| ΕΠΙΘΥΜΙΑ ΓΙΑ ΕΠΑΦΕΣ ΚΑΙ ΣΥΝΕΡΓΑΣΙΑ |
| Το συμβούλιο της ΕΓΕ Κομοτηνής διένυσε την παραθαλάσσια ακτή των 378 χιλιομέτρων, κάνοντας το δικό του οδοιπορικό από Σωζόπολη, Αγχίαλο, Πύργο και Μεσημβρία Πρόσκληση να παραστεί ο σύλλογος γυναικών της Μεσημβρίας με τη Νάντια Σίσκοβα στο περιφερειακό συνέδριο της ΕΓΕ Αλεξανδρούπολης που θα γίνει τον Ιούνιο Ρεπορτάζ Mελαχροινή Μαρτίδου |
 |
| Στη Μεσημβρία, τη σημερινή Νέσεμπαρ, στις ακτές της Μαύρης Θάλασσας, 20 χιλιόμετρα μόλις βόρεια του Μπουργκάς βρέθηκε το διοικητικό συμβούλιο της ΕΓΕ Κομοτηνής ανταποκρινόμενο σε πρόσκληση του εκεί συλλόγου γυναικών που επεφύλαξαν μια ιδιαίτερα θερμή υποδοχή. Για την Κούλα Παπαδριέλλη, την Ελπινίκη Μπλεκάτση, τη Μάγδα Τσουκαλά - Πνευματικάκη, τη Χαρούλα Πιατίδου ήταν μια πρωτόγνωρη εμπειρία να γνωρίσουν από κοντά την πόλη, που είναι το διοικητικό κέντρο της ομώνυμου Δήμου και συχνά αναφέρεται ως το “μαργαριτάρι της Μαύρης Θάλασσας” μια πόλη-μουσείο με ιστορία 3.000 χρόνων και ένας από τους κυριότερους τουριστικούς προορισμούς της Βουλγαρίας.  Εκεί λοιπόν στη γειτονική χώρα ξεπερνώντας τα σύννεφα των όποιων προκαταλήψεων για τις χώρες του πρώην ανατολικού μπλοκ, ως πατρίδα χιλιάδων οικονομικών μεταναστών φέρνοντας στη μνήμη πλάνα από την ταινία “Βαλκανιζατέρ”… γνώρισαν ανθρώπους με φωτεινά πρόσωπα και διάθεση φιλοξενίας και θέληση να μοιραστούν αυτά τα λιγοστά που είχαν φροντισμένα με αγάπη. Τις υποδέχτηκαν «σπάζοντας» ένα καρβέλι ψωμί για το καλωσόρισμα, με συνοδεία γκάιντας, πρόσφεραν ό,τι είχαν, ενώ παρουσίασαν στη γειτονική Γιουλόβτσα την αναβίωση του παραδοσιακού γάμου ετοιμάζοντας χειροποίητα φαγητά, πίτες και ψωμιά. Ανταλλαγές ταπεινών συμβολικών δώρων και από τις δύο πλευρές, η υπόσχεση να ανταμώσουν και στην Ελλάδα. Τελικά, οι άνθρωποι είναι ίδιοι, όταν θέλουν να δείξουν τον συναισθηματικό τους κόσμο.  Στην υποδοχή και την ξενάγηση στη Βουλγαρία η αρχαιολόγος Ευτέρπη Θεοκλίεβα Στοίτσεβα που διδάσκει στο πανεπιστήμιο Αθηνών ως επισκέπτης καθηγήτρια και διατηρεί δεσμούς με την Ελλάδα. Μίλησε για τις πόλεις με την παραδοσιακή αρχιτεκτονική, τους αρχαιολογικούς χώρους με έντονη την ελληνική παρουσία και πλούσια μνημεία με τα παγκόσμιας φήμης ευρήματα των θρακικών θησαυρών προσκαλούν τον ταξιδιώτη να γνωρίσει μια χώρα που πάνω απ’ όλα κρύβει μέσα της πολλή Ελλάδα. Tα αποτελέσματα από την αποστολή της UNESCO στην παραθαλάσσια Θρακική πόλη Μεσημβρία, μάλιστα, όπως είπε θα παρουσιαστούν στην ετήσια συνέλευση του οργανισμού, το Μάιο του 2011, κατά την οποία, μέρος της ατζέντας θα αποτελέσει μια συζήτηση για το μέλλον της πόλης ως μνημείου της παγκόσμιας κληρονομιάς. Το 1983, λόγω της ιστορίας της και των πολλών διαφορετικών πολιτισμών που πέρασαν από την Μεσημβρία ανακηρύχθηκε από την ΟΥΝΕΣΚΟ ως Μνημείο Παγκόσμιας