσμου θα επέλθει το έτος 2012!

Οι εικασίες αυτές περί του επερχόμενου τέλους επικαλούνται αυτή τη φορά όχι τις προφητείες του Νοστράδαμου, αλλά το ημερολόγιο των Μάγια, ενός από τους πιο προηγμένους πολιτισμικά προκολομβιανούς λαούς που ήκμασαν στην Κεντρική Αμερική από το 1800 π.Χ. ώς το 1450 μ.Χ. και οι οποίοι ανέπτυξαν ιδιαίτερα τις επιστήμες της αστρονομίας και των μαθηματικών.

Σύμφωνα με το ημερολόγιο αυτό, στις 20 Δεκεμβρίου 2012 ολοκληρώνεται ο κύκλος της Μεγάλης Μέτρησης. Επιπλέον, η αμέσως επόμενη ημέρα από τη δεδομένη ημερομηνία συμπίπτει με το χειμερινό ηλιοστάσιο, ενώ η θέση του Ηλιου θα είναι ευθυγραμμισμένη με το κέντρο του Γαλαξία για πρώτη φορά έπειτα από 26.000 χρόνια και όλοι οι πλανήτες θα βρίσκονται σε συζυγία στον ουράνιο θόλο. Σύμφωνα με τους πιο απαισιόδοξους συνωμοσιολόγους, αυτή η κοσμική σύμπτωση συνεπάγεται ακραία φυσικά φαινόμενα, που θα οδηγήσουν αναπότρεπτα στο τέλος του κόσμου. Οι πιο αισιόδοξοι πάλι από αυτούς βλέπουν το 2012 μόνο ως ένα ορόσημο στην ιστορία της ανθρωπότητα: την απαρχή μιας νέας εποχής, η οποία θα οδηγήσει στην αναγέννηση του ανθρώπου.

Οι δημιουργοί της ταινίας, για προφανείς λόγους μάρκετινγκ, δεν διστάζουν να παροτρύνουν το αφελές κοινό να «επιβεβαιώσει» τα όσα περιγράφονται στην ταινία σε σχετική ιστοσελίδα στο Διαδίκτυο, η οποία υποτίθεται ότι έχει δημιουργηθεί από ένα, κατά τα άλλα, ανυπόστατο «Ινστιτούτο Για τη Συνέχιση του Ανθρωπίνου Είδους», όπου πλασματικοί επιστήμονες επιβεβαιώνουν την επερχόμενη καταστροφή. Αν μάλιστα κάποιος θελήσει να εγγραφεί στη συγκεκριμένη ιστοσελίδα, αυτομάτως λαμβάνει μέρος σε ειδική κλήρωση από την οποία θα προκύψει ποιοι θα καταφέρουν να επιζήσουν.

Οσο φαιδρά και ανυπόστατα κι αν ακούγονται όλα αυτά, εντούτοις, όλη αυτή η φημολογία έχει δημιουργήσει έντονο πρόβλημα στη NASA, η οποία κατακλύζεται καθημερινά από τόσο πολλά ηλεκτρονικά μηνύματα, στα οποία οι αποστολείς τους ζητούν εναγωνίως να μάθουν λεπτομέρειες για το τι μέλλει γενέσθαι το δυσοίωνο έτος 2012, ώστε αποφάσισε να αναρτήσει γραπτή λίστα απαντήσεων στην ιστοσελίδα της Astronomical Society of the Pacific, επίσημου φορέα διάδοσης και εκλαΐκευσης της αστρονομίας.

Ακόμη όμως δεν έχουμε δει τίποτε! Στις 21 Δεκεμβρίου του 2012 χιλιάδες κόσμου αναμένεται να συρρεύσουν στο Τσίτσεν Ιτσα, το Τικάλ και σε άλλες τοποθεσίες των Μάγια, προκειμένου να παραστούν στο μεγαλειώδες τέλος του γνωστού μας κόσμου και ίσως στην ενδεχόμενη αναγέννησή του.

Σύμφωνα με τον Anthony Aveni, καθηγητή αστρονομίας και ανθρωπολογίας στο Πανεπιστήμιο Κόλγκεϊτ και συγγραφέα του βιβλίου «The End of Time: The Maya Mystery of 2012», είναι πολύ πιο εύλογο και πιθανό οι Μάγια να χρησιμοποιούσαν τις εντυπωσιακές, για την εποχή, αστρονομικές γνώσεις τους και τα εκλεπτυσμένα τους συστήματα μέτρησης του χρόνου για τελείως διαφορετικούς σκοπούς, παρά για να κάνουν προβλέψεις για το απώτερο μέλλον. Για παράδειγμα, μπορεί κάλλιστα να τις χρησιμοποιούσαν για να κάνουν πολιτική ή θρησκευτική προπαγάνδα, συνδέοντας, φέρ' ειπείν, κάποια σημαντικά πολιτικά γεγονότα, όπως ημερομηνίες στέψης, σύναψης συμφωνιών ή πολεμικών θριάμβων με την ιστορία των προγονικών θεών τους και δημιουργών του κόσμου.

Κατά τον Aveni, το να αποδίδουμε στους Μάγια προφητικές ικανότητες είναι ένας ανεπίτρεπτος ιστορικός αναχρονισμός που ενδέχεται να καλύπτει τις υπαρξιακές αγωνίες της new age εποχής μας, σε καμία περίπτωση όμως δεν επιβεβαιώνει τις υποκείμενες εικασίες περί επερχόμενου τέλους του κόσμου. Αλλωστε πολλές φορές στο πέρασμα των αιώνων αλλά και πρόσφατα, την παραμονή του 2000, οι απανταχού καταστροφολόγοι «προφήτευσαν» την επερχόμενη, αλλά ευτυχώς αιώνια αναβαλλόμενη, «συντέλεια του κόσμου». Αυτή η διαρκής μετάθεση της ημερομηνίας του επερχόμενου τέλους λειτουργεί μάλλον παρηγορητικά: μια δικαιολογία για την αποδοχή και παράταση των δυσβάσταχτων αδιεξόδων του παρόντος.

National Geographic: Οι δέκα πιο σημαντικές αρχαιολογικές ανακαλύψεις της χρονιάς

Χρυσάφι και στοιχειωμένα πλοία

Βαμπίρ, πειρατές, στοιχειωμένα πλοία, σκελετοί. Οχι, δεν είναι ιδέες για αποκριάτικες μεταμφιέσεις. Δεν είναι, καν, σινεμά. Είναι οι δέκα πιο σημαντικές αρχαιολογικές ανακαλύψεις της χρονιάς που φεύγει, σύμφωνα με το «Νάσιοναλ Τζεογκράφικ» και σύμφωνα με την αμερικάνικη αντίληψη των πραγμάτων.
Ας τις δούμε μία προς μία, παρατηρώντας, βεβαίως, πως οι αποκαλύψεις της Μεσογειακής λεκάνης μάλλον φαίνονται αδιάφορες στον αμερικανικό κολοσσό.

Από τον αγγλοσαξονικό θησαυρό που βρέθηκε τυχαία σε αγρό

Θα κάαααθεται: «Φοβερός» σκελετός μιας γυναίκας η οποία είχε ταφεί καθιστή στη σημερινή Γερμανία. Εζησε κατά την εποχή του Χαλκού (2200-1600 π.Χ.) και έφερε κτερίσματα ανάμεσα στα οποία και δόντι σκύλου. Η περιοχή ήταν «σταυροδρόμι» μετακινήσεων.

Ο άγνωστος βασιλιάς που βρέθηκε θαμμένος στο Περού ανήκε στους Μότσε

Γυναίκα-δηλητήριο: κρανίο γυναίκας, με σφηνωμένο τούβλο ανάμεσα στα σαγόνια -πρακτική εξορκισμού βαμπίρ τον Μεσαίωνα. Βρέθηκε στη Βενετία, όπου εντοπίσθηκαν πολλοί τάφοι με θύματα πανώλης.
Το πειρατικό του κάπτεν... Μαυρογένη, διάσημου πειρατή του 18ου αιώνα, εντοπίστηκε στη Νότια Καρολίνα. Μέσα στο πλοίο του, την «Εκδίκηση της Βασίλισσας Αννας», οι αρχαιολόγοι βρήκαν χρυσά όργανα πλοήγησης και άλλα εργαλεία, κοσμήματα κ.ά.
Τι άφησε πίσω ο Γιαπωνέζος; Ναυάγια από τον Β Παγκόσμιο Πόλεμο, κοντά στη Χαβάη. Οι αρχαιολόγοι εντόπισαν δύο υποβρύχια από την επίθεση της Ιαπωνίας στο Περλ Χάρμπορ, που οι Αμερικάνοι βύθισαν μετά τον πόλεμο.
Στόουνχετζ προ Στόουνχετζ: Στο 4.000 π.Χ. ανάγονται οι τύμβοι που βρέθηκαν στην περιοχή του Στόουνχετζ, στη Μεγάλη Βρετανία. Είχαν ξύλινους ναούς και κυκλικούς περιβόλους, στους οποίους ελάμβαναν χώρα τελετές.
Μάλλον θα πρέπει να ξεχάσουμε το γνωστό «όταν οι πρόγονοί σας ανέβαιναν στα δέντρα, εμείς χτίζαμε Παρθενώνες»...
Μα το νερό... γλυφό: Πινακίδα με περιγραφές που βρέθηκε κοντά στο οχυρό Τζέιμς, στη Βιρτζίνια των ΗΠΑ, αναφέρει στοιχεία από τη διαβίωση των αποίκων στον Νέο Κόσμο 400 χρόνια πριν. Ανάμεσά τους σημειώνεται πως το νερό δεν ήταν πόσιμο και πως το στερεμένο πηγάδι χρησιμοποιούνταν ως αποθέτης σκουπιδιών.
Ματαιότης ματαιοτήτων: Ο άγνωστος βασιλιάς που βρέθηκε θαμμένος στο Περού ανήκε στους Μότσε. Οταν πέθανε, έβαλαν μαζί του 19 χρυσά καλύμματα κεφαλής, νεκρικές μάσκες και κοσμήματα από χρυσό, από χαλκό και από άλλα υλικά.
«Εκτυφλωτικό» χαμόγελο: Οι σταρ του Χόλιγουντ βάζουν διαμάντια στα οδοντικά τους σφραγίσματα, οι ιθαγενείς της Αμερικής έβαζαν ημιπολύτιμους λίθους 1.500 χρόνια πριν. Ευρήματα στην περιοχή Τσιάπας, στο Μεξικό, είναι εύγλωττα για τους οδοντίατρους της εποχής, που για τροχό χρησιμοποιούσαν έναν πολύ σκληρό λίθο.
Ατυχος: Ο χρυσός αγγλοσαξονικός θησαυρός, ο μεγαλύτερος που έχει βρεθεί στη χώρα, ετάφη από τον κάτοχό του σε κάποιον αγρό στην Κεντρική Αγγλία και έμεινε εκεί για περίπου 1.300 χρόνια. Ποσότητα που εξέπληξε τους ειδικούς και ποιότητα υψηλότατη. Τον βρήκαν ερασιτέχνες αρχαιολόγοι (όχι, μη σας μπαίνουν ιδέες, ο ελληνικός αρχαιολογικός νόμος προβλέπει βαριές ποινές -και σωστά).
Και η βρόχα έπιπτε στρέιτ θρου: Εκείνη τη νύχτα του Οκτωβρίου του 1901, το πλοίο που χρησιμοποιούσαν χρυσοθήρες στον Καναδά βυθίστηκε λόγω της καταρρακτώδους βροχής και των κακών καιρικών συνθηκών στη λίμνη Γιούκον. Φέτος το ναυάγιο φωτογραφήθηκε για πρώτη φορά.
Ολα ήταν στη θέση τους σε αυτό το «στοιχειωμένο» πλοίο, ακόμη και οι μπότες των πέντε ανδρών που τις πέταξαν για να σωθούν. Τρεις βυθίστηκαν μαζί του.

Αγγελική Κώττηakotti@pegasus.gr

The Rosetta Stone: The Times Responds

Sourch:looting matters.blogspot.com

Graham Stewart, a columnist for The Times (London) has responded to the publicity surrounding the Rosetta Stone ("The booty included the four bronze horses of St Mark's, Venice", The Times December 12, 2009).

