Η πρόσκρουση στη Γη ενός μεγάλου αστεροειδούς πριν από περίπου 65 εκατ. χρόνια, η οποία οδήγησε στη μαζική εξαφάνιση των δεινοσαύρων -σύμφωνα με την κυρίαρχη θεωρία για αυτό το μεγάλο αίνιγμα- τελικά άφησε πίσω της επιζώντες, σύμφωνα με νέα επιστημονικά στοιχεία.
Μια νέα επιστημονική έρευνα, με βάση καινούρια απολιθώματα, συμπέρανε ότι ορισμένοι δεινόσαυροι έζησαν μέχρι και μισό εκατομμύριο χρόνια μετά την πρόσκρουση, σε απομονωμένες τοποθεσίες του Νέου Μεξικού και του Κολοράντο στις ΗΠΑ. Η ανακάλυψη έγινε από Αμερικανούς ερευνητές, με επικεφαλής τον Τζιμ Φάσετ της Αμερικανικής Γεωλογικής Υπηρεσίας, και δημοσιεύτηκε στο περιοδικό παλαιοντολογίας «Palaentologia Electronica», σύμφωνα με την ηλεκτρονική υπηρεσία Live Science. Η θεωρία, ότι η πτώση αστεροειδούς εξαφάνισε σχεδόν άμεσα τους δεινόσαυρους, έχει δεχτεί αρκετή κριτική τα τελευταία χρόνια. Πολλοί επιστήμονες υποπτεύονται ότι και άλλοι παράγοντες έπαιξαν παράλληλα σημαντικό ρόλο, από τις ηφαιστειακές εκρήξεις μέχρι την αλλαγή του κλίματος. 
Σε κάθε περίπτωση, περίπου το 70% της ζωής πάνω στη Γη καταστράφηκε και σχεδόν σίγουρα η πτώση ενός ουρανίου σώματος έπαιξε καθοριστικό ρόλο. Μελετώντας νέα απολιθώματα και τη χημική σύνθεσή τους, σε συνδυασμό με την ηλικία των βράχων όπου βρέθηκαν τα οστά, οι ερευνητές κατέληξαν στο συμπέρασμα ότι μερικοί δεινόσαυροι επέζησαν από την καταστροφή για ένα σημαντικό χρονικό διάστημα. Αναμένεται ότι αρκετοί παλαιοντολόγοι θα αντιμετωπίσουν με σκεπτικισμό τη νέα έρευνα. Η μεγάλη δυσκολία είναι να αποδειχτεί, πέραν κάθε αμφιβολίας, ότι τα απολιθώματα που βρέθηκαν, όντως χρονολογούνται από την εποχή μετά και όχι πριν από την πρόσκρουση του αστεροειδούς. Ορισμένες φορές, σύμφωνα με άλλους επιστήμονες, τα απολιθωμένα οστά μπορεί να παρασυρθούν από ποτάμια ή άλλα φυσικές διαδικασίες και να καταλήξουν να ενσωματωθούν σε νεότερης ηλικίας πετρώματα, οδηγώντας έτσι σε παραπλανητικά συμπεράσματα για την πραγματική τους ηλικία. Ο Φάσετ και οι συνεργάτες του πάντως επιμένουν ότι, μετά από διάφορες μελέτες, απέκλεισαν αυτή την πιθανότητα.Από την άλλη, ακόμα κι αν όντως επαληθευτεί η νέα έρευνα, τίθεται το ζήτημα του αριθμού των δεινοσαύρων που επιβίωσαν. Πιθανότατα ήσαν λίγοι και διασκορπισμένοι σε διάφορα μέρη, πολύ λιγότεροι από ό,τι πριν από την πρόσκρουση.
Σε κάθε περίπτωση, περίπου το 70% της ζωής πάνω στη Γη καταστράφηκε και σχεδόν σίγουρα η πτώση ενός ουρανίου σώματος έπαιξε καθοριστικό ρόλο. Μελετώντας νέα απολιθώματα και τη χημική σύνθεσή τους, σε συνδυασμό με την ηλικία των βράχων όπου βρέθηκαν τα οστά, οι ερευνητές κατέληξαν στο συμπέρασμα ότι μερικοί δεινόσαυροι επέζησαν από την καταστροφή για ένα σημαντικό χρονικό διάστημα. Αναμένεται ότι αρκετοί παλαιοντολόγοι θα αντιμετωπίσουν με σκεπτικισμό τη νέα έρευνα. Η μεγάλη δυσκολία είναι να αποδειχτεί, πέραν κάθε αμφιβολίας, ότι τα απολιθώματα που βρέθηκαν, όντως χρονολογούνται από την εποχή μετά και όχι πριν από την πρόσκρουση του αστεροειδούς. Ορισμένες φορές, σύμφωνα με άλλους επιστήμονες, τα απολιθωμένα οστά μπορεί να παρασυρθούν από ποτάμια ή άλλα φυσικές διαδικασίες και να καταλήξουν να ενσωματωθούν σε νεότερης ηλικίας πετρώματα, οδηγώντας έτσι σε παραπλανητικά συμπεράσματα για την πραγματική τους ηλικία. Ο Φάσετ και οι συνεργάτες του πάντως επιμένουν ότι, μετά από διάφορες μελέτες, απέκλεισαν αυτή την πιθανότητα.Από την άλλη, ακόμα κι αν όντως επαληθευτεί η νέα έρευνα, τίθεται το ζήτημα του αριθμού των δεινοσαύρων που επιβίωσαν. Πιθανότατα ήσαν λίγοι και διασκορπισμένοι σε διάφορα μέρη, πολύ λιγότεροι από ό,τι πριν από την πρόσκρουση. --
