ΚΘΒΕ – ΧΩΡΟΣ ΔΡΑΣΗΣ
Έφη Γούση: Chez AlbaΤρίτη 1/06/10 στις 9μμ.
Πειραματική Σκηνή- Μικρό Θέατρο- Μονή Λαζαριστών
Έφη Γούση: Chez AlbaΤρίτη 1/06/10 στις 9μμ.
Πειραματική Σκηνή- Μικρό Θέατρο- Μονή Λαζαριστών
Η Έφη Γούση γεννήθηκε στην Θεσσαλονίκη και είναι απόφοιτος της Δραματικής Σχολής του Κρατικού Θεάτρου Βορείου Ελλάδος, (2008). Έχει συνεργαστεί με τους: Α. Βουτσινά, Ν. Τσακίρογλου, Π. Μιχαηλίδη, Π. Χούρσογλου, Κ. Γεράρδο, Α. Μπένετ στο θέατρο και συμμετείχε σε κινηματογραφικές παραγωγές. Στο ΧΩΡΟ ΔΡΑΣΗΣ παρουσιάζει την παράσταση Chez Alba που είναι εμπνευσμένη από το γνωστό έργο του Ισπανού συγγραφέα και ποιητή Φεντερίκο Γκαρθία Λόρκα «Το Σπίτι της Μπερνάρντα Άλμπα»
Chez Alba
-ένα δράμα για όλη την οικογένεια-
Ένα σπίτι. «Χτισμένο» μέσα σε ένα τετράγωνο, επί σκηνής.
Έξι γυναίκες. Μια οικογένεια; Κανένας άνδρας.
«Ο κόσμος είναι το σπίτι μας. Ο κόσμος έξω δεν είναι σπίτι μας. Τιμώ την μητέρα μου. Ου φονεύσω αυτήν. Ου φονεύσω τον εαυτό μου. C’est la meme chose: τα πράγματα δε γίνονται όπως τα θέλουμε».
Πριν κοιμηθούν πλένουν πάντα προσεκτικά τα μάτια τους, χτενίζουν με προσοχή τα μυαλά τους για να μη μπερδευτούν τη νύχτα και δεν παραλείπουν ποτέ την ενηλικιωτική τους κρέμα.
Αν υπήρχε Θεός, δε θα υπήρχαν αισθήματα και τα συμπαρομαρτούντα. Δεν. Η αγάπη.
Τι μας κάνει η αγάπη;
« Κόκκινο. Κο-κκι-νο. Το τρία. «Οι μέρες μου εδώ μέσα είναι μετρημένες» ..
ΣΥΝΤΕΛΕΣΤΕΣ:
Ιδέα-Σύλληψη-Σκηνοθεσία: Έφη Γούση
Κείμενο: Αλεξάνδρα Κατσαρού
Σκηνικά: Ήρα Σπαγαδώρου
Κοστούμια: Ηλένια Δουλαδίρη
Φωτισμοί: Ελίζα Αλεξανδροπούλου
Κίνηση: Κωνσταντίνος Κατσαμάκης
Μουσική Επιμέλεια: Κοσμάς Εφραιμίδης
Βοηθός Σκηνοθέτη: Κατερίνα Κωνσταντοπούλου
Φωτογράφηση: Θύμιος Βούλγαρης
Σχεδιασμός αφίσας: Μαρία Τσάλλη
ΔΙΑΝΟΜΗ:
ΜΠΕΡΝΑΡΝΤΑ: Ευτυχία Δρακοπούλου, ΑΝΓΚΟΥΣΤΙΑΣ: Θεανώ Βασιλείου, ΜΑΓΔΑΛΕΝΑ: Τσαμπίκα Φεσάκη, ΑΜΕΛΙΑ: Αλεξάνδρα Γώγου, ΜΑΡΤΙΡΙΟ: Μαργαρίτα Παπαγιάννη
ΑΝΤΕΛ: Βάσια Πασπάλη
ΚΘΒΕ – ΧΩΡΟΣ ΔΡΑΣΗΣ
Πολιτιστικός Μορφωτικός Σύλλογος «Ελπίδα»Δροσερού Ξάνθης
Τραϊσαράβ- Στο Διάβα των ΤσιγγάνωνΤετάρτη 2/06/10 στις 9μμ.
Πειραματική Σκηνή- Μικρό Θέατρο- Μονή Λαζαριστών
Πολιτιστικός Μορφωτικός Σύλλογος «Ελπίδα»Δροσερού Ξάνθης
Τραϊσαράβ- Στο Διάβα των ΤσιγγάνωνΤετάρτη 2/06/10 στις 9μμ.
Πειραματική Σκηνή- Μικρό Θέατρο- Μονή Λαζαριστών
Ο Πολιτιστικός Μορφωτικός Σύλλογος Ρομά Γυναικών Δροσερού Ξάνθης «Η Ελπίδα» είναι μια Μη Κυβερνητική Οργάνωση που ιδρύθηκε τον Αύγουστο του 2006, ύστερα από πρωτοβουλία 20 γυναικών από τον οικισμό του Δροσερού, μιας κοινότητας Ρομά, που βρίσκεται 1 χλμ. νοτιοανατολικά από το κέντρο της πόλης της Ξάνθης. Επιθυμία και ανάγκη αυτών των γυναικών ήταν να δημιουργήσουν ένα θεσμικό όργανο, μέσα από το οποίο θα μπορούσαν να εκφραστούν συλλογικά ως Ρομά γυναίκες με δικαιώματα και υποχρεώσεις μέσα στην ελληνική κοινωνία. Κύριος στόχος του Συλλόγου είναι να δημιουργηθούν οι συνθήκες για ένα καλύτερο ΑΥΡΙΟ για τα 1200 παιδιά του οικισμού. Υπολογίζεται πως τουλάχιστον 400 άτομα από τον οικισμό –κυρίως γυναίκες και παιδιά- έχουν συμμετάσχει σε δράσεις όπως Μαθήματα Ενισχυτικής Διδασκαλίας στην Ελληνική Γλώσσα για παιδιά και ενήλικες, Ολοήμερο Νηπιαγωγείο, Προγράμματα Επιχειρηματικότητας, επιδοτούμενα Σεμινάρια κ.ά..
