Μετά από προσπάθειες σχεδόν 30 ετών και πολλές διαφωνίες, μια διεθνής ομάδα επιστημόνων κατάφερε επιτέλους να δημιουργήσει αυτό που οι αρχαιολόγοι, οι γεωλόγοι και στρατιές άλλων ερευνητών σε όλο τον κόσμο περίμεναν εναγωνίως:Μια καμπύλη χρονολόγησης που είναι πιο ακριβής και εκτείνεται πλέον πολύ πιο πίσω στο παρελθόν, συγκεκριμένα μέχρι πριν 50.000 χρόνια.
Του Τάσου Σαραντή
Η νέα μέτρηση θα βοηθήσει τους επιστήμονες να αποκτήσουν καλύτερη εικόνα για διάφορα γεγονότα που συνέβησαν στο παρελθόν της Γης και του ανθρώπινου πολιτισμού.
Η νέα καμπύλη αποτελεί προϊόν της διεθνούς ερευνητικής συνεργασίας INTCAL υπό τη γεωχρονολόγο Πόλα Ράιμερ του πανεπιστημίου Κουίνς στο Μπέλφαστ της Βόρειας Ιρλανδίας.
Αν και έγινε μεγάλη πρόοδος, σύμφωνα με τη Ράιμερ, «δεν πρόκειται για την τελευταία λέξη στη μέθοδο του ραδιοάνθρακα».
Αν και έγινε μεγάλη πρόοδος, σύμφωνα με τη Ράιμερ, «δεν πρόκειται για την τελευταία λέξη στη μέθοδο του ραδιοάνθρακα».
Οι ερευνητές σχεδιάζουν νέα αναθεώρηση της μεθόδου, ευελπιστώντας να πετύχουν ακόμη μεγαλύτερη ακρίβεια χρονολόγησης, «καθώς μαθαίνουμε περισσότερα για τα αποθέματα άνθρακα της Γης και πώς αυτά έχουν μεταβληθεί διαχρονικά».
Η βασική αρχή της χρονολόγησης μέσω του ραδιοάνθρακα είναι σχετικά απλή.
Τα φυτά και τα ζώα απορροφούν μικρές ποσότητες ραδιενεργού άνθρακα-14 από το διοξείδιο του άνθρακα στην ατμόσφαιρα, ενόσω ζουν, αλλά παύουν να απορροφούν όταν πεθαίνουν. Η αργή αλλά σταθερή αποσύνθεση του άνθρακα-14 από τα αρχαιολογικά και γεωλογικά δείγματα αποτελεί ένα είδος «ρολογιού» και η ποσότητα του ραδιενεργού άνθρακα που έχει απομείνει, όταν οι ερευνητές μετρούν το δείγμα, δίνει μια σαφή ένδειξη για το πόσο παλαιό αυτό είναι.
Τα φυτά και τα ζώα απορροφούν μικρές ποσότητες ραδιενεργού άνθρακα-14 από το διοξείδιο του άνθρακα στην ατμόσφαιρα, ενόσω ζουν, αλλά παύουν να απορροφούν όταν πεθαίνουν. Η αργή αλλά σταθερή αποσύνθεση του άνθρακα-14 από τα αρχαιολογικά και γεωλογικά δείγματα αποτελεί ένα είδος «ρολογιού» και η ποσότητα του ραδιενεργού άνθρακα που έχει απομείνει, όταν οι ερευνητές μετρούν το δείγμα, δίνει μια σαφή ένδειξη για το πόσο παλαιό αυτό είναι.
Το όριο Οι περισσότεροι ειδικοί θεωρούν ότι το τεχνικό όριο για τη μέτρηση είναι μέχρι πριν από 50.000 χρόνια, καθώς μετά από αυτό το χρονικό όριο έχει απομείνει πια ελάχιστη ποσότητα άνθρακα-14 και η μέτρηση δεν μπορεί να είναι ακριβής.
Ομως το κυριότερο πρόβλημα της μεθόδου -που αφορά και τις πιο πρόσφατες περιόδους- είναι άλλο: Η ποσότητα του άνθρακα-14 στην ατμόσφαιρα κυμαίνεται ανάλογα με τις διακυμάνσεις της ηλιακής ακτινοβολίας και του γήινου μαγνητικού πεδίου, με συνέπεια οι μετρήσεις χρονολόγησης με ραδιοάνθρακα να πρέπει να διορθώνονται με μια συμπληρωματική καμπύλη μέτρησης που παίρνει υπόψη της αυτές τις διακυμάνσεις.
Ημερησία
Ομως το κυριότερο πρόβλημα της μεθόδου -που αφορά και τις πιο πρόσφατες περιόδους- είναι άλλο: Η ποσότητα του άνθρακα-14 στην ατμόσφαιρα κυμαίνεται ανάλογα με τις διακυμάνσεις της ηλιακής ακτινοβολίας και του γήινου μαγνητικού πεδίου, με συνέπεια οι μετρήσεις χρονολόγησης με ραδιοάνθρακα να πρέπει να διορθώνονται με μια συμπληρωματική καμπύλη μέτρησης που παίρνει υπόψη της αυτές τις διακυμάνσεις.
Ημερησία
