Του Κ. Λουρόπουλου
Η IΣTOPIA της ανθρωπότητας είναι σχεδόν αποκλειστικά ιστορία μετανάστευσης και μεταναστών. Κατά καιρούς λαοί και ομάδες πληθυσμών μετακινούνται.
Σήμερα η Ελλάδα είναι χώρα «προορισμού» και όχι χώρα «αναχώρησης» μεταναστών.
Είναι επίσης το πρώτο βήμα προς τη Δυτική Ευρώπη, κάτι που όσο και να θέλουμε δεν μπορεί να αλλάξει.
Η Ελλάδα είναι μία ώριμη δημοκρατική χώρα, με αξιόλογη οικονομία, ελκυστική γι'Α αυτούς που οι δικές τους χώρες τους αποδιώχνουν, τους βασανίζουν πολιτικά και φυσικά και δεν έχουν να τους προσφέρουν ευκαιρίες και οικονομική ευημερία.
Εξ ορισμού ένα άτομο που αφήνει τον τόπο του και ξενιτεύεται έχει κάποια σπίθα προόδου μέσα του. Οι περισσότεροι μετανάστες στη χώρα μας εμπίπτουν στην κατηγορία αυτή, είναι δηλαδή αποδιωγμένοι άνθρωποι από μια χώρα που καταπίεζε τους πολίτες της και δεν είχε να τους θρέψει, και έτσι μαζεύτηκαν και στη χώρα μας.
Αλλά τα πράγματα έχουν πλέον πάει πιο πέρα, για να φτάσουν το ένα - ενάμισι εκατομμύριο οι ξένοι που ζουν και εργάζονται στην Ελλάδα, να μιλούν σχεδόν άπταιστα τα ελληνικά, σημαίνει ότι είναι πολύ καιρό μαζί μας και έχουν αφομοιωθεί πλήρως με την κοινωνία μας.
Oχι τόσο γιατί οι μετανάστες στη χώρα μας «μετέρχονται του ελληνικού πολιτισμού», αλλά διότι η χώρα μας είναι πιο κοντά στις παγκόσμιες εξελίξεις που μετασχηματίζουν και επαναπροσδιορίζουν την κοινωνία και τους θεσμούς του αύριο.
Αυτό δεν ισχύει για τις χώρες τους που τους απόδιωξαν, ακριβώς επειδή είναι προοδευτικοί και έχουν σπίθα μέσα τους, αλλιώς δεν θα ξεσπιτώνονταν έτσι χωρίς λόγο.
Οι ίδιοι οι μετανάστες δεν νοιάζονται και πολύ να φέρουν στις χώρες που τους φιλοξενούν τις συνήθειες που τους καταπίεζαν στις χώρες τους, εκτός από μερικούς φανατικούς που από μόνοι τους μπαίνουν στο περιθώριο. Τα σημερινά φαινόμενα, με ομοιότητες προς τις παραπάνω αναφορές, έχουν ξανασυμβεί στην ιστορία των λαών.
Ασφαλώς επίσης τα ίδια φαινόμενα παρατηρούνται και σε άλλες χώρες που έχουν δεχτεί μετανάστες σε μεγάλο ποσοστό.
Αλλά ασφαλώς επίσης συνάγεται ότι η χώρα μας (ευτυχώς!) είναι μέσα στις χώρες που αφομοιώνουν και δεν αφομοιώνονται.
Πέραν όμως των θεωρητικών και ιστορικών διαπιστώσεων αυτών ελάχιστα πράγματα έχουν γίνει από την επίσημη πολιτεία προς την κατεύθυνση της μόνιμης λύσης του μεταναστευτικού.
Η διατήρηση των μεταναστών σε καθεστώς παρανομίας επί σειρά ετών, ο πλήρης αποσυντονισμός της ελληνικής πολιτικής με τις χώρες της Ευρώπης, η μη ανάδειξη του ζητήματος ως «ευρωπαϊκού προβλήματος», είναι μερικά από τα πράγματα που δεν έγιναν. Κανείς δεν περιμένει να σταματήσουν να έρχονται μετανάστες στην Ελλάδα.
Oπως επίσης κανείς δεν περιμένει πως όταν έλθουν αυτοί θα φύγουν οικειοθελώς.
Αλλά κανείς επίσης δεν θα πει όχι στην άμεση προώθησή τους στις χώρες από τις οποίες ξεκίνησαν, αφού προηγουμένως και ταχύτατα γίνουν τα απαραίτητα ξεκαθαρίσματα εκείνων που πραγματικά δικαιούνται πολιτικού ασύλου.
Κανένας άλλος δεν έχει δικαίωμα παραμονής.
Αντί η ελληνική πολιτεία να βάζει τόσα εμπόδια στην παραμονή τους αλλά κυρίως και στην αναχώρησή τους, μπορεί κάλλιστα να συγκροτήσει μόνιμες διαδικασίες που να εξετάζουν την κάθε περίπτωση ξεχωριστά και να δίνουν λύσεις.
Πηγή: Express.gr 01/02/11-07:54
costas@e-on.gr