Πρόεδρος του Συλλόγου Ελπίδα είναι η Σαμπιχά Σουλεϊμάν που από παιδί που κάποτε πουλούσε λουλούδια, βρέθηκε να δίνει τη μάχη για ένα καλύτερο αύριο των Τσιγγάνων Ρομά της περιοχής της. Iδιαίτερα δυναμική και δραστήρια, διεκδίκησε το δικαίωμα στη μόρφωση όταν στα 14 -παντρεμένη πια- αποφάσισε να πάει στο σχολείο. Ως Πρόεδρος του Συλλόγου «Ελπίδα» έχει βραβευτεί για τη δράση του από τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας κ. Κάρολο Παπούλια τον Νοέμβριο του 2007. Ήταν η πρώτη φορά που μια γυναίκα Ρομά μίλησε στο Ελληνικό Κοινοβούλιο και κάλεσε δημοσίως την ελληνική κοινωνία να στηρίξει την πρόοδο των παιδιών των Ρομά, να ενταχθούν ομαλά στην ελληνική κοινωνία στην οποία ανήκουν.
«Τραϊσαράβ στο διάβα των Τσιγγάνων»
«Τραϊσαράβ» που στη γλώσσα των Ρομά σημαίνει ζω και ελπίζω είναι ο τίτλος του μουσικοθεατρικού δρώμενου που παρουσιάζει ο Σύλλογος Ρομά Δροσερού Ξάνθης «Η Ελπίδα», σε συνεργασία με την Μ.Κ.Ο «Ελλήνιον» στο Φεστιβάλ «Χώρος Δράσης». Στόχος της ομάδας η ανάδειξη πολιτιστικών στοιχείων των Ρομά –τσιγγάνων.
Οι τσιγγάνοι του οικισμού γίνονται ηθοποιοί σ’ αυτό το δρώμενο που παρουσιάζει σκηνές απ’ τη ζωή τους. Η Ιστορία της φυλής των τσιγγάνων και η πορεία της στο διάβα των αιώνων θα δραματοποιηθεί μέσα από μια ομάδα παιδιών και εφήβων με κεντρικό αφηγητή το νεαρό δάσκαλο Γκιουγκέρ. Αφηγήσεις για τη γλώσσα, τη θρησκεία τους, την καθημερινότητά τους παράλληλα με αναπαράσταση από συνήθειες καθοριστικών σκηνών της ζωής τους: γέννηση, γάμος, θάνατος αλλά και γιορτές όπως το Ιντερλέζι, η μεγαλύτερη γιορτή των Ρομά- η γιορτή της άνοιξης. Το δρώμενο θα προλογίσει η πρόεδρος του Συλλόγου Ελπίδα Σαμπιχά Σουλεϊμάν.
Συντελεστές:
Κείμενα – Επιμέλεια: Θεοδώρα Λειψιστινού - Πρόεδρος της Μ.Κ.Ο «Ελλήνιον»
Σκηνοθεσία – παρουσίαση: Ελευθερία Κωστάκη
Στην παράσταση συμμετέχουν μουσικοί από το Δροσερό Ξάνθης: βιολί, κλαρίνο τουμπερλέκι: ο Εμρά Απεδίνογλου, ο Γκαρίπ Χουσεϊν , ο Σεμπαντίν Ντεμερτζί και η Φιλιώ Πετροπούλου (τραγούδι)
Πρόεδρος του Συλλόγου Ελπίδα είναι η Σαμπιχά Σουλεϊμάν που από παιδί που κάποτε πουλούσε λουλούδια, βρέθηκε να δίνει τη μάχη για ένα καλύτερο αύριο των Τσιγγάνων Ρομά της περιοχής της. Iδιαίτερα δυναμική και δραστήρια, διεκδίκησε το δικαίωμα στη μόρφωση όταν στα 14 -παντρεμένη πια- αποφάσισε να πάει στο σχολείο. Ως Πρόεδρος του Συλλόγου «Ελπίδα» έχει βραβευτεί για τη δράση του από τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας κ. Κάρολο Παπούλια τον Νοέμβριο του 2007. Ήταν η πρώτη φορά που μια γυναίκα Ρομά μίλησε στο Ελληνικό Κοινοβούλιο και κάλεσε δημοσίως την ελληνική κοινωνία να στηρίξει την πρόοδο των παιδιών των Ρομά, να ενταχθούν ομαλά στην ελληνική κοινωνία στην οποία ανήκουν.
«Τραϊσαράβ στο διάβα των Τσιγγάνων»
«Τραϊσαράβ» που στη γλώσσα των Ρομά σημαίνει ζω και ελπίζω είναι ο τίτλος του μουσικοθεατρικού δρώμενου που παρουσιάζει ο Σύλλογος Ρομά Δροσερού Ξάνθης «Η Ελπίδα», σε συνεργασία με την Μ.Κ.Ο «Ελλήνιον» στο Φεστιβάλ «Χώρος Δράσης». Στόχος της ομάδας η ανάδειξη πολιτιστικών στοιχείων των Ρομά –τσιγγάνων.