Stewart confuses two separate issues: significant cultural objects that left their countries long before 1970; and the recent (i.e. post 1970) looting of archaeological sites to provide material for the market.

Stewart presents a simplistic view of those who argue for the return of cultural property:

"To those who believe antiquities must be repatriated to the land that created them it is all about honouring context and respecting national identity."

First, archaeological objects can be understood when they are retrieved from archaeological contexts in a scientific manner.
Second, archaeological objects lose their contextual information when looted.
Third, recently looted archaeological objects should be returned to the country from which they had been looted.
Thus the Athenian Euphronios / Sarpedon krater was not returned to Greece but rather to Italy because it appears to have been snatched from an Etruscan tomb.

Stewart's presents a Cuno-like argument for the universal museum:

"worldclass museums protest that they exist to promote scholarship and cultural understanding far beyond the narrow confines of their own national borders."

But one of the things that we can learn from the returns to Italy is that several "worldclass museums" in North America were more keen to acquire than to put in place ethical acquisition policies.

The British Museum is now faced with requests to return the Parthenon marbles (Stewart insists on using "The Elgin Marbles") and the Rosetta Stone.
(And what about the Benin Bronzes?)

Stewart sees the justification for retaining cultural property in the actions of Napoleon:

"The French looted far more from their fellow Europeans than from the Egyptians."

Indeed Stewart cites the bronze horses of San Marco in Venice as examples of material "stolen" by Venetians from Constantinople.

Stewart asks a further question:

ought the British to demand that the Russian National Library returns its copy of the 8th century manuscript of the Ecclesiastical History of the English People by the Venerable Bede? The key work by the father of English history could hardly be of greater significance to the country of its origin. Yet, that it exists at all may be precisely because a Russian diplomat, Peter Dubrovsky, removed it from Paris during the French Revolution, fearing it was not safe in a city being plundered by Jacobin mobs.

Stewart tates thay the Northumbrian Bede should remain in St Petersburg. There is an implicit statement about the Rosetta Stone and the Parthenon marbles.

Stewart avoids the main questions.
Is it better to display the Parthenon marbles in a purpose-built museum within sight of the Parthenon or to let them remain in the Duveen Gallery in Bloomsbury?
And is the Rosetta Stone such an icon of Egyptology that it deserves to be displayed in Egypt, the land where it was found?

Τρία νέα Γραφεία της Ελληνορωσικής Συμμαχίας, σε Μόσχα και Θεσσαλονίκη

Αθήνα 19/12/09
ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ

Τρία νέα γραφεία της Ελληνορωσικής Συμμαχίας, ένα στη Μόσχα και δύο στη Θεσσαλονίκη, λειτουργούν από σήμερα και είναι στη διάθεση των φίλων και των μελών του Κινήματος.
Συγκεκριμένα, το Γραφείο στη Μόσχα, είναι στη διεύθυνση Chehovski Raion Selo Sharapovo Ulitsa Kolhoznaia 4 το τηλέφωνό του είναι το 0079262162119, ενώ ο υπεύθυνος του Γραφείου είναι ο κ. Κοσμάς Ζελίλωφ.
Στη Θεσσαλονίκη, τα Γραφεία του Κινήματος για τη Βόρεια Ελλάδα, εγκαταστάθηκαν σε κεντρικό σημείο της πόλης, στη Διεύθυνση Τσιμισκή 38-5ος όροφος Τ.Κ. 54623 Θεσσαλονίκη με τηλέφωνο το 2310270525 και φαξ το 2310287911, ενώ τα Γραφεία της Νομαρχιακής Οργάνωσης της Ελληνορωσικής Συμμαχίας, εγκαταστάθηκαν στη διεύθυνση Εγνατίας 10 με τηλέφωνο και φαξ το 2310550104.
Οι φίλοι και τα στελέχη της Ελληνορωσικής Συμμαχίας μπορούν να επικοινωνούν με τους υπευθύνους των γραφείων, τον συντονιστή του Κινήματος κ. Γαβριήλ Αβραμίδη στο τηλ. 6947276888, με τον υπεύθυνο των Γραφείων της Αθήνας κ. Ανδρέα Παπακυριακόπουλο στο τηλ. 6974555875 και με τον υπεύθυνο των Γραφείων στη Ρωσία κ. Κοσμά Ζελίλωφ, στο τηλ. 0079262162119.
Να προσθέσουμε εδώ πως μαζικές είναι οι εγγραφές νέων μελών στη Ελληνορωσική Συμμαχία, τόσο από νέους ανθρώπους που βλέπουν να εκφράζονται μέσα από το κεντρικό σύνθημα του Κινήματος για «αποκατάσταση της γεωπολιτικής ισορροπίας της πατρίδας μας, με στροφή στους ιστορικούς, φυσικούς μας συμμάχους», όσο και από στελέχη άλλων κομμάτων.
Σημαντικότατη εξέλιξη θεωρείται εξάλλου, η στελέχωση της Ελληνορωσικής Συμμαχίας, από τον γνωστό Διεθνολόγο και αναλυτή των διεθνών και ιδιαίτερα των Ελληνοτουρκικών σχέσεων κ. Νίκο Χειλαδάκη, ο οποίος με δήλωσή του, συμπαρατάσσεται με το Πατριωτικό Κοινωνικό μας Κίνημα.
Με πυρετώδεις παράλληλα ρυθμούς, συνεχίζεται πέρα από την οργάνωση του Κινήματος και ο προγραμματισμός παρεμβάσεων στα σοβαρότατα προβλήματα που αντιμετωπίζει η πατρίδα μας, τόσο στα εθνικά όσο και στα κοινωνικά ζητήματα.
Με πολλαπλές εκδηλώσεις, μία εκ των οποίων είναι, ημερίδα στην αίθουσα της ΕΣΗΕΑ στην Αθήνα, με κεντρικό αντικείμενο, την ανάλυση από ακαδημαϊκούς και άλλους ειδικούς, των δυνατοτήτων ανάπτυξης των Ελληνορωσικών οικονομικών σχέσεων, σε όλο τους το φάσμα.Θα πρέπει σε αυτό το σημείο να παρατηρήσουμε ότι, ενώ η Ρωσική Ομοσπονδία, απορροφά σε σημαντικότατες ποσότητες ελληνικά αγροτικά προϊόντα με κατακόρυφα αυξανόμενους ρυθμούς, ο αριθμός των Ρώσων τουριστών προς την Ελλάδα, αυξάνει επίσης με ραγδαίους ρυθμούς, δυσκολίες παρατηρούνται στην ανάπτυξη των υπολοίπων οικονομικών ανταλλαγών.
Κυρίως λόγω του ευρωαμερικάνικου προσανατολισμού της οικονομίας μας στο σύνολό της αλλά και των γραφειοκρατικών δυσκολιών του δυσκίνητου ελληνικού δημοσίου.
Η ημερίδα αυτή, θα είναι μια σπουδαία ευκαιρία, να αναπτυχθούν σε ένα δημόσιο διάλογο, όλες εκείνες οι δυνατότητες ανάπτυξης των Ελληνορωσικών οικονομικών σχέσεων, που είναι ιδιαίτερα πολύτιμες, σε αυτήν την δύσκολη για την οικονομία της χώρας μας συγκυρία

www.ellros.gr

Ελλάς το μεγαλείο σου (πέθαναν μεταξύ 500 και 322 π. Χ.)

Πυθαγόρας: 80 χρονών, στην εξορία από πείνα.

Μιλτιάδης: 65 χρονών, στη φυλακή.

Αριστείδης: 72 χρονών, στην εξορία από πείνα.

Θεμιστοκλής: 66 χρονών, στην εξορία.

Αισχύλος: 69 χρονών, στην εξορία.

Περικλής: 66 χρονών, κατηγορήθηκε.

Φειδίας: 66 χρονών, στη φυλακή.

Αναξαγόρας: 72 χρονών, στην εξορία.

Ηρόδοτος: 59 χρονών, στην εξορία.

Ικτίνος: 58 χρονών, στην εξορία.

Σοφοκλής: 90 χρονών, στην εξορία από πείνα.

Ευριπίδης: 74 χρονών, στην εξορία.

Αλκιβιάδης: 48 χρονών, στην εξορία.

Σωκράτης: 71 χρονών, ήπιε το κώνειο.

Θουκυδίδης: 64 χρονών, στην εξορία.

Αριστοφάνης: 61 χρονών, στην εξορία από πείνα.

Πλάτων: 80 χρονών, στην εξορία.

Ισοκράτης: 99 χρονών, στην εξορία.

Δημοσθένης: 62 χρονών, πήρε δηλητήριο.

(Κολοκοτρώνης, φυλακίστηκε για εσχάτη προδοσία, 1833)

«Έλληνες ! ενωθείτε εναντίον του κοινού εχθρού, εναντίον του μίσους, της διχόνοιας και της διαίρεσης, που είναι ο ίδιος μας ο εαυτός» – ΘΕΟΔΩΡΟΣ ΚΟΛΟΚΟΤΡΩΝΗΣ –

Το βασικό πρόβλημα της κοινωνίας σήμερα είναι ότι οι ανόητοι είναι απόλυτα βέβαιοι και οι γνωστικοί είναι γεμάτοι αμφιβολίες (Μπ. Ράσελ)

Olympia.gr

Η θάλασσα εκδικείται τη ...Σάμο

ΚΑΛΑ ΧΕ......ΣΤΟΥΓΕΝΝΑ

Από το Blog:Λόγος στον Πολίτη

Δείτε κι' άλλες φωτογραφίες.....

Πέφτουν δύτες στη Θάσο για τη χαμένη Ατλαντίδα!

Η χαμένη Ατλαντίδα βρίσκεται στο βυθό της Θάσου;

Την απάντηση στο ερώτημα αυτό αναζητούν οι επιστήμονες μετά την ανακάλυψη από τα μέλη του Πανελλήνιου Κέντρου Υποβρύχιας Φωτογραφίας, Ερευνας και Τεχνολογίας μιας αρχαίας πόλης που αιώνες τώρα ήταν κρυμμένη στον βυθό του βόρειου Αιγαίου, μόλις λίγα μίλια μακριά από τη Θάσο.

Αναφορικά με τη μεγάλη αυτή ανακάλυψη, που αν τελικά επιβεβαιωθεί θα προκαλέσει και θα συνταράξει το παγκόσμιο ενδιαφέρον, ο πρόεδρος του ΠΚΥΦΕΤ Γιάννης Σταματιάδης δήλωσε στην «Espresso»:

«Μέχρι στιγμής δεν μπορούμε να πούμε με απόλυτη βεβαιότητα ότι η χαμένη Ατλαντίδα βρίσκεται στο βυθό της Θάσου. Το μόνο σίγουρο είναι πως πέντε μίλια νότια του νησιού υπάρχει κάτι που μπορεί να είναι μια βυθισμένη πόλη, αλλά που δεν αποκλείεται να είναι η χαμένη Ατλαντίδα. Σύντομα θα πραγματοποιήσουμε ειδική αποστολή με καταδύσεις σε βάθος εκατό μέτρων. Οι καλύτεροι δύτες μας θα φτάσουν στον πυθμένα και θα δουν από κοντά αν όντως πρόκειται για τη χαμένη πολιτεία».

Ολα ξεκίνησαν πριν από μερικούς μήνες, όταν τα μέλη του ΠΚΥΦΕΤ πραγματοποιούσαν βυθοσκοπήσεις με ειδικά σκάφη στη θαλάσσια λεκάνη της Θάσου και κάποια στιγμή εντόπισαν κάποιες περίεργες ανωμαλίες στο βυθό.

«Στα ηλεκτρονικά όργανα των σκαφών μας αυτά τα ευρήματα μοιάζουν εξαιρετικά με κολόνες αρχαίου ναού» μάς λέει ο κ. Σταματιάδης και συνεχίζει:

«Συγκεκριμένα, είναι μεγάλες, γύρω στα επτά μέτρα και έχουν εκπληκτική ομοιότητα με τις κολόνες της Ακρόπολης. Οπως ακριβώς είναι στημένη η Ακρόπολη, έτσι είναι κι αυτές οι κολόνες. Βρίσκονται παραταγμένες σε τέλεια συμμετρία. Πριν από τις βυθοσκοπήσεις δεν γνωρίζαμε τίποτα γι’ αυτές τις κολόνες, όμως γρήγορα συνειδητοποιήσαμε πως οι ψαράδες και οι κάτοικοι της Θάσου είχαν ακούσει για την πιθανή ύπαρξη μιας βυθισμένης πόλης. Ηταν και είναι κοινό μυστικό».

