Θεματολόγιο

Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...

9.12.09

Ακαδημαϊκή εικονικότητα

Της Νίνας Γκατζούλη*
9-12-09
Σε ανθελληνικό παραλήρημα προέβη η πλειοψηφία των εισηγητών κατά τη διάρκεια του 7ου Μακεδονικού Βορειοαμερικανικού Συνεδρίου στις Μακεδονικές Σπουδές, το οποίο πραγματοποιήθηκε στο Πανεπιστήμιο της Γιούτα από τις 5 έως τις 7 Νοεμβρίου 2009. Το συνέδριο συνδιοργάνωσαν τα Πανεπιστήμια Γιούτα και Σικάγου σε συνεργασία με την Ενωμένη Μακεδονική Διασπορά (UMD) των Σκοπίων.

Χωρίς επιστημονικά και ακαδημαϊκά ερευνητικά κριτήρια, χωρίς αναφορές σε πηγές ή οποιαδήποτε σχετική τεκμηρίωση, με ελάχιστες εξαιρέσεις, το συνέδριο στόχευε στο να καταστεί βήμα επιθετικής προπαγάνδας εναντίον της Ελλάδας.
Η δρ. Βασιλική Νεοφώτιστου στην εισήγησή της “Ο Μέγας Αλέξανδρος και η μυθική πατρίδα” υπαινίχθηκε πως ο εκπαιδευτικός Θανάσης Λερούνης πλησίασε τη φυλή των Καλάς στο Αφγανιστάν με εκπαιδευτικό πρόγραμμα, το οποίο χρηματοδοτήθηκε από τα ελληνικά υπουργεία και έτσι δημιουργήθηκε ο μύθος των Καλάς ως απογόνων των στρατιωτών του Μ. Αλεξάνδρου. Αντιθέτως, όπως ισχυρίστηκε, η “Μακεδονία” πλησίασε τη φυλή των Hunza το 2008 με ιδιωτική πρωτοβουλία. Η δρ. Νεοφώτιστου χρησιμοποιούσε διαρκώς τον όρο “Μακεδονία” και όχι “Δημοκρατία της Μακεδονίας” δημιουργώντας την εντύπωση πως ολόκληρη η περιοχή της Μακεδονίας, Ελλάδας και Βουλγαρίας δηλαδή, ανήκει στη γείτονα χώρα. Η δρ. Νεοφώτιστου, ενώ αναφερόταν στη χώρα των Σκοπίων ως “Μακεδονία”, αποκαλούσε μόνο τους Σλάβους Μακεδόνες, ενώ τους αλβανούς πολίτες της “Μακεδονίας” τους αποκαλούσε Αλβανούς, γεγονός επιστημονικά απαράδεκτο.
Ασυναγώνιστος σε ανθελληνισμό ήταν ο δρ. Philip Shashko, ο οποίος βάπτισε επιστημονική εισήγηση την παρουσίαση του περιεχομένου του βιβλίου του Τάσου Κωστόπουλου, συνεργάτη του “Ιού” της “Ελευθεροτυπίας”! Η εισήγησή του με τίτλο “Ο Τάσσος Κωστόπουλος για τη Μακεδονία και τους Σλάβους στην Ελλάδα: Όταν η απαγορευμένη γλώσσα ενδυναμώνει την αλήθεια” δεν ήταν παρά ένα παραλήρημα μίσους για την Ελλάδα.
Το αποκορύφωμα του πολιτικού ακτιβισμού και ρατσισμού με επιστημονικό επικάλυμμα ήταν η εισήγηση του δρ. Loring Danforth. Ο δρ. Danforth μίλησε για την έρευνα που έχει κάνει για το βιβλίο που έχει συγγράψει με την ολλανδή ανθρωπολόγο που διδάσκει στο Πανεπιστήμιο Θεσσαλίας δρ. Riki Boeschoten με τίτλο “Μακεδονόπουλα πρόσφυγες του ελληνικού εμφυλίου πολέμου”. Αν και ανέφερε πως στη διάρκεια του εμφυλίου ελληνόπουλα και “Μακεδονόπουλα” απήχθησαν από τους κομμουνιστές και οδηγήθηκαν σε κομμουνιστικές χώρες, η έρευνά τους απέκλεισε μαρτυρίες Ελληνόπουλων.