Οι τσιγγάνοι του οικισμού γίνονται ηθοποιοί σ’ αυτό το δρώμενο που παρουσιάζει σκηνές απ’ τη ζωή τους. Η Ιστορία της φυλής των τσιγγάνων και η πορεία της στο διάβα των αιώνων θα δραματοποιηθεί μέσα από μια ομάδα παιδιών και εφήβων με κεντρικό αφηγητή το νεαρό δάσκαλο Γκιουγκέρ. Αφηγήσεις για τη γλώσσα, τη θρησκεία τους, την καθημερινότητά τους παράλληλα με αναπαράσταση από συνήθειες καθοριστικών σκηνών της ζωής τους: γέννηση, γάμος, θάνατος αλλά και γιορτές όπως το Ιντερλέζι, η μεγαλύτερη γιορτή των Ρομά- η γιορτή της άνοιξης. Το δρώμενο θα προλογίσει η πρόεδρος του Συλλόγου Ελπίδα Σαμπιχά Σουλεϊμάν.
Συντελεστές:
Κείμενα – Επιμέλεια: Θεοδώρα Λειψιστινού - Πρόεδρος της Μ.Κ.Ο «Ελλήνιον»
Σκηνοθεσία – παρουσίαση: Ελευθερία Κωστάκη
Στην παράσταση συμμετέχουν μουσικοί από το Δροσερό Ξάνθης: βιολί, κλαρίνο τουμπερλέκι: ο Εμρά Απεδίνογλου, ο Γκαρίπ Χουσεϊν , ο Σεμπαντίν Ντεμερτζί και η Φιλιώ Πετροπούλου (τραγούδι)
ΚΘΒΕ – ΧΩΡΟΣ ΔΡΑΣΗΣ
ΘΕΑΤΡΙΚΗ ΟΜΑΔΑ «ΚΑΠΝΟΜΑΓΑΖΟ» Ο Καθείς Κατά Τα Έργα Του Κρίνεται
4 δραματοποιημένα διηγήματα του Αλέξανδρου ΠαπαδιαμάντηΠέμπτη 3/06/10 στις 9μμ.
Πειραματική Σκηνή- Μικρό Θέατρο- Μονή Λαζαριστών
ΘΕΑΤΡΙΚΗ ΟΜΑΔΑ «ΚΑΠΝΟΜΑΓΑΖΟ» Ο Καθείς Κατά Τα Έργα Του Κρίνεται
4 δραματοποιημένα διηγήματα του Αλέξανδρου ΠαπαδιαμάντηΠέμπτη 3/06/10 στις 9μμ.
Πειραματική Σκηνή- Μικρό Θέατρο- Μονή Λαζαριστών
Η Θεατρική Ομάδα «Καπνομάγαζο», ξεκίνησε τη λειτουργία της στο Δήμο Σταυρούπολης το 1981 μέσα από το Πνευματικό Κέντρο και μετέπειτα Κέντρο Πολιτισμού του Δήμου. Από τον Ιανουάριο του 2004 με την κατάργηση του Κέντρου πολιτισμού η θεατρική ομάδα συνεχίζει την πορεία της και τη δραστηριότητα της μέσα από το Δήμο Σταυρούπολης. Στα 29 χρόνια δράσης της στελεχώθηκε και στηρίχθηκε από ανθρώπους, που η αυθεντική τους ανάγκη για επικοινωνία και αναζήτηση, τους ώθησε να πιστέψουν στο θεσμό του ερασιτεχνικού – κοινωνικού θεάτρου. Στόχος παραμένει πάντα η κοινή δράση και η αξιοποίηση του ελεύθερου χρόνου μέσα από την ενασχόληση με πράγματα που ελευθερώνουν το πνεύμα, την ψυχή και το σώμα. Το θέατρο πρωταρχικά και η θεατρική ομάδα από την άλλη δίνουν το κίνητρο και το πεδίο για όλα τα παραπάνω.
"Ο Καθείς Κατά Τα Έργα Του Κρίνεται"
Σημείωμα του Σκηνοθέτη
Όλα τα εορταστικά διηγήματα του Παπαδιαμάντη, είναι μια ευκαιρία για το συγγραφέα να αντλήσει από τον κόσμο των θρησκευτικών του αναμνήσεων με την κατανυκτική συνείδηση «ενός παπαδόπαιδου γεμάτου θύμησες και ενός συγγραφέα γεμάτου πίστη». Εορταστικός και πανηγυριστής, θρησκευόμενος και ταυτόχρονα βαθύτατα λαϊκός, μας απεικονίζει ανάγλυφα την εποχή του και τους ανθρώπους της: στις παραλίες ή στα σοκάκια της Σκιάθου, στις εκκλησιές ή στη μανία της θάλασσας, στα γραφικά ξωκλήσια, παντού αναζητεί τον 'Άνθρωπο. Πάνω στα δύο διαχρονικά στοιχεία του έργου του Παπαδιαμάντη, την αίσθηση της τελετουργίας και τη λαϊκότητα της καθημερινής ζωής, στηρίξαμε την παράσταση μας. Κρατήσαμε ακέραιη την ιδιαιτερότητα της γλώσσας του με τον χαρακτηριστικό της πλούτο για να κάνουμε τους θεατές κοινωνούς της θεατρικής διάστασης του λόγου του Παπαδιαμάντη. Επιστρατεύσαμε την υποκριτική φρεσκάδα και νεανικότητα της ομάδας για να φωτιστούν ανάγλυφα στη σκηνή οι απλοί και καθημερινοί ήρωες των διηγημάτων του, γεννήματα μιας Ελλάδας έναν αιώνα πριν, και ταυτόχρονα σημερινοί και επίκαιροι, εμείς οι ίδιοι. Μέσα από το χιούμορ, τη νοσταλγία και τον έρωτα, την θλίψη και τον πόνο ο λόγος του κοσμοκαλόγερου γίνεται θέατρο και ρίχνει φως σε «ασήμαντα» περιστατικά της ζωής σ΄ ένα μοναδικό διάλογο με το χρόνο και τη μνήμη. Εξάλλου, αυτή είναι η μεγαλύτερη αρετή του Παπαδιαμάντη: η διαχρονικότητα του. «Τα πράγματα μπορεί να εξακολουθούν να παλιώνουν», έγραψε γι’ αυτόν ο Ελύτης, «αλλά στο έργο του παραμένει πάντα καινούργιος ο Θεός, και φυσικά οι λέξεις που τον εκφράζουν…»