Οπως μας είπε ο κ. Σταματιάδης, σύμφωνα με τους υπολογισμούς και τις έρευνές του, έχει φτάσει στο συμπέρασμα πως η χαμένη Ατλαντίδα, που χρονολογείται από την εποχή του βασιλιά Μίδα, πρέπει να βρίσκεται σε βάθος περίπου εκατό μέτρων.

Ο ίδιος μας λέει πως «δεν μπορούμε να ξέρουμε αν αυτές οι κολόνες είναι μέρος της χαμένης Ατλαντίδας, αφού ακόμη και αν κατέβουμε και τραβήξουμε φωτογραφίες, αυτές θα πρέπει πρώτα να εξεταστούν από ειδικούς επιστήμονες.

Επειτα θα μπορούμε να μιλήσουμε με στοιχεία. Εχουμε ήδη ξεκινήσει την προετοιμασία των δυτών, καθώς πρόκειται για ιδιαίτερη κατάδυση που θέλει πολλή προσοχή, αφού θα φτάσουμε σε βάθος εκατό μέτρων».

Μάλιστα, ο ίδιος συνδέει τις βυθισμένες κολόνες με την προ πολλών ετών επίσκεψη του Ζακ Ιβ Κουστό στη χώρα μας αφού, όπως μας λέει, «όταν ήρθε ο σπουδαίος αυτός δύτης και όργωσε το Αιγαίο εξερευνώντας τους βυθούς, κάτι τον σταμάτησε και τελευταία στιγμή δεν ήρθε στη Θάσο.

Δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι μιλάμε για τη χαμένη Ατλαντίδα, κάτι που σημαίνει ότι πολλοί ίσως δεν θέλουν να δει το φως της δημοσιότητας μια τέτοια ιστορική ανακάλυψη. Το μόνο σίγουρο είναι πως κάτι υπάρχει στο βυθό της Θάσου. Μπορεί να είναι απλώς μια βυθισμένη πόλη, μπορεί όμως να είναι και η χαμένη Ατλαντίδα».

ΑΝΔΡΕΑΣ ΑΞΙΩΤΗΣ
ESPRESSO

Δες επίσης σχετική μας αναφορά:
http://echedoros-a.blogspot.com/2009/10/blog-post_31.html

Οι λαθρομετανάστες στη Σπάρτη σκοτώνουν τα σκυλιά και τα τρώνε! Μαζεψτε τους ρε! Έλεος!

Καταγγελία αναγνώστη!

Αυτή την στιγμη που διαβαζετε αυτο το κειμενο και βλεπετε αυτην την φωτογραφια ο εν λογω μεταναστης εχει σκοτωσει και γδαρει εναν σκυλο και ετοιμαζει φωτια για να τον ψησει και φυσικα να φαει......

Την τραβηξα πριν απο λιγο αδυνατωντας να βγαλω γραμμη στο αστυνομικο τμημα Σπαρτης και να καταγγειλω το γεγονος.

Η φωτο ειναι ...παρμενη σε εγκατελειμενο σπιτι πισω απο την Αγησιλαου απο το μπαλκονι του Σπαρτα Ινν ξενοδοχειου.

Ντροπη τους.......

Και μην μου πειτε οτι πεινανε και μπορουνε να τρωνε οτι θελουν.

Να φανε πορτοκαλια γαμω το κερατο μου.

Σαν ενημερωση της τελευταιας στιγμης........εβγαλα γραμμη και το κατηγγειλα στο αστυνομικο τμημα Σπαρτης .

Απο κει και περα περιμενω να αντιδρασετε και σεις οπως μπορειτε με σχολια και παρατηρησεις.

Ευχαριστω.

Με το χερι στην καρδια ....δεν εχω τιποτα με τους μεταναστες αλλα οχι κι' ετσι.

Έλεος!

ΤΑ ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑΤΑ ΔΙΚΑ ΣΑΣ...
http://trupokarudos.blogspot.com/

http://ellinikiafipnisis.blogspot.com/2009/12/blog-post_346.html

«Top 10» επιστημονικών ανακαλύψεων του 2009

Τις 10 σημαντικότερες ανακαλύψεις για το 2009 παρουσίασαν το BBC και το ειδησεογραφικό πρακτορείο Reuters, ενώ το έγκυρο επιστημονικό περιοδικό «Science», εκτιμά ότι η σημαντικότερη ανακάλυψη της φετινής χρονιάς είναι ο απολιθωμένος σκελετός της «Άρντι», ενός πλάσματος ηλικίας 4,4 εκατ. ετών, που θεωρήθηκε πιθανός πρόγονος του ανθρώπου.

Οι υπόλοιπες εννέα σημαντικότερες ανακαλύψεις του 2009, είναι οι εξής:
* Η ανακάλυψη από το διαστημικό τηλεσκόπιο ακτινών-γάμμα "Φέρμι" της NASA άγνωστων μέχρι σήμερα άστρων "πάλσαρ" (ταχέως περιστρεφόμενων άστρων νετρονίων με μεγάλο μαγνητισμό).
* Η ανακάλυψη ότι η ουσία ραπαμυσίνη επεκτείνει τη διάρκεια ζωής των ποντικών και μάλιστα η "θεραπεία" άρχισε όταν τα πειραματόζωα ήσαν ήδη "μεσήλικες".
* Η ανακάλυψη νέων ιδιοτήτων του υλικού γραφένιου (αποτελείται από άκρως αγώγιμα διαδοχικά φύλλα ατόμων άνθρακα) και η έναρξη αξιοποίησης του υλικού σε πειραματικές ηλεκτρονικές συσκευές.
* Η ανακάλυψη της δομής ενός μορίου που βοηθά τα φυτά να επιβιώσουν στην ξηρασία.
* Η ανακάλυψη του πρώτου λέιζερ ακτινών Χ από τον αμερικανικό επιταχυντή SLAC, που μπορεί να απεικονίζει με πρωτοφανή λεπτομέρεια τις χημικές αντιδράσεις, καθώς αυτές λαμβάνουν χώρα.
* Η εύρεση νέων γονιδιακών θεραπειών για μια σειρά από παθήσεις (εγκεφάλου, ματιών, ανοσοποιητικού συστήματος).
* Η ανακάλυψη για πρώτη φορά "μαγνητικών μονοπόλων" σε κρυσταλλικά υλικά, που έχουν μόνο ένα μαγνητικό πόλο.
* Η ανακάλυψη νερού στη Σελήνη.
* Η επισκευή και αναβάθμιση του τροχιακού αμερικανικού τηλεσκοπίου "Χαμπλ".

(Από enet.gr με πληροφορίες ΑΠΕ-ΜΠΕ)

============

Σημείωση: Σχετικά με την ανακάλυψη του νερού της Σελήνης υπάρχει μίαν ένσταση από το παρόν Blog. Αφού αυτό ήταν γνωστό από τη δεκαετία του 1970.

Δες σχετικά: http://echedoros-p.blogspot.com/2009/11/blog-post_14.html

Οι Σλαβοβούλγαροι των Σκοπίων και ‘τα ...χάλια’ τους

Στην γνωστή ομάδα των υπολειμμάτων της πάλαι ποτε Σλαβο-βουλγαρίας που εμφανίζονται τώρα, ως τιμητές των Σλάβων της Βαρδαρίας, φέροντες την επωνυμία «Ουράνιο Τόξο», καθώς και στα περί «Μακεδόνων» του αναπληρωτή υπουργού της Ελλάδας κ. Δ. Δρούτσα αναφέρεται σχετική ανάρτησή του γνωστού Blog taxalia.
Οι τιμητές των Σλάβων της Βαρδαρίας λοιδωρούν τον αναπληρωτή υπουργό για την εθνική στάση του στην Ελληνική Βουλή και εκδηλώνουν τα αισθήματα καθώς την συγχυσμένη προσωπικότητά τους προς τέρψιν ημών.

Η γαλαξιακή μήτρα

To Ηubble ανοίγει τους διαστημικούς ορίζοντες

Η επιτυχής αναβάθμιση του του διαστημικού τηλεσκοπίου Ηubble έδωσε τα αναμενόμενα αποτελέσματα.
Το ‘μάτι’ του διεισδύει εκεί που δεν ήταν δυνατόν να διεισδύσει μέχρι τώρα ανθρώπινο μάτι.
Δεν αναφερόμαστε σε γαλαξίες που μας ζαλίζουν με τις αστρονομικές ηλικίες τους. Μιλάμε για τη γειτονιά μας. Το δικό μας γαλαξία.
Έτσι το Ηubble κατέγραψε κάθε δυνατή λεπτομέρεια στην περιοχή R136 που βρίσκεται στο Μεγάλο Νέφος του Μαγγελάνου, έναν από τους μικρούς γαλαξίες του γαλαξιακού σμήνους στο οποίο ανήκει και ο δικός μας γαλαξίας.
Αποστάσεις που προκαλούν την ανυπαρξία μας.
Το Μεγάλο Νέφος του Μαγγελάνου απέχει περίπου 170.000 έτη φωτός από εμάς και η διάμετρός του φθάνει τα 34.000 έτη φωτός, είναι δηλαδή τρεις φορές μικρότερη από αυτήν του δικού μας γαλαξία. Η περιοχή R136 είναι ένα γιγαντιαίο εργαστήριο παραγωγής άστρων, το οποίο μάλιστα δημιουργήθηκε πρόσφατα, αφού τα άστρα εκεί έχουν ηλικία λίγων εκατ. ετών.
Εκεί οι επιστήμονες τα χάνουν κυριολεκτικά. Είναι η περιοχή «παραγωγής νέων άστρων».
Πρόκειται για την πιο «γόνιμη» περιοχή στη γαλαξιακή μας γειτονιά, αφού δεν υπάρχει ούτε στον δικό μας γαλαξία ούτε σε κάποιον άλλον στο γαλαξιακό μας σμήνος περιοχή δημιουργίας άστρων με τόσο μεγάλο εύρος αλλά και παραγωγικότητα όσο η εικονιζόμενη.
Θα μπορούσαμε, ίσως, να πούμε πως πρόκειται για μια γαλαξιακή μήτρα που γεννά τα νέα αστέρια που θα ωριμάσουν όταν το δικό μας ηλιακό σύστημα δεν θα υπάρχει...

Φαγώνονται τα δύο μεγάλα κόμματα στα Σκόπια

Το ένα κατηγορεί το άλλο, ποιος έβαλε στο τραπέζι των διαπραγματεύσεων την «εθνική ταυτότητα» των Σκοπιανών

(Το κείμενο στην αγγλική)

Skopje. Instead of unity, which the international community calls for, the ruling VMRO-DPMNE and oppositional Social Democratic Union of "Macedonia" (SDUM) continue the debate about who is right and who is not in the name dispute negotiations, "Macedonian" Alfa television comments.
According to VMRO-DPMNE, when the social democrats were in power in 2005, they have added the "Macedonian" identity in the negotiations.
VMRO-DPMNE thinks that the statements made by Greek Deputy Foreign Minister Dimitris Droutsas that the identity has become a part of the negotiations in 2005 proves that SDUM started negotiations on issues that shouldn’t have been involved.
SDUM, on the other hand, pointed out that neither of the governments has questioned the major interests of the country.
“This is nonsense. In the October 2005 proposal, the "Macedonian" language and identity were all fixed up”, Gordan Georgiev from SDUM said.

FOCUS News Agency

Σλάβοι βουλγαρικής επαρχίας κατά του ...βουλγαρικού κράτους

Το μή αναγνωρισμένο κόμμα OMO Ilinden-Pirin θα προσφύγει στο συμβούλιο ανθρωπίνων δικαιωμάτων του Στρασβούργου.

