Οκτ 01, 2009
Ο ένας μετά τον άλλον, Κωνσταντινουπολίτες οι οποίοι έχασαν την περιουσίες τους από το τουρκικό κράτος διεκδικούν πλέον περισσότερα από 11.500 ακίνητα, μετά την απόφαση του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου με την οποία δικαιώνονται δύο κληρονόμοι Ελληνίδας από την Πόλη.
Του Κώστα Καντούρη kantouris@hotmail.com “Όλη η παλιά ελληνική συνοικία της περιοχής του Ταξίμ μπορεί να είναι διεκδικήσιμη”, επισημαίνει μιλώντας στη “Μ” ο πρόεδρος της Παγκόσμιας Ομοσπονδίας Συλλόγων Κωνσταντινουπολιτών, Νίκος Ουζούνογλου. Οι περιουσίες των Ελλήνων της Πόλης κατασχέθηκαν από το τουρκικό κράτος με τα μυστικά διατάγματα του 1964, παρότι η ελληνική μειονότητα της Κωνσταντινούπολης έπρεπε να αντιμετωπίζεται όπως προέβλεπε η Συνθήκη της Λοζάνης. Ύστερα από τη δημόσια κατακραυγή για τα συγκεκριμένα διατάγματα, η Τουρκία προκειμένου να αποφύγει τον σκόπελο των ελληνικών περιουσιών εφάρμοσε νέο νόμο το 1987, σύμφωνα με τον οποίο οι Έλληνες δεν είχαν τη δυνατότητα να διατηρήσουν περιουσία στην Κωνσταντινούπολη, επειδή ήταν συνοριακή περιοχή, όπως ισχύει και στη Θράκη. Αποτέλεσμα αυτού ήταν πολλά ελληνικά σπίτια να πουληθούν, ενώ τούρκοι δικαστές δεν έκρυβαν ότι πολλές αποφάσεις λαμβάνονταν ακόμη και πριν από λίγα χρόνια βάσει των μυστικών διαταγμάτων και έτσι αρπάζονταν οι ελληνικές περιουσίες. “Υπάρχουν σπίτια που δεν είναι γνωστό αν πουλήθηκαν ή αν παραμένουν κατασχεμένα. Σε πολλά έχουν εγκατασταθεί εσωτερικοί μετανάστες της Τουρκίας από την Ανατολή. Είναι η περιοχή κοντά στο Ταξίμ, η οποία ήταν όλη ελληνική συνοικία”, παρατηρεί ο κ. Ουζούνογλου. Ήδη πάντως, μετά τη σχετική εκστρατεία που είχε οργανώσει η Ομοσπονδία Συλλόγων Κωνσταντινουπολιτών, ορισμένοι ιδιοκτήτες έδειξαν μεγάλο ενδιαφέρον για την τύχη των πατρογονικών τους εστιών. “Πολλοί είναι αυτοί που δεν ήθελαν ούτε καν να γυρίσουν στο παρελθόν, έριξαν μαύρη πέτρα μετά όσα συνέβησαν”, υπογραμμίζει ο κ. Ουζούνογλου. Στην ίδια περιοχή του Ταξίμ βρίσκονταν και οι τρεις πολυκατοικίες ιδιοκτησίας της Πολυξένης Φωκά-Πιστικά, της οποίας οι δύο κληρονόμοι αδελφοί δικαιώθηκαν με την προχθεσινή απόφαση του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου. Πλέον το τουρκικό δημόσιο καλείται να τους αποζημιώσει με την αξία των ακινήτων και τα διαφυγόντα κέρδη όλων αυτών των ετών, ποσό που υπολογίζεται συνολικά σε 19 εκατομμύρια ευρώ.
“ΗΣΥΧΑΣΕ Η ΨΥΧΗ ΤΗΣ”
Ο 64χρονος Γιάννης Φωκάς είναι ο ένας εκ των δύο αδελφών της Πολυξένης που ξεκίνησε τον δικαστικό αγώνα για τη διεκδίκηση των περιουσιών. “Ησύχασε πλέον η ψυχή της. Ήταν σαν χθες όταν μου τηλεφώνησε και ζήτησε να πάω στην Κωνσταντινούπολη για να τη βοηθήσω. ʽΈλα σε παρακαλώʼ, μου έλεγε και έτρεξα αμέσως”, διηγείται ο ίδιος στη “Μ”, μετά την προσωπική του δικαίωση στον πολυετή δικαστικό αγώνα του. “Με την Πολυξένη χαθήκαμε μόλις γεννηθήκαμε, καθώς η μητέρα μας πέθανε αμέσως μετά τη γέννησή μου και οι δύο πήγαμε σε ορφανοτροφεία, εγώ στο αρρένων της Δράμας και αυτή στο θηλέων της Καβάλας”, είπε. Τα δύο αδέρφια χάνονται μέχρι το 1987, όταν ο Γιάννης Φωκάς επισκέπτεται την Πόλη, ύστερα από τις εκκλήσεις της αδερφής του. “Από τα εννιά μου χρόνια γνώριζα ότι είχε υιοθετηθεί, είχα στείλει γράμματα, αλλά οι θετοί της γονείς μου απαντούσαν ότι δεν έπρεπε να είχα επαφές”, τονίζει ο 64χρονος. Όταν πήγε για πρώτη φορά στην Κωνσταντινούπολη, η περίοδος ήταν δύσκολη για τους Έλληνες.
“Έφτασα την ημέρα που μπήκε το ʽΧόραʼ στο Αιγαίο, καταλαβαίνετε τι συνέβαινε”, περιγράφει ο κ. Φωκάς. Ωστόσο κατάφερε να συναντηθεί με την αδερφή του και να προσπαθήσει να τη φέρει στην Ελλάδα. “Δεν μʼ άφησαν επειδή είχε ψυχιατρικά προβλήματα, δεν περίμενα να τη δω σε τέτοια κατάσταση, πήγα σε γιατρούς αλλά δεν κατάφερα να τη φέρω πίσω”.
Από τότε επισκέφθηκε την Κωνσταντινούπολη 13 φορές, για τα δικαστήρια που είχε, χωρίς όμως αποτέλεσμα. Μάλιστα δεν κρύβει την πικρία του για κάποιους Έλληνες της Πόλης που επιχείρησαν να γίνουν κληρονόμοι της αδερφής του. “Δεν το κατάφεραν και τώρα δικαιωθήκαμε”, καταλήγει ανακουφισμένος.