Σκηνοθεσία: Δημήτρης Σακατζής
Σκηνικά-κοστούμια - φωτισμοί: Κωνσταντίνος Σουλιώτης
ΔιανομήΤο Χριστόψωμο
Αφήγηση: Σάκης Γιαλαμούδης, Βασίλης Κανελλόπουλος, Διαλεχτή: Νατάσα Δεμερτζή,
Καντάκαινα: Άννα Γενισαριώτη, Καντάκης: Γιάννης Φωτιάδης
Η Σταχομαζώχτρα
Αφήγηση: Άννα Γενισαριώτη, Ελένη Κνη, Σάκης Γιαλαμούδης, Βασίλης Κανελλόπουλος, Χρυσή Παρπαρά, Αχτίτσα: Βούλα Χαραλαμπίδου, Παπα-Δημήτρης: Γιάννης Φωτιάδης,
Κυρ-Μαργαρίτης: Σάκης Γιαλαμούδης, Ελληνοδιδάσκαλος: Βασίλης Κανελλόπουλος,
Έμπορος: Δημήτρης Τσακίρης
Η Ντελησυφέρω
Γειτόνισσες: Βούλα Χαραλαμπίδου, Νατάσα Δεμερτζή, Ελένη Κνη, Χρυσή Παρπαρά,
Ψάλτης: Σάκης Γιαλαμούδης, Ντελησυφέρω: Άννα Γενισαριώτη, Κονόμος: Γιάννης Φωτιάδης, Νταραδήμος: Βασίλης Κανελλόπουλος
Ο Αμερικάνος
Αφήγηση: Γιάννης Φωτιάδης, Δημήτρης Τσακίρης, Αμερικάνος: Βασίλης Κανελλόπουλος,
Θεία Κυρατσώ: Ελένη Κνη, Μελαχρώ: Χρυσή Παρπαρά, Καφετζής: Σάκης Γιαλαμούδης,
Παιδί: Κων/νος Τσακίρης, Αχθοφόροι: Δημήτρης Τσακίρης, Γιάννης Φωτιάδης,
Πλοίαρχοι: Δημήτρης Τσακίρης, Σάκης ΓιαλαμούδηςΧωρικοί, Ναύτες, Θαμώνες, Περαστικοί και ό,τι άλλο προφτάσουν οι: Μπάμπης Καλτσίδης, Αλέξανδρος Καλτσίδης, Γιώργος Στρέμπλης, Τέο Γαυρίδης, Χαρά Γκιουσλή, Σάσα Τοσονίδου, Νίκη Μελίδου
"Ο Καθείς Κατά Τα Έργα Του Κρίνεται"
Σημείωμα του Σκηνοθέτη
Όλα τα εορταστικά διηγήματα του Παπαδιαμάντη, είναι μια ευκαιρία για το συγγραφέα να αντλήσει από τον κόσμο των θρησκευτικών του αναμνήσεων με την κατανυκτική συνείδηση «ενός παπαδόπαιδου γεμάτου θύμησες και ενός συγγραφέα γεμάτου πίστη». Εορταστικός και πανηγυριστής, θρησκευόμενος και ταυτόχρονα βαθύτατα λαϊκός, μας απεικονίζει ανάγλυφα την εποχή του και τους ανθρώπους της: στις παραλίες ή στα σοκάκια της Σκιάθου, στις εκκλησιές ή στη μανία της θάλασσας, στα γραφικά ξωκλήσια, παντού αναζητεί τον 'Άνθρωπο. Πάνω στα δύο διαχρονικά στοιχεία του έργου του Παπαδιαμάντη, την αίσθηση της τελετουργίας και τη λαϊκότητα της καθημερινής ζωής, στηρίξαμε την παράσταση μας. Κρατήσαμε ακέραιη την ιδιαιτερότητα της γλώσσας του με τον χαρακτηριστικό της πλούτο για να κάνουμε τους θεατές κοινωνούς της θεατρικής διάστασης του λόγου του Παπαδιαμάντη. Επιστρατεύσαμε την υποκριτική φρεσκάδα και νεανικότητα της ομάδας για να φωτιστούν ανάγλυφα στη σκηνή οι απλοί και καθημερινοί ήρωες των διηγημάτων του, γεννήματα μιας Ελλάδας έναν αιώνα πριν, και ταυτόχρονα σημερινοί και επίκαιροι, εμείς οι ίδιοι. Μέσα από το χιούμορ, τη νοσταλγία και τον έρωτα, την θλίψη και τον πόνο ο λόγος του κοσμοκαλόγερου γίνεται θέατρο και ρίχνει φως σε «ασήμαντα» περιστατικά της ζωής σ΄ ένα μοναδικό διάλογο με το χρόνο και τη μνήμη. Εξάλλου, αυτή είναι η μεγαλύτερη αρετή του Παπαδιαμάντη: η διαχρονικότητα του. «Τα πράγματα μπορεί να εξακολουθούν να παλιώνουν», έγραψε γι’ αυτόν ο Ελύτης, «αλλά στο έργο του παραμένει πάντα καινούργιος ο Θεός, και φυσικά οι λέξεις που τον εκφράζουν…»
Σκηνοθεσία: Δημήτρης Σακατζής