( Το δημοσίευμα στην αγγλική)

Skopje. Party of "Macedonians" in Bulgaria – OMO Ilinden-Pirin will sue Bulgaria at the European Court of Human Rights in Strasbourg, while before that it plans to stage protests in Bulgarian capital city Sofia and other towns to attract the attention of the international community, "Macedonian" Vreme newspaper writes.
The still unregistered organization thinks that the fundamental human rights of "Macedonians" in Bulgaria are being violated and it will require for the Court in Strasbourg to oblige Bulgarian authorities to register the organization.
OMO Ilinden-Pirin also requires for the state institutions to stop acting slightingly over the problems the organization faces in the country.
According to organization’s leadership, it should change its strategy used to realize "Macedonians" rights in Bulgaria more easily. Instead of conducting a juridical battle at the Bulgarian courts, which seems like “mission impossible”, OMO Ilinden-Pirin decided to file a claim against the Bulgarian state, which they believe to be deliberately violating the rights of minorities.

FOCUS News Agency

ΠΟΡΕΙΑ ΔΙΑΜΑΡΤΥΡΙΑΣ: ΟΧΙ ΣΤΗΝ ΔΡΑΓΩΝΑ ΕΞΩ ΟΙ ΑΝΘΕΛΛΗΝΕΣ

ΠΟΡΕΙΑ ΔΙΑΜΑΡΤΥΡΙΑΣ, ΤΟ ΣΑΒΒΑΤΟ 19 ΔΕΚΕΜΒΡΙΟΥ
ΜΕΤΡΟ ΣΥΓΓΡΟΥ – ΦΙΞ, 7Μ.Μ.
ΕΞΩ ΟΙ ΑΝΘΕΛΛΗΝΕΣ ΑΠΟ ΤΟ ΥΠ. ΠΑΙΔΕΙΑΣ

Ο Ελληνικός λαός πριν δύο χρόνια, τόσο με εκφρασμένη άποψη του για το βιβλίο ιστορίας της Ρεπούση (90% αρνητική), όσο και με την ψήφο του, έδειξε πως δεν ανέχεται τις ανθελληνικές μεθοδεύσεις όσον θέλουν να στρέψουν την Παιδεία μας στην λογική του Εθνικού αποχρωματισμού της νέας γενιάς.
Τώρα, αφού η ΝΔ αντάμειψε την τιμωρημένη από τους ψηφοφόρους Γιαννάκου, δίνοντας της την πρώτη θέση στην Ευρωβουλή, το ΠΑΣΟΚ τοποθετεί ως Γραμματέα του Υπουργείου Παιδείας την Θάλεια Δραγώνα με μόνο επαγγελματικό της εφόδιο τον παντοιοτρόπως εκφρασμένο ανθελληνισμό της.
Η Δραγώνα που παρανόμως κατέχει αυτήν την θέση, αφού δεν διαθέτει καν τίτλο σπουδών δημοσίου Πανεπιστημίου, με το συγγραφικό της έργο έχει εκφράσει την λογική πάνω στην οποία πιστεύει πως θα πρέπει να κινείται η Παιδεία μας.
Κατά την Δραγώνα στα σχολεία θα έπρεπε να διδασκόμαστε πως «Η Ελληνική Εθνική Ταυτότητα δεν υπήρχε πριν από τον 19ο αιώνα. Δημιουργήθηκε έξωθεν σε μια εποχή έντονου εθνικισμού, αποικιοκρατίας και επεκτατικού ιμπεριαλισμού» («τι είναι η Πατρίδα μας;» Θ. Δραγώνα). Επίσης θα πρέπει να μαθαίνουμε πως είναι ρατσιστής « όποιος αποσιωπά την σημασία, την τεράστια δύναμη, την έκταση και το κύρος της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας! Επίσης, όποιος αρνείται τις τουρκικές επιρροές στον Νεοελληνικό μας Πολιτισμό (σελ. 81), κι όποιος ισχυρίζεται ότι ο τουρκικός πολιτισμός έχει επιδράσει αρνητικά στους Έλληνες». Ακόμα σύμφωνα με την νέα Γραμματέα του Υπ. Παιδείας «Εθνικιστικές τάσεις κρύβει και η επιθυμία να διδάσκεται στην μέση εκπαίδευση η αρχαία Ελληνική Γλώσσα (σελ. 86), ενώ το να μιλάμε για απόλυτη ομοιογένεια του πληθυσμού της Ελλάδος και να αποσιωπούμε την ύπαρξη χιλιάδων Εβραίων στην Θεσσαλονίκη και σε άλλες πόλεις επί 450 χρόνια είναι καθαρός ρατσισμός! (σελ. 95)».
Αυτά τα ενδεικτικά αποσπάσματα από το βιβλίο της, καταδικνείουν τις απόψεις που συνεχίζει να εκφράζει δημοσίως η Δραγώνα και την πολιτική που θα ακολουθήσει στο Υπ. Παιδείας.
Εμείς, μαθητές, φοιτητές και νέοι Έλληνες, δεν θα περιμένουμε την έκδοση νέων κατάπτυστων βιβλίων και εγκυκλίων από την Υπουργό Παιδείας.
Από τώρα λέμε
ΦΡΑΓΜΟΣ ΣΤΗΝ ΔΡΑΓΩΝΑ – ΕΞΩ ΟΙ ΑΝΘΕΛΛΗΝΕΣ ΑΠΟ ΤΟ ΥΠ. ΠΑΙΔΕΙΑΣ.
Καλούμε την υπ. Παιδείας κα Διαμαντοπούλου, να ακυρώσει τώρα την παράνομη τοποθέτιση της Δραγώνα στην Γραμματεία αυτού του τόσο ευαίσθητου υπουργείου και να την στείλει από εκεί που ήρθε.

ΟΧΙ ΣΤΗΝ ΔΡΑΓΩΝΑ

ΕΞΩ ΟΙ ΑΝΘΕΛΛΗΝΕΣ

ΠΑΙΔΕΙΑ ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΚΙ ΟΧΙ ΠΟΛΥΠΟΛΙΤΙΣΜΙΚΗ

ΠΟΡΕΙΑ ΔΙΑΜΑΡΤΥΡΙΑΣ, ΤΟ ΣΑΒΒΑΤΟ 19 ΔΕΚΕΜΒΡΙΟΥ
ΜΕΤΡΟ ΣΥΓΓΡΟΥ – ΦΙΞ, 7Μ.Μ.
ΜΕ ΚΑΤΕΥΘΥΝΣΗ ΤΟ ΠΟΛΙΤΙΚΟ ΓΡΑΦΕΙΟ ΤΗΣ ΥΠΟΥΡΓΟΥ ΠΑΙΔΕΙΑΣ

ΜΑΘΗΤΕΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ
ΦΟΙΤΗΤΙΚΗ ΟΡΓΑΝΩΣΗ ΣΥΝΑΓΕΡΜΟΥ
ΝΕΟΛΑΙΑ ΛΑΟΣ (ΝΕ.Ο.Σ.)

ΠΗΓΗ: http://www.neolaialaos.gr/?q=14_12_2009

Μακεδονικά Κλέφτικα τραγούδια(1750-1810)

Από το Blog: Ακρίτας

Μόνος έναντι όλων ο Γκρούεφσκι

Από ποιους δέχεται πιέσεις για συμφωνία στο όνομα ο πρωθυπουργός των Σκοπίων. Της Αγγελικής Σπανού Συντονισμένες πιέσεις από τις Βρυξέλλες, από την Ουάσιγκτον και από τα αλβανικά κόμματα δέχεται -σύμφωνα με πληροφορίες- ο πρωθυπουργός της ΠΓΔΜ Νίκολα Γκρούεφσκι, προκειμένου να αλλάξει στάση στο Σκοπιανό και να επιτρέψει την προσέγγιση της χώρας του στις ευρωατλαντικές δομές. Στην Κοπεγχάγη βρίσκονται από χθες ο πρωθυπουργός Γιώργος Παπανδρέου και ο πρόεδρος της ΠΓΔΜ Γκιόργκι Ιβανόφ. Και οι δύο, σύμφωνα με όλες τις πληροφορίες, επιδιώκουν συνάντηση με τον αμερικανό πρόεδρο Μπαράκ Ομπάμα, ενώ δεν αποκλείεται να έχουν ανεπίσημη συνομιλία μεταξύ τους, με βάση την τακτική που έχει εγκαινιάσει ο έλληνας πρωθυπουργός για απευθείας επαφές με την ηγεσία της ΠΓΔΜ σε κάθε ευκαιρία. Άλλωστε, όπως όλα δείχνουν, το επόμενο διάστημα οι διεργασίες γύρω από το Σκοπιανό θα εξελίσσονται εκτός πλαισίου ΟΗΕ. Είναι απολύτως ενδεικτικό το γεγονός ότι η εκπρόσωπος Τύπου του γενικού γραμματέα του ΟΗΕ, Βανίνα Μαεστράτσι, δήλωσε στο ειδησεογραφικό πρακτορείο των Σκοπίων ΜΙΑ ότι ο διαμεσολαβητής του ΟΗΕ, Μάθιου Νίμιτς, δεν σχεδιάζει προς στιγμήν να καλέσει τους εκπροσώπους της ΠΓΔΜ και της Ελλάδας για συνομιλίες ή να αναλάβει κάποια πρωτοβουλία σχετικά με την υπόθεση της ονομασίας. Ωστόσο η Ουάσιγκτον και οι Βρυξέλλες ασκούν στο παρασκήνιο πιέσεις για άρση του αδιεξόδου μέχρι το Μάρτιο, όταν η ΕΕ θα αποφασίσει για τον καθορισμό ημερομηνίας έναρξης ενταξιακών διαπραγματεύσεων της ΠΓΔΜ. Διπλωματικές πηγές υποστηρίζουν ότι η κυβέρνηση της ΠΓΔΜ, μιλώντας στο παρασκήνιο με εκπροσώπους ξένων κυβερνήσεων, φέρεται να αποδέχεται σύνθετο όνομα με γεωγραφικό προσδιορισμό (“Δημοκρατία της Βόρειας Μακεδονίας”), αλλά δεν δείχνει διαλλακτικότητα ως προς το εύρος χρήσης, αρνούμενη να προχωρήσει σε συνταγματική αναθεώρηση για την κατάργηση του ονόματος “Δημοκρατία της Μακεδονίας”. Η κυβέρνηση Γκρούεφσκι δέχεται πιέσεις για αλλαγή στάσης και από τα αλβανικά κόμματα των Σκοπίων. “Κόκκινη γραμμή” από τα αλβανικά κόμματα Δημοσίευμα της μεγαλύτερης σε κυκλοφορία εφημερίδας της ΠΓΔΜ, “Dnevnik”, καταγράφει δηλώσεις και απόψεις ηγετικών στελεχών τόσο του συγκυβερνώντος DUI όσο και των αντιπολιτευόμενων DPA και “Νέας Δημοκρατίας”, εξάγοντας το συμπέρασμα ότι, μετά την πρόσφατη ευρωπαϊκή σύνοδο στις Βρυξέλλες, ο λόγος των αλβανικών κομμάτων έχει ριζοσπαστικοποιηθεί. Ειδικότερα, επισημαίνεται ότι τα αλβανικά κόμματα βρίσκονται πλέον κοντά στη διαμόρφωση ενιαίας στρατηγικής όσον αφορά το ζήτημα του ονόματος και την ευρωατλαντική ενσωμάτωση της ΠΓΔΜ. Με άλλα λόγια, αναφέρει το δημοσίευμα της “Dnevnik”, αν το ζήτημα του ονόματος δεν επιλυθεί εντός των επόμενων έξι μηνών, ώστε η ΠΓΔΜ να ενταχθεί στις ευρωατλαντικές δομές, ο αλβανικός πολιτικός παράγοντας θα θέσει υπʼ όψιν του κυβερνώντος κόμματος VMRO-DPMNE τη δική του “κόκκινη γραμμή”, με βάση την οποία το αλβανικό κόμμα DUI θα αποχωρήσει από μια “ευρωσκεπτικιστική και αντινατοϊκή κυβέρνηση”, οδηγώντας σε περιπέτεια τον πρωθυπουργό Νίκολα Γκρούεφσκι. Στο τραπέζι θα πέσει η πρόταση για τη δημιουργία μίας γεωγραφικά προσδιορισμένης συνομοσπονδίας, με αποτέλεσμα το πρόβλημα της ονομασίας να προσλάβει εντελώς διαφορετικό περιεχόμενο και διαστάσεις. http://www.makthes.gr/index.php?name=News&file=article&sid=48607

Οδοιπορικό στα Σκόπια

Η ώρα ήταν 10 το πρωί και ότι είχαμε περάσει με το τρένο τα σύνορα μεταξύ Ελλάδας και ΠΓΔΜ. Βρισκόμασταν στη Γευγελή όπου το τρένο σταμάτησε και μπήκε μέσα η αστυνομία για τον κλασσικό έλεγχο. Είχα ταξιδέψει άλλες δυο φορές στη χώρα αυτή, αλλά ποτέ δεν είχα πάει στην πρωτεύουσά της, τα Σκόπια όπως και ποτέ δεν είχα ταξιδέψει ως Έλληνας αλλά με την ασφάλεια που μου παρείχε το Καναδικό μου διαβατήριο.