Πολιτιστικής Κληρονομιάς, θεωρούμενη ως “πλούσια πόλη-μουσείο”. Για το μέλλον της αρχαίας Θρακικής πόλης, ανησυχεί η ελληνικής καταγωγής, πτυχιούχος του τμήματος αρχαιολογίας της Ιστορικής Σχολής του Πανεπιστημίου της Σόφιας «Kliment Ohridski» και διδάκτωρ φιλοσοφίας της Εθνικού Καποδιστριακού Πανεπιστημίου Αθηνών, που ήταν στην επίσημη υποδοχή των παραρτημάτων ΕΓΕ Κομοτηνής και Αλεξανδρούπολης. Η περιήγηση που άφησε θετικές εντυπώσεις περιλάμβανε την αρχαία πόλη που βρίσκεται σε μια βραχώδη χερσόνησο, παλιότερα νησί, που ενώνεται με μια λωρίδα γης με τη στεριά. Τα αρχαιολογικά ερείπια της πόλης που περιλαμβάνουν την ακρόπολη, έναν ναό του Απόλλωνα, την αρχαία αγορά και ένα τμήμα των αρχαίων θρακικών τειχών. Επίσης, υπάρχουν μεσαιωνικά μνημεία από την περίοδο που η πόλη αποτελούσε μια από τις σημαντικότερες περιοχές του Βυζαντίου στα δυτικά παράλια της Μαύρης Θάλασσας, ενώ τα ξύλινα σπίτια του 19ου αιώνα είναι χαρακτηριστικά της αρχιτεκτονικής εκείνης της περιόδου. Φυσικά δεν παρέλειψαν να δουν και την κατ ευφημισμό, λόγω της άναρχης ανοικοδόμησης της, «ηλιόλουστη παραλία της Μαύρης θάλασσας με θεόρατα πολυτελή μεγαθήρια που έχουν επισκιάσει το φυσικό περιβάλλον ενώ εκεί κυκλοφορούν στην υψηλή τουριστική σεζόν οι μεγιστάνες του χρήματος από τη Σόφια και αλλού.  Στάσεις και ξεναγήσεις πάντως έγιναν και στη Σωζόπολη, την Αγχίαλο, τον Πύργο, μέρη όπου άκμασε ο Ελληνισμός στην Βουλγαρία. Εκεί όπου άφησε ανεξίτηλα ίχνη. Θυμίζουμε ότι ο γνωστός ερευνητής Σταμάτης Γεωργούλης στην παρουσίαση του τόμου του “Οι Έλληνες της Βουλγαρίας. Ένα ιστορικό τμήμα τον περιφερειακού Ελληνισμού”, αναφέρει: «ο πανάρχαιος Ελληνισμός της Βουλγαρίας, υπέστη συστηματική εξόντωση από τους φορείς του Βουλγαρικού εθνοφυλετισμού, με αποκορύφωμα την πυρπόληση της Αγχιάλου το 1906. Τα δραστικά καταπιεστικά και αφομοιωτικά μέσα που μετήλθε η βουλγαρική κυβέρνηση κατά το εξεταζόμενο διάστημα, παρόλο ότι οδήγησαν τη συντριπτική πλειοψηφία των Ελλήνων σε μαζική έξοδο προς την Ελλάδα, δεν κατάφεραν ωστόσο να αφανίσουν πλήρως τον Ελληνισμό από την περιοχή, καταρρίπτοντας την επίσημη άποψη, ότι οι Έλληνες της Βουλγαρίας έχουν ανταλλαγεί μέχρι ενός. Σήμερα ο συρρικνωμένος αυτός και άλλοτε δραστήριος ελληνισμός επαναδραστηριοποιείται και πάλι…». Κανείς δεν μπορεί να υπολογίσει τον ακριβή αριθμό των ελληνικής καταγωγής πολιτών της σημερινής Βουλγαρίας. Οι ίδιοι που δραστηριοποιούνται πολιτιστικά με συλλόγους ελληνο-βουλγαρικής φιλίας εκτιμούν ότι στη Βουλγαρία σήμερα διαμένουν περί τους 25.000 Έλληνες. Το χαρακτηριστικό ήταν ότι στις ίδιες πόλεις επίσκεψη πραγματοποίησε μέσα από οργανωμένη εκδρομή και ο σύλλογος Εβριτών Ροδόπης με επικεφαλής τον πρόεδρό του Χρήστο Χατζηπέμου |
Θεματολόγιο
29.3.11
Πολύ Ελλάδα κρύβει μέσα της η Μεσημβρία Βουλγαρίας