Σκηνικά-κοστούμια - φωτισμοί: Κωνσταντίνος Σουλιώτης
ΔιανομήΤο Χριστόψωμο
Αφήγηση: Σάκης Γιαλαμούδης, Βασίλης Κανελλόπουλος, Διαλεχτή: Νατάσα Δεμερτζή,
Καντάκαινα: Άννα Γενισαριώτη, Καντάκης: Γιάννης Φωτιάδης
Η Σταχομαζώχτρα
Αφήγηση: Άννα Γενισαριώτη, Ελένη Κνη, Σάκης Γιαλαμούδης, Βασίλης Κανελλόπουλος, Χρυσή Παρπαρά, Αχτίτσα: Βούλα Χαραλαμπίδου, Παπα-Δημήτρης: Γιάννης Φωτιάδης,
Κυρ-Μαργαρίτης: Σάκης Γιαλαμούδης, Ελληνοδιδάσκαλος: Βασίλης Κανελλόπουλος,
Έμπορος: Δημήτρης Τσακίρης
Η Ντελησυφέρω
Γειτόνισσες: Βούλα Χαραλαμπίδου, Νατάσα Δεμερτζή, Ελένη Κνη, Χρυσή Παρπαρά,
Ψάλτης: Σάκης Γιαλαμούδης, Ντελησυφέρω: Άννα Γενισαριώτη, Κονόμος: Γιάννης Φωτιάδης, Νταραδήμος: Βασίλης Κανελλόπουλος
Ο Αμερικάνος
Αφήγηση: Γιάννης Φωτιάδης, Δημήτρης Τσακίρης, Αμερικάνος: Βασίλης Κανελλόπουλος,
Θεία Κυρατσώ: Ελένη Κνη, Μελαχρώ: Χρυσή Παρπαρά, Καφετζής: Σάκης Γιαλαμούδης,
Παιδί: Κων/νος Τσακίρης, Αχθοφόροι: Δημήτρης Τσακίρης, Γιάννης Φωτιάδης,
Πλοίαρχοι: Δημήτρης Τσακίρης, Σάκης ΓιαλαμούδηςΧωρικοί, Ναύτες, Θαμώνες, Περαστικοί και ό,τι άλλο προφτάσουν οι: Μπάμπης Καλτσίδης, Αλέξανδρος Καλτσίδης, Γιώργος Στρέμπλης, Τέο Γαυρίδης, Χαρά Γκιουσλή, Σάσα Τοσονίδου, Νίκη Μελίδου
ΚΘΒΕ – ΧΩΡΟΣ ΔΡΑΣΗΣ
Ριλέα: Τα μέληΠαρασκευή 4/06/10 στις 9 μμ.
Πειραματική Σκηνή- Μικρό Θέατρο- Μονή Λαζαριστών
Ριλέα: Τα μέληΠαρασκευή 4/06/10 στις 9 μμ.
Πειραματική Σκηνή- Μικρό Θέατρο- Μονή Λαζαριστών
Η ομάδα ΡΙΛΕΑ (RILEA = δυνατή και απότομη κάθοδος ενέργειας που έρχεται από ψηλά και διαρκεί αιώνια) δημιουργήθηκε το 2009 στην Θεσσαλονίκη από την σκηνοθέτιδα και ηθοποιό Μαριάντζελα Γκίντη. H βάση της ομάδας αποτελείται από χορευτές -physical theatre-σωματικού θεάτρου dancetheatre, υποκριτικής και performing arts που εργάζονται πάνω από έξι χρόνια επαγγελματικά. Συμπληρωματικά συνεργάζονται πτυχιούχοι ηθοποιοί ανάλογα με τις ανάγκες κάθε παράστασης. Η γραμμή έκφρασης της ομάδας καθορίζεται από αναζήτηση - αυτοσχεδιασμό πάνω σε στοχαστικές έννοιες που αφορούν- την ύπαρξη- την πορεία και τα συγκρουόμενα αντιφατικά συναισθήματα που την διέπουν.
«Τα μέλη»
«Ένας άντρας προσπαθεί να εισχωρήσει σε μια ομάδα ανθρώπων που ζούν στον μικρόκοσμό τους απομονωμένοι με σχεδόν αυτιστικούς τρόπους ανεύρεσης της πηγής της ευτυχίας. Τους βοηθά να συνειδητοποιήσουν την μοναδικότητα τους με λυτρωτικό τρόπο,αλλά εκείνοι μήν μπορώντας να λειτουργήσουν ενωμένοι παρά μόνο αντιμετωπίζοντας κοινό εχθρό-κάνουν εχθρό τους εκείνον και γίνονται αφορμή να χάσει την δική του πηγή χαράς- Τον αληθινό έρωτα.....»
'ΤΑ ΜΕΛΗ'- είναι ένα έργο του Μάνου Καρδαρά και της Μαριάντζελας Γκίντη -που πραγματεύεται την πορεία της αναζήτησης του ανθρώπου ως προς τις σχέσεις του: ως μέλος της οικογένειας, της κοινωνίας, ενός πανανθρώπινου οργανισμού -του σύμπαντος και πως αυτός εκφράζεται-λειτουργεί ή όχι, μέσα από τα μέλη του σώματός του σαν μικρογραφία του όλου....
Πρόκειται για μια εικαστική παρουσίαση που συνδυάζει σωματικό θέατρο, σύγχρονο χορό και video art
Συντελεστές
Κείμενα : Μ.Γκίντη-Μάνος Καρδαράς
Σύλληψη- Σκηνοθεσία: Μαριαντζελα Γκίντη
Χορογραφίες: ομαδα rilea
Σκηνογράφος : Μικέλα Τσόντζου
μοντάζ video art: Xρήστος Αρώνης
μουσική-Χρυσοβαλάντης Αγγελίδης
σκηνογράφος Μικέλα Τσόντζου
βοηθός σκηνοθέτη/μοντάζ video art -Παναγιώτης Κουντουράς
Χορευτές-ηθοποιοί: Τζώρτζια Βοργιά, Δανάη Κόλλα, Μάνος Καρδαράς, Θάνος Πισσανίδης, Νατάσσα Αραμπατζή, Γιάννης Κοτίδης.