Ο έλεγχος γίνεται σε πολύ γρήγορο ρυθμό (εμείς οι Έλληνες όπως και έκανα μπορούμε να εισέλθουμε στην χώρα μόνο με την αστυνομική μας ταυτότητα) από μία γυναίκα αστυνομικό η οποία γνωρίζει και λίγα ελληνικά. Το τρένο ξεκινά και ακολουθεί τον ποταμό Αξιό περνώντας μέσα από πολύ μικρά χωριά και πόλεις. Παρ’ ότι είναι μίας διεθνής γραμμή (Θεσσαλονίκη-Σκόπια)κάνει στάσεις σε όλα αυτά τα χωριά, έτσι καταλήγεις να κάθεσαι μαζί με ντόπιο κόσμο στο ίδιο κουπέ και να ακούς τον ελεγκτή εισιτηρίων να σου τραγουδά το “ο Γιώργος είναι πονηρός” όταν του απάντησα από ποια χώρα είμαι (από τα μεγαλύτερα πολιτισμικά σοκ της ζωής μου).

Έφτασα στα Σκόπια μετά από 4 ώρες και γρήγορα γρήγορα πήρα ένα ταξί για το ξενοδοχείο όπου με λιγότερο από 60 δηνάρια δηλαδή 1 ευρώ πας όπου θες μέσα στην πόλη. Οι δρόμοι ήταν γεμάτοι με γιγαντοαφίσες του πρωθυπουργού της χώρας Νίκολα Γκρουέφσκι καθώς και με σημαίες της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Αυτό γιατί ήταν ημέρα Πέμπτη 10 Δεκεμβρίου, ημέρα που στις Βρυξέλλες ήταν σε εξέλιξη το Ευρωπαϊκό Συμβούλιο. H πόλη έχει μεγάλους δρόμους,άνετους ποδηλατόδρομους,αρκετό πράσινο και πάρα πολλές ελληνικές επιχειρήσεις όλων των επιπέδων και τομέων επιχειρηματικότητας σε κεντρικά σημεία της πόλης. Εάν κάποιος κάνει μία βόλτα με τα πόδια θα καταλάβει πως γενικά η πόλη υστερεί σε επίπεδο ζωής και ιδιαίτερα σε αυτό της καθαριότητας. Αυτό όμως που μου έκανε εντύπωση είναι το πόσο προσεκτικά οδηγούν και πως σταματάνε όλοι στις διαβάσεις των πεζών. Το μόνο σίγουρο είναι πως ο κόσμος όπως ντύνεται σου θυμίζει πως είσαι ακόμα στην δεκαετία του 90 καθώς οι μεγάλες πολυεθνικές ρούχων δεν έχουν ακόμα “πατήσει πόδι” στα Σκόπια. Ας είναι ο μισθός της χώρας γύρω στα 200 ευρώ ο κόσμος τα βγάζει πέρα αν αναλογιστεί κανείς πως το κόστος διαβίωσης όπως μου είπαν δεν έχει ανέβει. Μερικά παραδείγματα είναι το φαγητό για 4 άτομα σύνολο 12 ευρώ, το ποτό σε ένα από τα καλύτερα club της πόλης στα 2 ευρώ και οι τιμές σε super market πολύ γνωστής Ελληνικής επιχείρησης που δραστηριοποιείται εκεί σε τιμές που λες γιατί να μην τις είχαμε και στην Ελλάδα.

Αφού η ώρα θα περάσει και θα έχω συναντηθεί με έναν καλό μου φίλο που μένει εκεί και όλη του την παρέα και μιλήσω μαζί τους θα καταλάβω πως ο νέος κόσμος πραγματικά έχει κουραστεί από το πρόβλημα της ονομασίας και πως επιθυμεί μία λύση όπως μου είπαν πως δεν θα τους θίγει σαν έθνος. Σε ένα τοίχο διάβασα με μπογιά το εξής “Ναι στην Ευρωπαϊκή Ένωση αλλά μόνο ως Μακεδόνες και τίποτα άλλο”. Μου παν πως δεν μπορούν άλλο να τους λένε οι άλλοι τόσα χρόνια ποιοι είναι πως οι παππούδες τους είχαν αλλάξει τρεις φορές τα επιθετά τους ανάλογα αν η περιοχή ανήκε σε Σέρβους ή Βούλγαρους και το μόνο που θέλουν είναι να ζουν με ειρήνη σε μία Ευρώπη όπου θα μπορούν να ταξιδεύουν ελεύθερα. Γι αυτό το λόγο στην κεντρική τους πλατεία όπου και δεσπόζει η γέφυρα που ενώνει τις δύο πλευρές της πόλης υπάρχει ένα ηλεκτρονικό ρολόι το οποίο δεν δείχνει τις μέρες μέχρι τον νέο χρόνο αλλά τις μέρες μέχρι να σταματήσουν οι πολίτες της ΠΓΔΜ να χρειάζεται να εκδίδουν VISA για να επισκέπτονται τις χώρες του Συμφώνου Σένγκεν. Τους εξήγησα και εγώ με την σειρά μου πως πάνω από δύο εκατομμύρια Έλληνες πολίτες αλλά και ένα έθνος ολόκληρο νοιώθει πως κάποιος τους κλέβει την ιστορία του και ενώ εμείς έχουμε κάνει το μισό δρόμο περιμένουμε από αυτούς να κάνουν τον άλλο μισό. Τα άτομα που γνώρισα όλα όμως, δεν συμπαθούν τον πρωθυπουργό τους και μου λένε πως γενικά έχει μεγάλο έρισμα στην επαρχία της χώρας και όχι στην πρωτεύουσα. Τον θεωρούν εθνικιστή και πως απομονώνει την χώρα.

Στην αναγγελία της απόφασης πως θα γίνει επανεξέταση της αίτησης τους για έναρξη των ενταξιακών διαπραγματεύσεων με την Ευρωπαϊκή Ένωση δεν υπήρξε κάποια μαζική κινητοποίηση όπως είχε γίνει με το Βουκουρέστι το 2008. Το μόνο που έγινε ήταν πως έξω από το μεγαλοπρεπές για τα δεδομένα των Σκοπίων κτίριο της Ευρωπαϊκής Ένωσης στην πόλη συγκεντρώθηκαν μερικές εκατοντάδες άτομα που ήρθαν από την επαρχία με λεωφορεία για να διαμαρτυρηθούν. Όπως με ενημέρωσαν το κυβερνών κόμμα έβγαλε και μία ανακοίνωση εξηγώντας πως δεν είχε καμία ανάμιξη με αυτή τη συγκέντρωση. Ο κόσμος πραγματικά έμοιαζε να μην τον ενδιαφέρει. Τα πράγματα έμοιαζαν ακόμα πιο ήρεμα έξω από το κτίριο της ελληνικής διπλωματικής αποστολής, ένα πανέμορφο κτίσμα νεοκλασικού ρυθμού που όπως χαριτολογώντας μου είπαν τα παιδιά ασκεί πιο έντονη πολιτική πάνω στο λαό τους από ό,τι το κοινοβούλιο της χώρας τους.

Πάντως ο νέος κόσμος έδειχνε περισσότερο ενδιαφέρον εκείνες τις ημέρες για μία πραγματικά φοβερή έκθεση του Salvador Dali που ήταν σε εξέλιξη στα Σκόπια παρά για το εάν η χώρα θα καταφέρει να περάσει τις πύλες της Ευρωπαϊκής Ένωσης.

Αυτά τα λίγα είδα να γίνονται στα Σκόπια και πραγματικά λίγα τα πράγματα που γίνονται σε αυτή την πόλη. Δεν ξέρω ίσως φταίει το κρύο που έχουν. Έχουν πάντως πολύ όμορφές pub και ακόμα πιο όμορφες γυναίκες.

http://www.antinews.gr/?p=27870

Νικόλας

Ανδρέας Άθενς : «Αν ξεχάσεις τις ρίζες, σου χάθηκες»