Ο Traian Dimitriou, και αυτός “dete begalec” (παιδί του εμφυλίου) της έρευνας του Danforth, στην ομιλία του “Ένα Μακεδονόπουλο σε ελληνικό τεχνικό σχολείο στη διάρκεια του εμφυλίου πολέμου στην Ελλάδα”, αφηγήθηκε πώς βρέθηκε σε παιδόπολη της Φρειδερίκης στη Λέρο. Περιγράφοντας τα “βασανιστήρια” που υπέστη είπε πως “το ταξίδι με το καράβι προς το νησί ήταν απαίσιο γιατί η θάλασσα είχε φουρτούνα, πως έκανε μπάνιο μία φορά την εβδομάδα και πως ήταν αναγκασμένος να τραγουδά τον ελληνικό εθνικό ύμνο καθημερινώς!” Υπήρξε και αναφορά εκ μέρους των “θυμάτων” των παιδοπόλεων πως πολλά από τα παιδιά πουλιόνταν σε πλούσιες οικογένειες. Όταν το πάνελ ρωτήθηκe από εκπρόσωπο της Παμμακεδονικής ΗΠΑ, πού στηρίζουν τους ανωτέρω ισχυρισμούς, παραδέχτηκαν πως δεν έχουν πηγές.
Και τα δύο “παιδιά του παιδοφυλάγματος” τόνισαν πως δεν ήθελαν να φύγουν από τα πάτρια εδάφη τους, αλλά αναγκάστηκαν να παραμείνουν στις πρώην κομμουνιστικές χώρες παρά τη θέλησή τους. Παρέλειψαν να αναφέρουν ότι είχαν κάθε ευκαιρία να ξαναγυρίσουν και να παραμείνουν στην Ελλάδα, όταν η ελληνική κυβέρνηση μέσω των ψηφισμάτων του ΟΗΕ καλούσε όλους τους έλληνες πολίτες που βρίσκονταν λόγω του εμφυλίου πολέμου σε κομμουνιστικές χώρες να ξαναγυρίσουν στον τόπο τους (βλ: UN Resolutions 382 (V Section C), 1950, 618 (VII), 1952, 517 (VI), 1952). Δεν υπάρχει καμιά αμφιβολία για αυτή τη θέση της Ελλάδας και των ψηφισμάτων του ΟΗΕ, όπως ο κ. Danforth υπαινίχθηκε στην παρουσίασή του, ότι τα ψηφίσματα του ΟΗΕ δεν ήταν οριστικά. Ο ισχυρισμός αυτός δεν στέκει, καθώς ο τότε πρόεδρος των ΗΠΑ και ο πολιτικός κόσμος της Ουάσιγκτον ήταν θερμοί υποστηριχτές του επαναπατρισμού αυτών των παιδιών. Ο πρόεδρος Harry S. Truman απευθυνόμενος στο Κογκρέσο και αναφερόμενος στο ψήφισμα 514 δεν άφησε καμιά αμφιβολία για τη θερμή υποστήριξη των ΗΠΑ προς τα ψηφίσματα του ΟΗΕ (http://www.presidency.ucsb.edu/ws/index.php?pid=13766).
Είναι πράγματι αξιοσημείωτο το γεγονός πως οι Σκοπιανοί κατηγορούν την Ελλάδα ότι εξόρισε τα παιδιά της, τη στιγμή που οι ίδιοι απήγαγαν Ελληνόπουλα απʼ όλη την Ελλάδα για να τα “προστατεύσουν”. Επιλέγουν προφανώς να ξεχάσουν πως ο εγκέφαλος πίσω από το παιδομάζωμα ήταν το δεξί χέρι του Τίτο, ο Edvard Kardelj. Εάν το “παιδοφύλαγμα” πραγματοποιήθηκε με σκοπό να προστατεύσει τα παιδιά, πώς τεκμηριώνουν τον ισχυρισμό τους πως οι παιδοπόλεις της Φρειδερίκης δεν προστάτευαν τα παιδιά;