Στο video wall επίσης συμμετέχουν οι ηθοποιοί -Λευτέρης Δημηρόπουλος- Στράτος Κανιαμός-Ζωή Αλεξούλη
«Τα μέλη»
«Ένας άντρας προσπαθεί να εισχωρήσει σε μια ομάδα ανθρώπων που ζούν στον μικρόκοσμό τους απομονωμένοι με σχεδόν αυτιστικούς τρόπους ανεύρεσης της πηγής της ευτυχίας. Τους βοηθά να συνειδητοποιήσουν την μοναδικότητα τους με λυτρωτικό τρόπο,αλλά εκείνοι μήν μπορώντας να λειτουργήσουν ενωμένοι παρά μόνο αντιμετωπίζοντας κοινό εχθρό-κάνουν εχθρό τους εκείνον και γίνονται αφορμή να χάσει την δική του πηγή χαράς- Τον αληθινό έρωτα.....»
'ΤΑ ΜΕΛΗ'- είναι ένα έργο του Μάνου Καρδαρά και της Μαριάντζελας Γκίντη -που πραγματεύεται την πορεία της αναζήτησης του ανθρώπου ως προς τις σχέσεις του: ως μέλος της οικογένειας, της κοινωνίας, ενός πανανθρώπινου οργανισμού -του σύμπαντος και πως αυτός εκφράζεται-λειτουργεί ή όχι, μέσα από τα μέλη του σώματός του σαν μικρογραφία του όλου....
Πρόκειται για μια εικαστική παρουσίαση που συνδυάζει σωματικό θέατρο, σύγχρονο χορό και video art
Συντελεστές
Κείμενα : Μ.Γκίντη-Μάνος Καρδαράς
Σύλληψη- Σκηνοθεσία: Μαριαντζελα Γκίντη
Χορογραφίες: ομαδα rilea
Σκηνογράφος : Μικέλα Τσόντζου
μοντάζ video art: Xρήστος Αρώνης
μουσική-Χρυσοβαλάντης Αγγελίδης
σκηνογράφος Μικέλα Τσόντζου
βοηθός σκηνοθέτη/μοντάζ video art -Παναγιώτης Κουντουράς
Χορευτές-ηθοποιοί: Τζώρτζια Βοργιά, Δανάη Κόλλα, Μάνος Καρδαράς, Θάνος Πισσανίδης, Νατάσσα Αραμπατζή, Γιάννης Κοτίδης.
Στο video wall επίσης συμμετέχουν οι ηθοποιοί -Λευτέρης Δημηρόπουλος- Στράτος Κανιαμός-Ζωή Αλεξούλη
ΚΘΒΕ – ΧΩΡΟΣ ΔΡΑΣΗΣ
Ομάδα Χορού Δρώσα Μάζα:
Pe. ta. me - Ρευστή ύλη - Dark and ShαdowςΔευτέρα 7/06/10 στις 9μμ.
Πειραματική Σκηνή- Μικρό Θέατρο- Μονή Λαζαριστών
Ομάδα Χορού Δρώσα Μάζα:
Pe. ta. me - Ρευστή ύλη - Dark and ShαdowςΔευτέρα 7/06/10 στις 9μμ.
Πειραματική Σκηνή- Μικρό Θέατρο- Μονή Λαζαριστών
Η «δρώσα μάζα» είναι ομάδα χορού που έχει έδρα την Θεσσαλονίκη και λειτουργεί ως αστική μη κερδοσκοπική εταιρία, από το 1994. Εμπνεύστρια και χορογράφος της ομάδας είναι η Αυγή Προγκίδη. Η «δρώσα μάζα» συμμετείχε κάθε χρόνο, σχεδόν, έως και το 2008 στο Διεθνή Μήνα Χορού. Επίσης το 1996 έλαβε μέρος στην παραγωγή της ΕΤ3 «Θεσσαλονίκη επαρχία πρωτεύουσα η πρωτεύουσα επαρχία» (κ. Μαρωνίτη), συμμετείχε στις διοργανώσεις Ο.Π.Π.Ε.Θ 1997: «τέχνη στο δρόμο», έναρξη πρωτοχρονιά στην παραλία, «Χορευτικές Συναντήσεις», και το 1998 στο ολονύχτιο πολυθέαμα «βόλτα στο φεγγάρι».
Το 1999 στη Biennale νέων καλλιτεχνών με το έργο «αν είχες μιλήσει Κλυταιμνήστρα», στη Ρώμη. Το 2003 «ροδαλό κοχύλι» στο Μήνα Χορού του Σωματείου Ελλήνων Χορογράφων- Αθήνα και στο αφιέρωμα για τον Ντανιέλ Λομέλ στην Ε.Μ.Σ. που οργάνωσε το Κ.Θ.Β.Ε. Το 2005 με τις «προσωπικές αντωνυμίες» στο Μήνας χορού- Αθήνα και Δημοτικό θέατρο Σταυρούπολης. Το 2006 παρουσίασε το «θεού θέλοντος και θεού επιτρέποντος» στο Δημοτικό θέατρο Σταυρούπολης και στο Διεθνή Μήνας Χορού -Θεσσαλονίκης. Το 2009 η παραγωγή «πολύανθος» παρουσιάστηκε στη Biennale Νέων Καλλιτεχνών των Σκοπίων και στο «ΑΝΑΚΑΤΑ 221 Δυτικές προθέσεις» μια διοργάνωση της ΔΗΚΕΣ «ίρις».
Petame
Ένα έργο χορού που πραγματεύεται το λογοπαίγνιο πέτα με-πετάμε αναζητώντας τα όρια ανάμεσα στην εξουσία και την ελευθερία στις ανθρώπινες σχέσεις.