Ο Ανδρέας Άθενς στα 88 του χρόνια του, έμαθε να ζει με το ένα πόδι στην Ελλάδα και το άλλο στις ΗΠΑ και την καρδιά του χωρισμένη σε τέσσερα κομμάτια: στην Ελλάδα, την Κύπρο, στο Σικάγο στο Φανάρι.
«Είναι εύκολο αυτό»; τον ρωτάμε.
«Ναι, όταν δεν ξεχνάς τις ρίζες σου. Αν τις ξεχάσεις, είσαι χαμένος...» απαντά.
Επιτυχημένος επιχειρηματίας με δραστηριότητες στη βιομηχανία χαλυβουργίας και επιφανές μέλος της ελληνοαμερικανικής κοινότητας, ο Ανδρέας Άθενς είχε την δυνατότητα να δρασκελίσει όχι μόνο τα σκαλιά του Λευκού Οίκου αλλά να περάσει και πολλές φορές την πόρτα του οβάλ γραφείου των εκάστοτε προέδρων των ΗΠΑ.
Ταξίδεψε σ΄ όλον τον κόσμο γνώρισε τις μεγαλύτερες προσωπικότητές του πλανήτη, έλαβε αμέτρητες διακρίσεις...
Για τον ίδιο όμως το μεγαλύτερο επίτευγμά του είναι η λειτουργία Ιατρικών Κέντρων στις χώρες της πρώην Σοβιετικής Ένωσης για την παροχή ιατροφαρμακευτικής βοήθειας στους Έλληνες που ζουν εκεί και σε χιλιάδες άπορους πολίτες.
«Σύμφωνα με το Ευαγγέλιο, η μεγαλύτερη αρετή είναι να σώζεις μία ζωή» εξηγεί. Γιατί ο ίδιος δεν ξέχασε πως ξεκίνησε να δουλεύει από 12 χρονών, ως λούστρος στους δρόμους του Σικάγο...
Στη συνέντευξή του στον «Αγγελιοφόρο της Κυριακής», μιλάει για τη ζωή του, το «αμερικανικό όνειρο», την αγάπη του για την Ελλάδα και αποκαλύπτει άγνωστα περιστατικά με προέδρους και αξιωματούχους των ΗΠΑ, στο πλαίσιο των ενεργειών της ομογένειας για την προώθηση των ελληνικών εθνικών θεμάτων. Εκτιμά ότι χρυσή ευκαιρία για την επίλυση του Κυπριακού, ήταν η προεδρεία του Τζορτζ Μπους του πρεσβύτερου και θυμάται την έκφραση του τότε υπουργού Εξωτερικών των ΗΠΑ Τζέιμς Μπέηκερ όταν ο αρχιεπίσκοπος Αμερικής Ιάκωβος, μπαίνοντας στο γραφείο του του φώναζε στο πρόσωπο: «Γιατί δεν αγαπάς τους Έλληνες»;
Λένε ότι ενσαρκώνετε το αμερικανικό όνειρο. Υπάρχει «συνταγή» επιτυχίας;
Αυτό που άλλοι το αποκαλούν αμερικανικό όνειρο εγώ το λέω όρεξη για δουλειά, καλές ιδέες και ανοιχτό μυαλό. Όταν έδωσα στον γιο μου την διοίκηση των επιχειρήσεων μας ήταν μόλις 31 χρόνων. Οι φίλοι μου με ρωτούσαν πως το έκανα. Τους έλεγα ότι ο πατέρας μου έλεγε ότι ο μέγας Αλέξανδρος κατέκτησε τον κόσμο σε ηλικία 27 χρόνων.
Οι νέοι μπορούν αν κάνουν πολλά πράγματα επιπλέον έχουν την δύναμη της μόρφωσης, κάτι που δεν είχα εγώ που τελείωσα μόνο το κολέγιο.
Μυστικά και συνταγές για την επιτυχία δεν υπάρχουν με την έννοια ότι πιστεύω πως αν δουλέψεις με όρεξη και έχεις ιδέες θα πετύχεις οπωσδήποτε. Εγώ και ο αδερφός μου δουλεύαμε επτά μέρες την εβδομάδα, δώδεκα και πλέον ώρες την ημέρα. Είχαμε φιλοδοξία αλλά και αρχές.
Τιμιότητα και δουλειά, με λίγα λόγια.
Δούλευα από 12 χρονών λούστρος στο Σικάγο και αργότερα ως βοηθός σερβιτόρου, και όμως κατάφερα να δημιουργήσω τη δική μου επιχείρηση. Από το τίποτα. Αυτά είπα στον γιό μου μαζί με την συμβουλή να μην ξεχάσεις ότι κάποτε θα πέσεις κάτω. Και για αυτό θα πρέπει να είσαι έτοιμος.
Πως φανταζόσασταν την Ελλάδα παιδί;
Ο πατέρας μού, κάθε Κυριακή μετά την εκκλησία, μας έδινε μαθήματα ιστορίας. Μας μιλούσε για τη Σμύρνη, τον Πόντο τις μάχες των Ελλήνων με τους Τούρκους. Ξέρεις ότι ο πατέρας μου μετανάστευσε στην Αμερική το 1904 και το 1912 επέστρεψε για να πάρει μέρος στους Βαλκανικούς πολέμους; Είχε πολεμήσει στην Κοζάνη και ήταν στα στρατεύματα που μπήκαν στη Θεσσαλονίκη, μετά την απελευθέρωση της. Άκουγα τόσα πολλά για μάχες που πίστευα ότι η Ελλάδα έχει μόνο εχθρούς!
Η μητέρα μού, πάλι μας μιλούσε για την πατρίδα διαφορετικά. Μας έλεγε για το χωριό της, του συγγενείς μας. Μια ζωή τη θυμάμαι στην κουζίνα να μαγειρεύει. Και εμείς να περιμένουμε με λαχτάρα την μακαρονάδα της με την ελληνική φέτα. Θυμάμαι ακόμη την αγωνία τους αν στείλουν λεφτά στην Ελλάδα, ιδιαίτερα για να φτιάξουν την προίκα για τις αδερφές του πατέρα μου. Τα μισά τους χρήματα τα έστελναν εκεί.
Αισθανόσασταν Έλληνας ή Αμερικανός;
Αγαπάω την μητέρα και τον πατέρα μου οι οποίοι μου έλεγαν ότι οι Έλληνες αν ήταν ενωμένοι και είχαν αγάπη ο ένας για τον άλλον, θα μπορούσαν να καταφέρουν τα πάντα. Γεννήθηκα στην Αμερική και την αγαπάω και πολέμησα για αυτήν στο Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο. Αλλά ποτέ δεν ξέχασα τις ρίζες μου. Αν χάσεις τις ρίζες σου, κινδυνεύεις να χαθείς.
Τι αγαπάτε στην Ελλάδα;
Είναι στο αίμα μου. Η Ελλάδα έχει ιστορία 5000 χρόνων γέννησε τη φιλοσοφία και την ελευθερία της σκέψης. Όμως, εμείς πρέπει να κουβαλάμε αυτή την ιστορία όχι με έπαρση αλλά με σεμνότητα. Και να δημιουργούμε καινούργια πράγματα που θα μας κάνουν περήφανους.
Ποιον σύγχρονο Έλληνα θαυμάζετε;
Τον Θόδωρο Κολοκοτρώνη γιατί είναι ο ορισμός της λέξης παλικάρι. Γιατί δεν φοβόταν τον θάνατο.
Από τους Αμερικανούς πολιτικούς;
Γνώρισα πολλούς. Μου είχε κάνει εντύπωση ο Ρόναλντ Ρήγκαν. Ήταν καλός άνθρωπος και, μη ξεχνάς, επί των ημερών του κατέρρευσε η πρώην Σοβιετική Ένωση, χωρίς να χαθεί ούτε ένας Αμερικανός στρατιώτης.
Αγωνιστήκατε και αγωνίζεστε, πάνω από τρεις δεκαετίες, για την προώθηση των εθνικών μας θεμάτων στις ΗΠΑ. Αισθάνεστε απογοητευμένος;
Ποτέ δεν το έβαλα κάτω. Η Ελλάδα, μη ξεχνάμε χρειάστηκε πάνω από 400 χρόνια για να κερδίσει την ανεξαρτησίας της. Ο πρόεδρος Μπαράκ Ομπάμα και ο αντιπρόεδρος Τζον Μπάιντεν, κατανοούν τις θέσεις μας όμως από την άλλη πλευρά υπάρχει η Τουρκία, με ότι αντιπροσωπεύει η γεωγραφική της θέση.
Υπήρξε, κατά τη γνώμη σας, ευκαιρία όλα αυτά τα χρόνια να λυθεί το Κυπριακό;
Πιστεύω ότι αυτό θα μπορούσε να γίνει επί προεδρίας του Τζορτζ Μπους του πρεσβύτερου. Εκείνη την περίοδο, είχαν προχωρήσει πολύ οι συζητήσεις με τον τότε πρωθυπουργό Κωνσταντίνο Μητσοτάκη και στον αρχιεπίσκοπο Ιάκωβο. Ήταν έτοιμος να βρει μία λύση με την Τουρκία και ήταν καλός φίλος της Ελλάδας. Ο γιος του όχι. Θυμάμαι, το 1978, είχαμε βρεθεί στον Λευκό Οίκο με τον τότε πρόεδρο Τζίμι Κάρτερ. Ο Τζορτζ Κρίστοφερ, δήμαρχος του Σαν Φρανσίσκο, και ισχυρός παράγοντας της ομογένειας του ζήτησε να πάρει πρωτοβουλίες για το Κυπριακό. Ο Κάρτερ μας απάντησε ότι θα ζητήσει από τον Μπουλέντ Ετσεβίτ να καθίσει στο τραπέζι των διαπραγματεύσεων. Ο Κρίστοφερ, του απάντησε εκνευρισμένος : «Δεν έχεις διαβάσει ιστορία»! Ο Κάρτερ, θύμωσε είναι και του είπε: «Εγώ είμαι ο πρόεδρος»! Χρόνια αργότερα, όταν πια δεν ήταν πρόεδρος σ ΄ένα γεύμα του είχε παραθέσει ο αρχιεπίσκοπος Ιάκωβος, παραδέχτηκε πως έκανε λάθος στο χειρισμό του Κυπριακού και ιδιαιτέρα που ήρε νωρίς το εμπάργκο που είχαν επιβάλει οι ΗΠΑ στην Τουρκία μετά την εισβολή.

Ο αρχιεπίσκοπος Ιάκωβος είχε μεγάλη επιρροή.
Ήταν ξεχωριστή προσωπικότητα. Τον εκτιμούσαν όλοι οι πρόεδροι των ΗΠΑ. Ήταν, επίσης, πολύ δυναμικός. Θυμάμαι, είχαμε μία συνάντηση με τον τότε υπουργό Εξωτερικών Τζέιμς Μπέικερ. Μπαίνει με φόρα στο γραφείο του και του λέει με έντονο τρόπο: «Γιατί δεν αγαπάς τους Ελληνες»; Ο Μπέικερ τρόμαξε. «Σεβασμιότατε, σας παρακαλώ καθίστε κάτω να το συζητήσουμε» του είπε.
Πως ισορροπεί ο Έλληνας και ο Αμερικανός μέσα σας;
Το ένα πόδι είναι στην Ελλάδα, το άλλο στις ΗΠΑ. Η καρδιά μου βρίσκεται ταυτόχρονα, στην Ελλάδα, στο Σικάγο, στην Κύπρο, στο Φανάρι, στο Οικουμενικό Πατριαρχείο. Ετσι νιώθω.

Έχετε κάποιο ανεκπλήρωτο όνειρο;
Να λυθεί το Κυπριακό. Αν λυθεί, θα υπάρξει και εξομάλυνση των ελληνοτουρκικών σχέσεων. Είμαι βέβαιος.






Πηγή: Αγγελιοφόρος
http://omogeneia.ana-mpa.gr/press.php?id=8322

Αρχαίος πυλώνας από γρανίτη βρέθηκε στην Αλεξάνδρεια

Αρχαίο πυλώνα από γρανίτη ανακάλυψε η ελληνική αποστολή με επικεφαλής τον Χάρη Τζάλα στα νερά της Αλεξάνδρειας

Η Ελληνική Αρχαιολογική Αποστολή που πραγματοποιεί ενάλιες ανασκαφές στην Αλεξάνδρεια, με επικεφαλής τον κ. Χάρη Τζάλα, ανακάλυψε έναν πυλώνα από γρανίτη και ο γενικός γραμματέας του Ανωτάτου Συμβουλίου Αρχαιοτήτων της Αιγύπτου δρ Ζάχι Χαουάς επέτρεψε κατ΄εξαίρεση την ανάσυρσή του, μολονότι από το 2002 απαγορεύεται να ανασύρονται αρχαιότητες που βρίσκονται κάτω από το νερό στην περιοχή της Αλεξάνδρειας.
Εξηγώντας την απόφασή του ο δόκτωρ Χαουάς τόνισε ότι η απαγόρευση επιβλήθηκε το 2002, αμέσως μετά την ανάληψη των καθηκόντων του ως επικεφαλής των Αιγυπτιακών Αρχαιοτήτων, καθώς υπάρχουν χιλιάδες αρχαία αντικείμενα τέχνης στα ύδατα της Αλεξάνδρειας και επειδή η συντήρησή τους είναι μια μακρά διαδικασία και ο χώρος που υπάρχει στα μουσεία είναι περιορισμένος.
Η εξαίρεση έγινε γι΄αυτό το συγκεκριμένο πυλώνα, γιατί εκτός του ότι είναι ένα μοναδικό αρχαιολογικό εύρημα - ο μόνος μονολιθικός πυλώνας σε ολόκληρη την Αίγυπτο και ένα μοναδικό εύρημα για την Αλεξάνδρεια - δείχνει την τοποθεσία του Ναού της `Ισιδος Λοχιάδος, ο οποίος βρισκόταν ακριβώς δίπλα από το Μαυσωλείο της Κλεοπάτρας.
Ενα νέο μουσείο προετοιμάζεται στην έκταση του Ναυτικού Μουσείου της Αλεξάνδρειας, στο Στάνλεϊ, όπου θα εκτεθούν όλα τα σημαντικά αγάλματα και άλλα έργα τέχνης, τα οποία θα ανασυρθούν από τη θάλασσα. Μετά από μακρά διαδικασία συντήρησης, που θα απαιτήσει έξι έως οκτώ μήνες, ο πυλώνας θα εκτεθεί εκεί.
Ο κ. Χάρης Τζάλας, επικεφαλής της αποστολής του Ελληνικού Ινστιτούτου Αρχαίων και Μεσαιωνικών Αλεξανδρινών Σπουδών, ο οποίος ανακάλυψε το βυθισμένο στη θάλασσα πυλώνα, κλήθηκε να συμμετάσχει στην επιχείρηση μεταφοράς με τρεις αρχαιολόγους-δύτες, οι οποίοι εργάστηκαν σε συνεργασία με τους Αιγυπτίους συναδέλφους τους. Ο κ. Τζάλας εξέφρασε την ικανοποίησή του για την απόφαση αυτή. Ο ίδιος επιβεβαίωσε ότι σύμφωνα με τον Πλούταρχο και τον Δίωνα τον Κάσσιο, δύο αξιόπιστες αρχαίες πηγές, το συγκεκριμένο αρχαίο εύρημα αποτελεί τμήμα των ιδιαίτερων διαμερισμάτων των βασιλικών ανακτόρων, όπου το έτος 30 π.Χ. η Κλεοπάτρα η 7η και ο Μάρκος Αντώνιος έθεσαν τραγικό τέλος στη ζωή τους.
Ο πυλώνας ανασύρθηκε με επιτυχία και μεταφέρθηκε χθες στο Ανατολικό λιμάνι της Αλεξάνδρειας με μια δύσκολη επιχείρηση. Το τελευταίο τμήμα της επιχείρησης θα πραγματοποιηθεί αύριο, από μία κοινή ομάδα Ελλήνων και Αιγυπτίων δυτών, με επικεφαλής τον κ. Χάρη Τζάλα, ενώ παρόντες θα είναι ο υπουργός Πολιτισμού της Αιγύπτου Φαρούκ Χόσνι, ο γενικός γραμματέας του Ανωτάτου Συμβουλίου Αρχαιοτήτων δρ Ζάχι Χαουάς, ο γενικός πρόξενος της Ελλάδας στην Αλεξάνδρεια κ. Διακοφωτάκης, ο κυβερνήτης της Αλεξάνδρειας στρατηγός `Αντελ Λαμπίμπ και ο γενικός διευθυντής του Μουσείου της Αλαξάνδρειας δρ Ιμπραήμ Νταρουίς.


http://omogeneia.ana-mpa.gr/press.php?id=8329

Πόσα gigabytes είναι ο εγκέφαλος σου;

Καταιγισμό πληροφοριών δέχεται καθημερινά ο ανθρώπινος εγκέφαλος, ο όγκος των οποίων θα μπορούσε να προκαλέσει ανησυχητική υπερφόρτωση ακόμα και σε ένα φορητό υπολογιστή, σύμφωνα με μια νέα αμερικανική επιστημονική έρευνα.

