Από τη Σμύρνη στο Σίδνεϊ
του Σ. Χατζημανώλη
φωτο: το Μουσείο "Susannah Place"
Το 1993, δυο ηλικιωμένοι Έλληνες επισκέφτηκαν το Μουσείο "Susannah Place" στην κεντρική περιοχή του Σίδνεϊ, "The Rocks".Το "Susannah Place" κτίστηκε το 1844. Έκτοτε δεν έχει αλλάξει έως σήμερα.
Από τότε, όμως, άνω των 100 οικογενειών έχουν διαμείνει στα τέσσερα σπίτια τα οποία αποτελούν το σημερινό ομώνυμο μουσείο. Μεταξύ τους και η οικογένεια Σαραντίδη που κατάγεται από τη Σμύρνη. Οι δυο ηλικιωμένοι Έλληνες που επισκέφτηκαν το 1993 το Μουσείο "Susannah Place" ήταν ξαδέλφια. Αιτία της επίσκεψης τους ήταν να θυμηθούν τα παιδικά τους χρόνια, όμορφες μνήμες από την εποχή που ζούσε στο "Susannah Place" η γιαγιά τους, η Δωροθέα Σαραντίδη. Από εκείνη την ημέρα ξεκίνησε η επιμελήτρια του μουσείου Αννα Κόσου την προσπάθειά της να ανακαλύψει την ξεχασμένη αυτή σύγχρονη οδύσσεια των ομογενών και πώς από τη Σμύρνη κατέληξαν στο Σίδνεϊ. Όπως έμαθε στη συνέχεια, το 1914 δύο από τα αδέλφια Σαραντίδη πήραν το μακρινό δρόμο της μεταναστεύσεως από τη Σμύρνη στους Αντίποδες καθώς μαύρα σύννεφα συσσωρευόταν στην Οθωμανική Αυτοκρατορία. Ήταν ο 23χρονος Εμμανουήλ και ο 18χρονος Αθανάσιος. Ο Α' Παγκόσμιος Πόλεμος, που ακολούθησε μετά την άφιξή τους, έκοψε την επαφή τους με την οικογένειά τους στην Σμύρνη, αφού η Οθωμανική Αυτοκρατορία και η Αυστραλία βρισκόταν σε αντιμέτωπα στρατόπεδα. Στην Σμύρνη τα πράγματα όλο και δυσκόλευαν για τον Χριστιανικό πληθυσμό. Με την κατάρρευση της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας το 1918 και την απελευθέρωση της Σμύρνης τον Μάιο του 1919 ήρθε και η ελπίδα καλύτερων ημερών.Αυτό δεν κράτησε πολύ. Τον Σεπτέμβριο του 1922 η Σμύρνη παραδόθηκε στις φλόγες. Χιλιάδες τα θύματα από τον εμπρησμό της πόλης και τη σφαγή που ακολούθησε. Εκατοντάδες χιλιάδες οι πρόσφυγες που έφυγαν με κάθε μέσω για την ασφάλεια των Ελληνικών νησιών. Μέχρι την ολοκλήρωση της λεγόμενης "Ανταλλαγής των Πληθυσμών" το 1925, η Κοινωνία των Εθνών κατέγραψε σχεδόν 1,4 εκατομμύρια πρόσφυγες εντός του Ελλαδικού χώρου. Μεταξύ τους ήταν τα εναπομείναντα μέλη της οικογένειας Σαραντίδη.Ο Ερυθρός Σταυρός ερώτησε την Δωροθέα Σαραντίδη, η οποία βρισκόταν πλέον στην Κρήτη, εάν είχε κάποιους συγγενείς οι οποίοι θα μπορούσαν να βοηθήσουν στην αποκατάστασή της.Η Σμυρνιά κυρία απάντησε πως είχε δύο γιους στο Σίδνεϊ της Αυστραλίας. Έτσι, με πρόσκληση του Εμμανουήλ, τα υπόλοιπα μέλη της οικογένειας Σαραντίδη έφτασαν στους Αντίποδες το 1923: Ήταν η μητέρα Δωροθέα , η αδελφή Ειρήνη , και τα άλλα δύο αδέλφια Ανδρέας και Στυλιανός . Αφού ανέπτυξαν εμπορική δραστηριότητα, τα ανύπαντρα αδέλφια Εμμανουήλ και Αθανάσιος έφεραν τη μητέρα τους στο "Susannah Place" το 1935. Έμειναν εκεί μέχρι το 1946. Οι γείτονες θυμόνταν την Δωροθέα σαν μια αδύνατη, εύθραυστη γριούλα, η οποία δεν γνώριζε καλά την Αγγλική. Ήταν γνωστή στην περιοχή για τους δύο ανύπαντρους γιους της και για τις Σμυρνέϊκες λιχουδιές που μοίραζε στους γείτονες της. Η ιστορία της οικογένειας Σαραντίδη, ως ένα βαθμό, είναι η ιστορία όλων των Ελλήνων της Αυστραλίας και της ευρύτερης Διασποράς: η αναζήτηση καλύτερης ζωής μακριά από την προγονική εστία. Δεν ήταν κάποιοι επώνυμοι οι οποίοι δημιούργησαν περιουσίες κι απόκτησαν δόξα και τιμές. Ήταν ανώνυμοι άνθρωποι οι οποίοι με την δική τους μικρή συμβολή - όπως τόσοι άλλοι - συνέβαλαν στη ανάπτυξη της Ελληνικής παρουσίας στη μεγαλύτερη πόλη της Αυστραλίας. Η οδύσσεια της οικογένειας Σαραντίδη θα είναι το θέμα εκδήλωσης του 27ου Ελληνικού Φεστιβάλ του Σίδνεϊ.Την Τρίτη 28 Απριλίου, η επιμελήτρια του Μουσείου "Susannah Place" Αννα Κόσου κι ο ιστορικός Δρ. Παναγιώτης Διαμάντης θα αναπτύξουν την ιστορία της οικογενείας Σαραντίδη και της ευρύτερης Ελληνικής παροικίας του Σίδνεϊ κατά τον Μεσοπόλεμο. Η εκδήλωση θα λάβει χώρα στο "Museum of Sydney".
22 Απριλίου 2009 (08:48 UTC+2)
--
--