Χορογραφία: Αριάδνη Μίκου
Performers: Βάγια Καπουσίδου, Αριάδνη Μίκου
Video: Λένα Αθανασοπούλου
Φώτα: Σοφία Καρακάντζα
Κουστούμια: Νικολέτα Τσίνα
Ρευστή ύληΜια προσπάθεια απελευθέρωσης της κίνησης από τη φόρμα. Η κίνηση που αναζητά την σύνδεση της μέσα στη ρευστότητα της ύλης. Αψηφά τους νόμους της βαρύτητας, επιπλέει σε μια συνεχόμενη ροή συνύπαρξης. Κινήσεις χρόνου, ήχοι νερών ακούγονται στην άκρη του φθαρτού , όλα ευθυγραμμίζονται στις συνιστώσες των μορφών και των κινήσεων.
Χορογράφος-Performer: Ροδούλα Γκουλιαμπέρη
Video: Αλέξανδρος Αλεξανδρίδης
Dark and Shαdowς
Όλοι ψάχνουμε για μια «ωραία εικόνα», του εαυτού μας και των άλλων. Πως είναι αν αφαιρέσεις το φως, πως είναι οι σκιές στο σκοτάδι; Ένα πείραμα με την φαντασία και την πραγματικότητα.
Χορογραφία: Αυγή Προγκίδη
Performers: Ειρήνη Κλέπκου, Σταύρος Βαρούσης
Video: Χρύσα Τζελέπη
Το 1999 στη Biennale νέων καλλιτεχνών με το έργο «αν είχες μιλήσει Κλυταιμνήστρα», στη Ρώμη. Το 2003 «ροδαλό κοχύλι» στο Μήνα Χορού του Σωματείου Ελλήνων Χορογράφων- Αθήνα και στο αφιέρωμα για τον Ντανιέλ Λομέλ στην Ε.Μ.Σ. που οργάνωσε το Κ.Θ.Β.Ε. Το 2005 με τις «προσωπικές αντωνυμίες» στο Μήνας χορού- Αθήνα και Δημοτικό θέατρο Σταυρούπολης. Το 2006 παρουσίασε το «θεού θέλοντος και θεού επιτρέποντος» στο Δημοτικό θέατρο Σταυρούπολης και στο Διεθνή Μήνας Χορού -Θεσσαλονίκης. Το 2009 η παραγωγή «πολύανθος» παρουσιάστηκε στη Biennale Νέων Καλλιτεχνών των Σκοπίων και στο «ΑΝΑΚΑΤΑ 221 Δυτικές προθέσεις» μια διοργάνωση της ΔΗΚΕΣ «ίρις».
Petame
Ένα έργο χορού που πραγματεύεται το λογοπαίγνιο πέτα με-πετάμε αναζητώντας τα όρια ανάμεσα στην εξουσία και την ελευθερία στις ανθρώπινες σχέσεις.
Χορογραφία: Αριάδνη Μίκου
Performers: Βάγια Καπουσίδου, Αριάδνη Μίκου
Video: Λένα Αθανασοπούλου
Φώτα: Σοφία Καρακάντζα
Κουστούμια: Νικολέτα Τσίνα
Ρευστή ύληΜια προσπάθεια απελευθέρωσης της κίνησης από τη φόρμα. Η κίνηση που αναζητά την σύνδεση της μέσα στη ρευστότητα της ύλης. Αψηφά τους νόμους της βαρύτητας, επιπλέει σε μια συνεχόμενη ροή συνύπαρξης. Κινήσεις χρόνου, ήχοι νερών ακούγονται στην άκρη του φθαρτού , όλα ευθυγραμμίζονται στις συνιστώσες των μορφών και των κινήσεων.
Χορογράφος-Performer: Ροδούλα Γκουλιαμπέρη
Video: Αλέξανδρος Αλεξανδρίδης
Dark and Shαdowς
Όλοι ψάχνουμε για μια «ωραία εικόνα», του εαυτού μας και των άλλων. Πως είναι αν αφαιρέσεις το φως, πως είναι οι σκιές στο σκοτάδι; Ένα πείραμα με την φαντασία και την πραγματικότητα.
Χορογραφία: Αυγή Προγκίδη
Performers: Ειρήνη Κλέπκου, Σταύρος Βαρούσης
Video: Χρύσα Τζελέπη
ΚΘΒΕ – ΧΩΡΟΣ ΔΡΑΣΗΣ
Devised Theatre: Ως το τέλοςΤρίτη 8/06/2010 στις 9μμ.
Πειραματική Σκηνή- Μικρό Θέατρο- Μονή Λαζαριστών
Devised Theatre: Ως το τέλοςΤρίτη 8/06/2010 στις 9μμ.
Πειραματική Σκηνή- Μικρό Θέατρο- Μονή Λαζαριστών
Το Devised Theatre (Θέατρο της επινόησης) είναι ένα είδος θεάτρου που βασίζεται στον αυτοσχεδιασμό των μελών ενός σχήματος. Με αυτό το είδος ασχολείται ο σκηνοθέτης Χρήστος Θεοδωρίδης παρουσιάζοντας την παράσταση «Ως το Τέλος». Πρόκειται για μια παράσταση που κινείται ανάμεσα στο θέατρο και το χορό. Η δράση οργανώνεται γύρω από την κεντρική ιδέα της αντίστροφης μέτρησης, ενός καθορισμένου χρονικού πλαισίου μέσα στον οποίο οι ήρωες είναι υποχρεωμένοι να ανακαλέσουν τη σημαντικότερη εμπειρία της ζωής τους προκειμένου να κερδίσουν την αιωνιότητα.