Η μελέτη, που έγινε από ερευνητές του πανεπιστημίου της Καλιφόρνιας-Σαν Ντιέγκο, υπό τον Ρότζερ Μπον, σύμφωνα με τις βρετανικές "Times of London" και "Telegraph", εκτιμά ότι κάθε μέρα οι άνθρωποι κατακλύζονται με το ισοδύναμο όγκου πληροφοριών 34 Gb (gigabytes), αρκετή ποσότητα για να υπερφορτώσει ένα φορητό υπολογιστή μέσα σε μια εβδομάδα.
Μέσα από τα κινητά τηλέφωνα, το διαδίκτυο, το ηλεκτρονικό ταχυδρομείο, την τηλεόραση, το ραδιόφωνο, τις εφημερίδες, τα βιβλία κ.α. οι άνθρωποι δέχονται καθημερινά περίπου 100.500 λέξεις ή 23 λέξεις ανά δευτερόλεπτο κατά τη μισή μέρα (12 ώρες) που είναι ξύπνιοι και "καταναλώνουν" πληροφορίες (δηλαδή όταν δεν κοιμούνται, τρώνε ή ασχολούνται με άλλες ανάγκες τους).
Αν και οι άνθρωποι μπορεί να μην διαβάζουν πραγματικά αυτές τις 105.000 λέξεις κάθε μέρα, τόσος υπολογίζεται ότι είναι ο αριθμός που φθάνει στα μάτια και τα αυτιά τους καθημερινά.
Αν προσθέσει κανείς τις εικόνες, από βίντεο, games κλπ., φθάνουμε στον όγκο των 34 gigabytes κάθε μέρα κατά μέσο όρο.
Η συνολική κατανάλωση πληροφοριών από τηλεοράσεις, υπολογιστές και άλλα μέσα πληροφόρησης το 2008 εκτιμήθηκε (για τις ΗΠΑ) σε 3,6 εκατομμύρια gigabytes.
Τα παραδοσιακά μέσα (τηλεόραση και ραδιόφωνο) εξακολουθούν να κυριαρχούν στην καθημερινή ροή των πληροφοριών με περίπου 60% των ωρών "κατανάλωσης".
Η μελέτη θεωρεί μεν ότι ο εγκέφαλος μας δεν απειλείται άμεσα, αλλά πάντως δεν αποκλείει να υπάρχει επιζήμια επίδραση ή η πληροφοριακή "πλημμύρα" να οδηγήσει σε διαφορετική οδό εξέλιξης του ανθρώπινου εγκεφάλου, μέσα από τη δημιουργία νέων νευρωνικών συνδέσεων, με δεδομένο ότι ο εγκέφαλός μας έχει αποδειχτεί πια ότι είναι "εύπλαστος" και μπορεί να "καλωδιωθεί" κάθε φορά με διαφορετικό τρόπο, ανάλογα με την ποσότητα και την ποιότητα των ερεθισμάτων που δέχεται.
Σύμφωνα με τους ερευνητές, η κύρια συνέπεια της υπερφόρτωσης με πληροφορίες είναι ότι η προσοχή του ανθρώπου συνεχώς εμποδίζεται να εστιαστεί και διακόπτεται όλο και πιο συχνά, πράγμα που δεν βοηθά στη διαδικασία του συλλογισμού και της βαθύτερης σκέψης.
Όπως σχολίασε ο αμερικανός ψυχίατρος Έντουαρντ Χάλοουελ, "ποτέ στην ανθρώπινη ιστορία οι εγκέφαλοί μας δεν είχαν να επεξεργαστούν τόσες πολλές πληροφορίες όσες σήμερα. Έχουμε πια μια γενιά ανθρώπων που περνάνε τόσες ώρες μπροστά σε μια οθόνη υπολογιστή ή σε ένα κινητό, οι οποίοι είναι τόσο απασχολημένοι με την επεξεργασία των πληροφοριών που δέχονται από όλες τις κατευθύνσεις, ώστε χάνουν την ικανότητα να σκέφτονται και να αισθάνονται.
Το μεγαλύτερο μέρος από αυτές τις πληροφορίες είναι επιφανειακές. Οι άνθρωποι θυσιάζουν το βάθος και το αίσθημα και αποκόβονται από τους άλλους ανθρώπους".
Πιο αισιόδοξος δήλωσε ο νευροεπιστήμονας και καθηγητής φυσιολογίας στο βρετανικό πανεπιστήμιο της Οξφόρδης Τζον Στάιν, ο οποίος τόνισε ότι και στον Μεσαίωνα, όταν εφευρέθηκε η τυπογραφία, ανησυχούσαν ότι το ανθρώπινο μυαλό δεν θα αντέξει τις πολλές πληροφορίες, κάτι που όμως δεν συνέβη τελικά.
Ο ίδιος ο Μπον, που έκανε την έρευνα, διευκρίνισε ότι η μελέτη δεν κατέγραψε πόσες πληροφορίες από αυτά τα καθημερινά 34 gigabytes τελικά απορροφά ο εγκέφαλος. Από την άλλη, επεσήμανε ότι στη σύγχρονη εποχή αυτό που έχει αλλάξει, είναι περισσότερο η φύση της εισρέουσας πληροφορίας και όχι τόσο η ποσότητά της.
Oπως είπε, είτε κοιτάμε μια οθόνη υπολογιστή, είτε μιλάμε πρόσωπο με πρόσωπο με κάποιον, στην πραγματικότητα ο εγκέφαλός μας μπορεί να απορροφά τον ίδιο όγκο πληροφοριών.
Μια συνομιλία πρόσωπο με πρόσωπο έχει το δικό της ισοδύναμο σε bytes πληροφοριών (άγνωστο πόσο ακόμα), καθώς π.χ. ο εγκέφαλος παρακολουθεί τις εκφράσεις του άλλου ανθρώπου, ακούει τους χρωματισμούς της φωνής του κ.α.
Σύμφωνα με την εκτίμηση του Μπον, αν σε μια τέτοια συνομιλία ο εγκέφαλός μας αποθηκεύει πληροφορίες με όγκο 100 megabits ανά δευτερόλεπτο, τότε μια δίωρη συνομιλία με κάποιον ξεπερνά ακόμα και τον εκτιμώμενο όγκο των ηλεκτρονικών πληροφοριών που δέχεται μέσα σε μια ημέρα ο εγκέφαλός μας.

«Ο Μέγας Αλέξανδρος ήταν Έλληνας. Πάει, τελείωσε»

Ο ΑΝΑΣΚΑΦΕΑΣ ΤΗΣ ΑΛΕΞΑΝΔΡΕΙΑΣ ΖΑΝ ΙΒ ΑΜΠΕΡΕΡ ΣΤΑ «ΝΕΑ»:

«Στα ίχνη ενός αρχαίου θαύματος»

Της Μαίρης Αδαμοπούλου

«Ο Μέγας Αλέξανδρος ήταν Έλληνας. Πάει, τελείωσε», λέει στα «ΝΕΑ» ο ανασκαφέας της μακεδονικής Αλεξάνδρειας Ζαν Ιβ Αμπερέρ που τιμήθηκε χθες με το βραβείο Ωνάση.

«Η Αλεξάνδρεια ήταν μια πόλη-προπαγάνδα. Τεράστια, με δρόμους πλάτους 30 μ. Έναν Φάρο ύψους 135 μ. Σπίτια με ψηφιδωτά παρόμοια με αυτά της Πέλλας. Όλα ήταν σε κλίμακα τεράστια. Η πόλη ενός νέου κόσμου. Μια μεγαλούπολη της αρχαιότητας που άλλη παρόμοια δεν είχε δει ο αρχαίος κόσμος», λέει στα «ΝΕΑ» ο Ζαν Ιβ Αμπερέρ, ο Γάλλος αρχαιολόγος που εδώ και 20 χρόνια ως επικεφαλής αρχαιολογικής αποστολής αναζητά σε στεριά και θάλασσα τα ίχνη της πόλης που ίδρυσε το 331 π.Χ. ο Μέγας Αλέξανδρος.

Κατάφερε να φέρει στο φως ευρήματα και αρχιτεκτονικά μέλη του περίφημου Φάρου- ενός από τα επτά θαύματα- ένα σύνολο τάφων στην περιοχή Γκαμπαρί (την περίφημη «Νεκρόπολη» που περιγράφει ο Στράβων), πλούσιες ελληνικές κατοικίες με ψηφιδωτά…

«Και να σκεφτείτε πως δεν έχουμε ανασκάψει ούτε το 1% της αρχαίας πόλης. Έχουμε κάνει 25 σωστικές ανασκαφές, αλλά δεν είναι εύκολο να βρεις όλα τα κομμάτια του παζλ σε μια πόλη έξι εκατομμυρίων που μοιάζει με την Αθήνα: όποια τρύπα κι αν ανοίξεις θα βρεις κάτι ενδιαφέρον», συνεχίζει ο καθηγητής πανεπιστημίου και ιδρυτής του Κέντρου Αλεξανδρινών Σπουδών (CΕΑlex), που μοιράστηκε χθες στο Παρίσι το διεθνές βραβείο Αριστοτέλης Ωνάσης με τον Βρετανό αρχαιολόγο σερ Τζον Μπόρντμαν.

«Είναι μια βοήθεια πολύ σημαντική, που προστίθεται από την Ελλάδα», λέει για το νέο βραβείο, που έρχεται να προστεθεί στις πάμπολλες διακρίσεις του, ο 57χρονος αρχαιολόγος. «Τα χρήματα που συνοδεύουν το βραβείο (σ.σ.: 125.000 ευρώ) θα διατεθούν στην έρευνα για την ανάδειξη του ελληνικού πολιτισμού στην Αίγυπτο».

Η αρχαιολογία επιβεβαιώνει ή ξαναγράφει την Ιστορία;

Την αλλάζει. Κάθε μέρα έχουμε καινούργια ευρήματα, ακόμη και κείμενα- παπύρους. Η Ιστορία της Αλεξάνδρειας ξαναγράφεται ύστερα από 20 χρόνια ανασκαφών και θα συνεχίσει να αλλάζει. Είμαστε στα ίχνη μιας μακεδονικής πόλης.

Εχθροί της αρχαιολογίας είναι μόνον οι αρχαιοκάπηλοι ή κι εκείνοι που επιχειρούν να την εκμεταλλευτούν για πολιτικές σκοπιμότητες;

Όσοι κάνουν κάτι τέτοιο είναι απολύτως απαράδεκτοι.