Η έρευνα των Danforth-Boeschoten ήταν μονομερής, καθώς εξέτασε μόνο περιπτώσεις παιδιών, τα οποία με τη θέλησή τους οδηγήθηκαν από τους κομμουνιστές γονείς τους ή έστω στάλθηκαν στις χώρες του παραπετάσματος με τη συγκατάθεση των γονέων τους. Ανάμεσα στους ομογενείς που παρακολούθησαν το συνέδριο ήταν και η κ. Ειρήνη Δαμοπούλου-Καράτζιου. Η κ. Καράτζιου μαζί με χιλιάδες άλλα παιδιά ή οδηγήθηκαν με τους γονείς παρά τη θέλησή τους ή απήχθησαν από τους παρτιζάνους και κατέληξαν σε διάφορες χώρες του παραπετάσματος. Όταν ζήτησε το λόγο ο δρ. Danforth, με αυταρχικό τρόπο τής απαγόρευσε να μιλήσει. Σε ιδιαίτερη συζήτηση με την κ. Καράτζιου ο δρ. Danforth είπε πως διάβασε τη “Φωνή της Ειρήνης” και πως κατά τη γνώμη του τα στοιχεία που παρουσιάζονται στο εν λόγω βιβλίο είναι αναληθή.
Μία από τις ισορροπημένες και τεκμηριωμένες εισηγήσεις ήταν αυτή του δρ. Bill Darden με τίτλο “Ελληνικά άρθρα έναντι σλαβικών ομολόγων τους στο Στρουμνικό (Μακεδονικό) απόστολο και άλλων παλαιών σλαβικών κειμένων”, κατά την οποία επικεντρώθηκε στη δυσκολία μετάφρασης της Αγίας Γραφής από τα ελληνικά στα σλαβικά.
Εντύπωση προκάλεσε η αντίδραση του δρ. Victor Friedman, καθηγητή Γλωσσολογίας και Βαλκανικών Σπουδών από το Πανεπιστήμιο του Σικάγου, όταν μέλος της Παμμακεδονικής Ένωσης ΗΠΑ προσπάθησε να τον προσεγγίσει φιλικά. Ο ακαδημαϊκός εξερράγη και άρχισε να φωνάζει: “The ʽMacedoniansʼ have a right to exist” (οι ʽΜακεδόνεςʼ έχουν δικαίωμα να υπάρχουν). Όπως επίσης οι τραγελαφικές προσπάθειες του δρ. Friedman και του Andrew Graan (υποψηφίου διδακτορικού κάτω από την αιγίδα του δρ. Friedman) να αποσπάσουν την προσοχή δημοσιογράφου του πανεπιστημίου, ο οποίος έκανε συνέντευξη στην κ. Καράτζιου και στη γράφουσα. Σε μια στιγμή απευθυνόμενος στον δημοσιογράφο τον παρότρυνε: “Μη δίνεις πολλή σημασία σε αυτά που σου λένε”.
Μέλη της Παμμακεδονικής Ένωσης ΗΠΑ έχουν παραστεί σε αρκετές απόπειρες στείρας προπαγάνδας σε “ακαδημαϊκές” εκδηλώσεις Σκοπιανών σε αμερικανικά πανεπιστήμια. Δυστυχώς, ενώ η πρεσβεία ενημερώνεται έγκαιρα για τα σχετικά εγχειρήματα, η ελληνική πολιτεία είναι απούσα στις προσπάθειες συκοφάντησης της Ελλάδας.
Είναι ιδιαίτερα σημαντικό η ελληνική πολιτεία να συμμετέχει στα συνέδρια αυτά, για να αντικρούει τα ανιστόρητα επιχειρήματα της ακαδημαϊκής κοινότητας της ΠΓΔΜ και επίσης να λάβει πρωτοβουλία για τη διοργάνωση αντίστοιχων επιστημονικών συνεδρίων με τη συμμετοχή και ξένων καθηγητών. Επίσης, θα πρέπει οι βιβλιοθήκες των αμερικανικών πανεπιστημίων να εμπλουτισθούν με σύγχρονο αγγλόφωνο υλικό για το θέμα της Μακεδονίας. Οι παραλείψεις αυτές δημιουργούν “δεδομένα”, τα οποία ο ελληνισμός θα βρει μπροστά του στο μέλλον.

* Η κ. Γκατζούλη είναι πρόεδρος της Παμμακεδονικής Ένωσης ΗΠΑ.