Η ΥΠΟΧΩΡΗΤΙΚΟΤΗΤΑ ΜΑΣ ΕΝΑΝΤΙ ΤΗΣ ΤΟΥΡΚΙΑΣ
Γράφει ο Β. Α. Κοκκινος
Χωρίς επαρκείς και καταλλήλως εξοπλισμένες και εκγυμνασμένες Ένοπλες Δυνάμεις, η εξωτερική πολιτική μιας χώρας είναι αδύναμη και αναποτελεσματική. Μεταξύ των προϋποθέσεων της ετοιμότητας αυτών είναι και το αδάμαστο φρόνημα του προσωπικού τους. Αλλά το φρόνημα αυτό τέθηκε σε δεύτερη μοίρα από τους περισσότερους πολιτικούς της Ελλάδας, μετά την μεταπολίτευση. Σ΄ αυτό συνέβαλε το γεγονός ότι επεκράτησαν στα ΜΜΕ πολλοί ακροαριστεροί, οι οποίοι στη συνέχεια έγιναν το φόβητρο των πολιτικών. Ειρωνεύονται και χλευάζουν όσους τολμήσουν να μιλήσουν για ανάγκη καλλιέργειας εθνικού φρονήματος στο στράτευμα. Αντιθέτως επαινούνται εκείνοι που ζητούν τη μείωση της θητείας και των στρατιωτικών δαπανών, ακόμη και αυτών, που διατίθενται για τη βελτίωση του εξοπλισμού. Εξάλλου ο Υπουργός Εθνικής Άμυνας όφειλε να απασχολείται προεχόντως με τα θέματα του Υπουργείου του, όλως δευτερευόντως δε με τα κομματικά ζητήματα. Συμβαίνει όμως εντελώς το αντίθετο. Αποτελεί προσβολή για τους ανωτάτους Αξιωματικούς των Ενόπλων Δυνάμεων, να είναι υποχρεωμένοι να συζητούν θέματα της αρμοδιότητάς τους με τον Διευθυντή του Υπουργικού Γραφείου, πρώην υπάλληλο Οργανισμού. Ενώ αν, στη θέση του, ήταν κάποιος πρώην Ανώτατος Αξιωματικός πεπειραμένος και αρχαιότερός τους, δυνάμενος και να τους συμβουλεύσει προς το συμφέρον αυτών και της υπηρεσίας, θα ήταν σεβαστός και ευπρόσδεκτος. Το Αιγαίο δεν είναι «μόνον για τα ψαράκια», όπως υποστηρίζουν κάποιοι δήθεν ιδεολόγοι της ακροαριστεράς. Είναι και για τα πλοία. Γι΄ αυτό και οι Τούρκοι γείτονές μας προτάσσουν πάντοτε τα τελευταία. Αξιώνουν τώρα από εμάς και την από κοινού με αυτούς διαχείριση και εκμετάλλευση του Αιγαίου. Μια εβδομαδιαία εφημερίδα μάλιστα, ανέγραψε ότι στο Οικονομικό Πανεπιστήμιο της Σμύρνης συγκροτήθηκε Επιτροπή Μελέτης Εκμεταλλεύσεως του Αιγαίου, στην οποία μετέχουν και Έλληνες επιστήμονες. Εντούτοις καμμία διάψευση ή επιβεβαίωση αυτής δεν έγινε από την Κυβέρνηση ή το Υπουργείο των Εξωτερικών. Μετά από αυτό διερωτώνται πολλοί: Μελετάται η συνεκμετάλλευση του Αιγαίου ερήμην του Ελληνικού Λαού; Οι Τούρκοι γνωρίζουν να εκμεταλλεύονται την αδυναμία των ελληνικών κυβερνήσεων για να προωθήσουν τις εθνικές τους διεκδικήσεις. Το επέτυχαν επί εποχής του κ.Σημίτη, με τη συμφωνία της Μαδρίτης, δια της οποίας αναγνωρίσθηκαν ζωτικά συμφέροντά τους στο Αιγαίο, αλλά και αργότερα με την ουδετεροποίηση των Ιμίων. Προσπαθούν τώρα να επαναλάβουν το αυτό σενάριο, με τη νήσο Ρω, πάλι δια της αποστολής δημοσιογράφων, δήθεν προς φωτογράφηση των κινήσεων στρατιωτών ή αμάχου πληθυσμού επί της νήσου αυτής. Παραβλέπουν όμως ότι η νήσος Ρω δεν υπόκειται στον περιορισμό της Συμβάσεως της Λωζάνης, διότι δόθηκε στην Ελλάδα πολύ αργότερα, μαζί με τα