Τι απαντάτε σε όσους αμφισβητούν την ελληνικότητα του Μεγάλου Αλεξάνδρου;

Ο Μέγας Αλέξανδρος ήταν Έλληνας. Τελείωσε.

Πιστεύετε πως τα Γλυπτά του Παρθενώνα θα επαναπατριστούν;

Έχω υπογράψει πολλές φορές υπέρ αυτού του αιτήματος. Το ελπίζω.

Ιnsha΄Αllah που λένε και στην Αίγυπτο.

Πιστεύω ότι τώρα που χτίστηκε το νέο καταπληκτικό μουσείο, θα γίνει.

tanea.gr

http://history-of-macedonia.com/wordpress/

The Gold of the Steppe: the Scythians at the time of Alexander´s empire

Tymphaios

December 16, 2009

Alexander the Great in his thrust into the heart of Asia encountered peoples living at the fringes of the great civilisations, whose identities and cultures fade away into the mists of unrecorded history. Among them were horsemen warriors, the Parthians, the Sogdians and Scythian tribes. Their skill to aim their arrows while riding on horseback so impressed Alexander that he created a special cavalry unit of these horsemen. Alexander´s Asian cavalry was to play a crucial role in his battle with the Indian king Porus on the banks of the river Hydaspes.

The Scythians left no written language but striking artefacts have been recovered from their communal burial mounds. Priceless in every sense of the word are the jewellery and gold from the royal tombs in these underground necropolises. Two hundred fascinating artifacts from the Hermitage and the museums of Kiev and Azov were gathered together in an exhibition at the Vienna Museum of Art History (Kunsthistorisches Museum) earlier this year. The exhibition has now moved to the Reiss-Engelhorn Museum in Mannheim, as a companion to the exhibition of Hellenistic art from Asia titled Alexander the Great and the Opening of the World (http://www.alexander-der-grosse-2009.de/).

For Shakespeare the Scythians were barbaric savages. Later writers romanticised them as legendary ancient horsemen, the ancestors of the Russians or Germans, of the Scots or of the Cossacks. The Turks, too, and others covet a descent from the Scythians. The Scythians are believed to have ventured in ancient times at least as far south as Greece and Assyria but their origin has been shrouded in mystery. Hippocrates had claimed their women would have in their youth their right breast cauterised so that the strength went to the right shoulder, as young women fought much as men. The claim echoes legends about the mythical amazons who according to the Greeks lived in Asia and fought on the side of Troy in the Iliad. Theseus, the mythical hero of Athens, had married their queen Hippolyta, Achilles had fought with their queen Penthesilea, while Heracles had killed the Amazon Asteria. Fables in Greece abounded but curious burial mounds found in Thessaly may add some bones, if not flesh, to these tales. The burial mounds according to Michael Tellenbach, vice-director of the Museum, may have contained Scythian dead.

Aeschylus claims the Amazons once inhabited Scythian lands and Herodotus, too, draws a connection between the Scythians and the Amazons of Greek mythology. He relates a story that Scythian men were married to Amazons, giving rise to the race of the Sauromatians (the "lizard eyed", a people known in Roman times as the Sarmatians). Herodotus had travelled to the northern shores of the Euxine (the Black Sea) and had visited Olbia, a city near modern day Odessa, at that time a Greek colony, not far from the lands of the roaming Scythians. Herodotus´ almost fabulous descriptions of the Scythians resonate in the archaeological discoveries from the burial mounds. In fact Herodotus described the Scythian custom of burying the dead embalmed in burial mounds. He even located one of the most auspicious burial sites at the place where the Dnieper ceases being navigable, possibly in the region of Chertomlyk where indeed such graves have been found.

Among the simpler finds displayed in the exhibition is a large metallic cauldron believed to have been for the stirring of milk. Herodotus while describing some Scythian customs says "The milk thus obtained [from the mares] is poured into deep wooden casks, about which the blind slaves are placed, and then the milk is stirred round". Among the jewellery is a small cup-like item, once fitted to one end of a belt. Herodotus had written: "Scythians to this day wear goblets at their girdles". Herodotus also mentioned in his description of Scythian mythology "the gryphons, guardians of gold". Representations of the gryphon, a supernatural beast half eagle-half lion, abound in the golden ornaments on display. The most dazzling of these is a large golden pectoral from the royal grave in the Tolstaja Mogila kurgan. Fashioned by Greek goldsmiths, the large ornament worn by the Scythian king around his neck has astonishingly lifelike miniature representations of otherwise fantastical gryphons. Scythian cosmology is represented on the pectoral by three tiers with different themes. The outer tier of the "Inner Earth" shows gryphons, lions and dogs chasing or killing animals. The middle tier is the astral-cosmic sphere with mostly floral patterns. The inner tier is the inhabited world, represented here as free from strife with Scythian men and servants milking cows and tending to domesticated animals.



Copyright © Museum für historische Kostbarkeiten der Ukraine

Aspects of Scythian mythology are present in many of the exhibits. There are simple 7-5th century ornaments with the Iranian divine boar, among much naturalistic artwork of deer, elk and horses. A 1st C AD vessel has mythological scenes with a river or sea with symbolic animals and human figures and is closed by a lid with twelve rays representing the sun.

Herodotus did not say much about these aspects of Scythian religion but mentions that the Scythians had a pantheon of gods similar to the Greek pantheon of the twelve gods of Olympus. He mentions their Scythian names and compares them to the Greek gods. The main god was Papaios, a name Herodotus finds eminently suitable as it is similar to the Greek word for "grandfather". Papaios ruled the skies while his consort Api was a personification of the earth (Gaia). In one of the most naive but also most mysterious items in the exhibition, Papaios is held up in the sky by the branches of a cosmic tree among flying eagles. Papaios and the eagles hold chains from which hung towards the earth bells, moons and stars. Animals attempt to climb the branches of the tree to reach the sky.

Many of the chronologically earlier items like Papaios and some shamanic items and early ornaments are made of bronze. By the 4th C BC, interaction with the Greek cities of the Black Sea is evident in a set of three extremely well preserved Greek bronze vessels (a large amphora and two hydriae) with beautiful decorations, including the head of Athena on one of the handles. There is also a bronze helmet in the Attic style.

From the 4th century BC onwards, gold becomes abundant and dominates the exhibition. Greek workmanship becomes also evident in the minute detail in many of the ornaments. One of the most remarkable of these items is a golden quiver (or gorytos) with a series of scenes from what may be a Greek story, perhaps the life of Achilles. The Greek story is surrounded by the astral-cosmic sphere with floral themes and that in turn with the sphere of the inner earth, the dominion of wild beasts and gryphons, "the guardians of the gold". The Inner Earth motif of gryphons or other beasts intertwined with their prey seems very popular, appearing in many other items, including jewellery and golden decorations from horse-harnesses.

Copyright © Museum für historische Kostbarkeiten der Ukraine

Where many of these items are found, in the Scythian lands of modern Ukraine, there are no gold mines. The gold appears to have been obtained from a distant source. Viktor Sarianidi (Viktor Sarigiannidis) a Greek archaeologist of Pontic descent, whose family like most Greeks of the USSR, was moved to Tashkent by Stalin, like a new Herodotus carried out an extensive research of bronze age settlements in Uzbekistan and Afghanistan. Described by Michael Wood as a "living legend" and "a man who was lucky enough to discover what others only dream off – a lost civilization", Sarianidi indeed found a bronze age culture in the deserts of central Asia in a place called Tillya-Tepe and a necropolis much like the Scythian burial mounds in Ukraine. Horses had been sacrificed and were buried also along with the royals to accompany them to the afterlife. In some graves even luxurious four wheeled carts had been burried. Thousands of golden items were found. These burial customs resemble closely those described by Herodotus for the Scythians of Europe.



According to Michael Tellenbach, there were several peoples, not just tribes, spanning a zone that began at the Altai mountains of Mongolia and reached the Danube in Europe. They spoke many different languages but had similar nomadic life styles, living on horseback and travelling with caravans, being constantly on the move like gypsies. Herodotus is most certain about the proper Scythians of modern Ukraine. Some of them were landed and grew cereals and other crops which they traded with the Greeks. Further east, however, lived the Royal Scythians and the Sauromatians of the steppes and tribes such as the Thyssagetans, Iyrcans, non-Skythian peoples and Scythian tribes that he leaves unnamed. But Herodotus does refer to a distant people who lived in a land even further east, in a country affected by climatic extremes, a land covered with snow most of the year where it rains only in the summer. He called these people the Sindhians. They may be related to the culture Viktor Sarianidi has discovered. A modern Sindhi language of Indo-Aryan origin is spoken in northern Pakistan and parts of India and has an old and significant literary tradition predating Islam. These peoples at the periphery of the Persian and later Hellenistic empires must have formed a chain that connected China and Mongolia with Europe. Their caravans must have brought the gold that the gryphons and lions guarded in the inner earth, as Herodotus says, beyond the inhabited world. There were gold deposits at the Altai mountains near the sites of Pazyryk and the "valley of kings" at Arzhan in Mongolia. From there the gold may have travelled westwards to Izzyk, Tillya Tepe and finally to Kul-Oba and the other main Scythian centres in modern western Ukraine and southern European Russia.

The most renowned among the Scythians were the Paralatae or Royal Scythians and the Sauromatians (Sarmatians). These tribes of the open steppe ruled among the Scythians. Herodotus admires them for one thing only, that they could not be conquered in battle as they had no cities or other significant settlements that could be taken by their enemies. They lived on horseback and so no army could harm them. This meant that both men and women had a similar lifestyle and it appeared that women also fought in battle as they were buried with weaponry such as spearheads and arrows. Golden swords were found in turquoise-studded golden scabbards, including a particularly spectacular golden scabbard gilded with scenes of wild beasts from the Inner Earth. Rich golden ornaments are on display, including filigree garment applications, finger-rings, earrings, belt buckles, perfume flasks, brooches, decorative plates and a diadem.



Copyright © Museum für historische Kostbarkeiten der Ukraine

In later centuries, as the Sarmatians became dominant, the craftsmanship diminished or is imitated in larger ornaments with less skill. Precious stones, primarily turquoise but also lapis lazuli, carnelian, garnet and agate were embedded in the gold. Such ornaments of gold and precious stones adorned also the harnesses and bridles of the horses that were buried with the Sarmatian royals. A spectacular caparison for a horse is exhibited that contained over 9000 golden pieces. Excavations in a Scythian settlement in Ukraine indeed suggest that the Scythians and Sarmatians had also their own workshops where foreign or native craftsmen might have contributed something to the rich display of gold and jewellery in the exhibition.



Copyright © Staatliche Eremitage St. Petersburg

Sarmatian armour was made of interleaved plates. Pausanias describes one such Sarmatian suit of arnour dedicated at an Athenian temple. The exhibition concludes with a dedication by a Greek legate of the city of Tanais (modern Azov). The dedication shows a horseman, perhaps the legate Tryphon himself, in Sarmatian plated armour (it reads ΤΡΥΦΩΝ ΑΝΔΡΟΜΕΝΟΥ ΑΝΕΘΗΚΑ; – dedicated by Tryphon the son of Andromenos). The Roman emperor Hadrian armed a cavalry company with plated armour, while 5500 cataphract Sarmatian horsemen are said to have been deployed in Great Britain by Marcus Aurelius. The Byzantine army also adopted the plated armour and it can be seen in Byzantine icons of St George and St Demetrius. This unique invention of the Scythians remained in use by the Byzantine army centuries after the last Scythian horsemen ruled the steppes.

Beyond their artistic beauty and historical insight they provide, these discoveries are important for the history of art for yet another reason. We know from the Scythian artefacts what we could have not known from Greek graves. The Greeks in historical times usually buried their dead plainly, but the Scythians arrayed them with their most precious possessions. These possessions sometimes turn out to be masterpieces of Greek craftsmanship, especially of the Greek goldsmiths in the cities of the Black Sea coast.

The exhibition marks a scientific cooperation between the great Russian and Ukrainian museums on a theme that is common to the folkloric origins of both nationalities. It is open until the 25th of May 2010
(http://www.alexander-der-grosse-2009.de/index.php?id=218).

http://www.americanchronicle.com/articles/view/132430