| Η πανεπιστημιακή ανασκαφή του ΑΠΘ, που ολοκληρώθηκε προχθές στο χώρο, έφερε στο φως νέα σημαντικά τμήματα του τείχους της αρχαίας πόλης.
Χτιστές κλίμακες από τις οποίες ανέβαιναν οι στρατιώτες στις επάλξεις, πυλίδες που χρησίμευαν για εξόδους αιφνιδιασμού του εχθρού, αλλά και κατάλοιπα που μαρτυρούν τις τροφικές συνήθειες των στρατιωτών, έφερε στο φως η φετινή ανασκαφή στο τείχος της Βεργίνας.
Με μεταπύργια που έφθαναν το εντυπωσιακό πάχος των 2,80 μ. και ενίσχυση από στιβαρούς πύργους, το τείχος αυτό αποτελεί την καλύτερη σωζόμενη οχύρωση της αρχαίας Μακεδονίας.
Τα δε αρχιτεκτονικά χαρακτηριστικά του οδηγούν στο συμπέρασμα ότι η κατασκευή του ανάγεται στα χρόνια της βασιλείας του Κάσσανδρου, και συγκεκριμένα μετά τις αρχές του 3ου αι. π.Χ., εποχή κατά την οποία η Μακεδονία γνωρίζει μια ταραχώδη περίοδο εμφύλιων συγκρούσεων και εξωγενών επεμβάσεων.
Η πανεπιστημιακή ανασκαφή του ΑΠΘ, που ολοκληρώθηκε προχθές στο χώρο με επικεφαλής τον αναπληρωτή καθηγητή Παναγιώτη Φάκλαρη, έφερε νέα σημαντικά τμήματα του τείχους της αρχαίας πόλης. Στο ΒΑ τμήμα του οχυρωματικού περιβόλου, που βρίσκεται στον ιδιόκτητο αγρό Μπέλα, όπου επικεντρώνονται οι εργασίες, το τείχος αποκαλύπτεται διατηρημένο σε εξαιρετική κατάσταση και σημαντικό ύψος, έως 1,90 μ.
ΛΙΘΟΙ ΚΑΙ... ΣΠΟΡΟΙ
Το τείχος ήταν κατασκευασμένο με πρόνοια για την αντιμετώπιση αλλά και την εγκατάσταση πολεμικών μηχανών. Σύμφωνα με τον κ. Φάκλαρη, “η άνοδος στους πύργους και τις επάλξεις γινόταν με χτιστές κλίμακες, πέντε από τις οποίες έχουν ήδη ερευνηθεί. Δίπλα σε πύργους, καλυμμένες από την ημικυκλική προβολή τους, βρέθηκαν πυλίδες που χρησίμευαν για εξόδους αιφνιδιασμού του εχθρού, ενώ σε όλο το αποκαλυφθέν τμήμα του τείχους διαπιστώθηκε η ενσωμάτωση οικοδομικού υλικού στην κατασκευή του, προερχόμενου από άγνωστα, κατεστραμμένα δημόσια κτίρια της πόλης”.
Από το πλίνθινο τείχος σώζεται η λίθινη υποδομή του, “δομημένη κατά το έμπλεκτον σύστημα, με μέτωπα από αδρά δουλεμένους ασβεστόλιθους ή πώρινους γωνιόλιθους και γέμισμα με αδούλευτες ντόπιες πέτρες”.
Πέρα από την αποκάλυψη του σπουδαίου μνημείου, ένα πλήθος ποικίλων κινητών ευρημάτων συμπληρώνει την εικόνα της ζωής του οικισμού, κυρίως κατά το 2ο και 1ο αι. π.Χ. “Ιδιαιτέρως αξιόλογο εύρημα της φετινής ανασκαφικής περιόδου αποτελεί μεγάλο σύνολο απανθρακωμένων σπόρων από όσπρια, δημητριακά και κουκούτσια ελιάς, από τροφικά κατάλοιπα της εποχής αυτής”, συμπληρώνει ο κ. Φάκλαρης.
Ε.Σ.
|