Δωδεκάνησα. Επομένως μπορεί ελευθέρως να οχυρωθεί και να επανδρωθεί με στρατό. Περαιτέρω οι Τούρκοι πλαστογραφούν ποικιλοτρόπως την ιστορία. Κλασικά έργα τέχνης αρχαίων ελλήνων καλλιτεχνών, που ευρίσκονται στα Μουσεία τους της Εφέσου και τα άλλα της Μικράς Ασίας, εμφανίζονται ως έργα Οθωμανών προγόνων τους. Χωρίς καμιά αντίδραση του επισήμου Ελληνικού κράτους, το οποίο, προς αποκατάσταση της αληθείας, ώφειλε όχι μόνον να διαμαρτυρηθεί, γιατί αποσιωπάται η εθνικότητα των καλλιτεχνών των εκθεμάτων τουρκικών μουσείων, αλλά και να ενημερώσει σχετικώς όλα τα Υπουργεία Πολιτισμού των χωρών μελών της Ε.Ε., ώστε να μην παρατηρείται το άτοπο, να βραβεύεται τουρκικό μουσείο, που παρουσιάζει εκθέματα χωρίς την αληθινή ταυτότητα των δημιουργών του. Οι Έλληνες πολιτικοί αναλίσκονται σε διορισμούς «ειδικών συμβούλων», ακόμη και στο Υπουργείο Εθνικής Άμυνας, ή την αγορά 24.000.000 εμβολίων αμφιβόλου αποτελεσματικότητας, δεν αντιμετωπίζουν όμως σθεναρά τις τουρκικές προσκλήσεις. Περιορίζονται σε συμβατικές διαμαρτυρίες προς όργανα του Ν.Α.Τ.Ο. και της Ε.Ε. και ουδέποτε κατέφυγαν στον Ο.Η.Ε. για τις καθημερινές έμπρακτες απειλές της Τουρκίας κατά της Ελλάδος. Δεν διδάχθηκαν από το γεγονός ότι η υποχωρητικότητά τους έναντι της Τουρκίας ουδέν απέδωσε. Οι Τούρκοι εμφανίζονται καθημερινώς θρασύτεροι, τόσο στις παραβιάσεις του ελληνικού εναερίου και θαλασσίου χώρου, όσο τις «υπερπτήσεις» πάνω από τα ελληνικά νησιά. Προσφάτως δημοσιεύθηκε ότι ο Μπουλέτ Ετσεβίτ είπε (Ελληνική άμυνα και ασφάλεια, σελ. 5) : «Αν ήξερε ο Κων/νος Καραμανλής, κατά τις συνομιλίες που είχαμε το 1977, την τραγική κατάσταση της τουρκικής πολεμικής αεροπορίας, η οποία δεν είχε ούτε ανταλλακτικά ούτε καύσιμα, θα μας είχε επιτεθεί.» Δεν θα το έκανε όμως, έστω και εάν το εγνωριζε. Μετά την ήττα του 1922, οι Έλληνες πολιτικοί είναι δικαίως πολύ επιφυλακτικοί. Οι Ελληνικές Ένοπλες Δυνάμεις, παρά τα ηθικά πλήγματα, που έχουν δεχθεί τα τελευταία 50 χρόνια, εάν και όταν κληθούν να εκπληρώσουν την αποστολή τους, θα το πράξουν στο ακέραιο. Αυτά τα παιδιά, με τα σκουλαρίκια, τις καδένες και τα ακουστικά της μουσικής, όταν έλθει η στιγμή να πράξουν το καθήκον τους, είναι σχεδόν βέβαιο πως θα μεταβληθούν σε λέοντες. Δεν θα είναι η πρώτη φορά, που οι Έλληνες θα καταπλήξουν την ανθρωπότητα. Αυτό συμβαίνει οσάκις έχουν άξια ηγεσία. Συνέβη το 1940 και τα έτη 1912-13. Ας μην ξεχνάμε ότι, ο Ελληνικός στρατός, μετά την ήττα του 1897, και υπό τον Ελευθέριο Βενιζέλο, κατόρθωσε σε λίγα χρόνια να γίνει ετοιμοπόλεμος, για να πραγματοποιήσει τις γνωστές νίκες των Βαλκανικών Πολέμων και της Μικράς Ασίας. Μπορεί να έχουν αλλάξει οι καιροί, τα ιδανικά και τα πιστεύω, αλλά ο ωραίος αυτός τόπος δεν έπαυσε να εκτρέφει γενναίες και μεγάλες ψυχές. Παρά την ύπαρξη κάποιων δειλών ή ταπεινών.