«Ως το τέλος»
Έξι άνθρωποι βρίσκονται σε έναν άδειο χώρο, έναν χώρο που δεν αναγνωρίζουν. Ξαφνικά, μια μυστηριώδης φιγούρα, ο επονομαζόμενος Οδηγός, τους ανακοινώνει ότι είναι νεκροί και ότι βρίσκονται στο μεταβατικό στάδιο μεταξύ ζωής και θανάτου. Ο μόνος τρόπος για να συνεχίσουν την πορεία τους προς την αιωνιότητα είναι να ανακαλέσουν την πιο σημαντική ανάμνηση της ζωής τους. Και όλο αυτό πρέπει να γίνει μέχρι ο Οδηγός να μετρήσει ως το 100.
H κεντρική ιδέα της αντίστροφης μέτρησης, ενός καθορισμένου χρονικού πλαισίου μέσα στον οποίο οι ήρωες είναι υποχρεωμένοι να ανακαλέσουν την σημαντικότερη εμπειρία της ζωής τους προκειμένου να κερδίσουν την αιωνιότητα, προέρχεται από το θεατρικό κείμενο 100 των Neil Monaghan, Christopher Heimann και Diene Petterle. Με αυτή τη βασική ιδέα ως αφετηρία δουλεύτηκαν προσωπικές ιστορίες των ηθοποιών, με κύριο μέλημα τρία βασικά στοιχεία: κίνηση, μουσική και λόγο. Το κείμενο που τελικά διαμορφώθηκε αποτελείται τόσο από κείμενα των ερμηνευτών σε επιμέλεια του σκηνοθέτη όσο και από δύο λογοτεχνικά κείμενα -τον τελικό μονόλογο από την νουβέλα Χιλιαεννιακόσια του Alessandro Barriccο και ένα απόσπασμα από Το κουτσό του Julio Cortasar. Αλλά ο λόγος είναι ένα μόνο συστατικό της παράστασης, μια και η κίνηση και η μουσική κατέχουν σημαντική θέση.
Συντελεστές
σκηνοθεσία: Χρήστος Θεοδωρίδης
σκηνικά: Μαρίνα Κελίδου
κοστούμια: Όλγα Χατζηιακώβου
κίνηση: Ξένια Θεμελή
πρωτότυπη μουσική: Άννα Λάκη,
Χρύσανθος Χριστοδούλου
μουσική επιμέλεια: Χρήστος Θεοδωρίδης
φωτισμοί: Νίκος Μοσκοφίδης
ερμηνεύουν: Σπύρος Ανδρεόπουλος, Ξένια Θεμελή, Αλεξία Μπεζίκη, Τατιάνα-Άννα Πίττα, Γιώργος Παπαπαύλου, Σταύρος Σβήγκος, Σαμψών Φύτρος.
<!--[if !supportLineBreakNewLine]-->
<!--[endif]-->
«Ως το τέλος»
Έξι άνθρωποι βρίσκονται σε έναν άδειο χώρο, έναν χώρο που δεν αναγνωρίζουν. Ξαφνικά, μια μυστηριώδης φιγούρα, ο επονομαζόμενος Οδηγός, τους ανακοινώνει ότι είναι νεκροί και ότι βρίσκονται στο μεταβατικό στάδιο μεταξύ ζωής και θανάτου. Ο μόνος τρόπος για να συνεχίσουν την πορεία τους προς την αιωνιότητα είναι να ανακαλέσουν την πιο σημαντική ανάμνηση της ζωής τους. Και όλο αυτό πρέπει να γίνει μέχρι ο Οδηγός να μετρήσει ως το 100.
H κεντρική ιδέα της αντίστροφης μέτρησης, ενός καθορισμένου χρονικού πλαισίου μέσα στον οποίο οι ήρωες είναι υποχρεωμένοι να ανακαλέσουν την σημαντικότερη εμπειρία της ζωής τους προκειμένου να κερδίσουν την αιωνιότητα, προέρχεται από το θεατρικό κείμενο 100 των Neil Monaghan, Christopher Heimann και Diene Petterle. Με αυτή τη βασική ιδέα ως αφετηρία δουλεύτηκαν προσωπικές ιστορίες των ηθοποιών, με κύριο μέλημα τρία βασικά στοιχεία: κίνηση, μουσική και λόγο. Το κείμενο που τελικά διαμορφώθηκε αποτελείται τόσο από κείμενα των ερμηνευτών σε επιμέλεια του σκηνοθέτη όσο και από δύο λογοτεχνικά κείμενα -τον τελικό μονόλογο από την νουβέλα Χιλιαεννιακόσια του Alessandro Barriccο και ένα απόσπασμα από Το κουτσό του Julio Cortasar. Αλλά ο λόγος είναι ένα μόνο συστατικό της παράστασης, μια και η κίνηση και η μουσική κατέχουν σημαντική θέση.
Συντελεστές
σκηνοθεσία: Χρήστος Θεοδωρίδης
σκηνικά: Μαρίνα Κελίδου
κοστούμια: Όλγα Χατζηιακώβου
κίνηση: Ξένια Θεμελή
πρωτότυπη μουσική: Άννα Λάκη,
Χρύσανθος Χριστοδούλου
μουσική επιμέλεια: Χρήστος Θεοδωρίδης
φωτισμοί: Νίκος Μοσκοφίδης
ερμηνεύουν: Σπύρος Ανδρεόπουλος, Ξένια Θεμελή, Αλεξία Μπεζίκη, Τατιάνα-Άννα Πίττα, Γιώργος Παπαπαύλου, Σταύρος Σβήγκος, Σαμψών Φύτρος.
<!--[if !supportLineBreakNewLine]-->
<!--[endif]-->
ΚΘΒΕ – ΧΩΡΟΣ ΔΡΑΣΗΣ
Θέατρο και Κοινωνική ΈνταξηΤετάρτη 9/6 – Παρασκευή 11/6/2010 στις 9μμ.
Πειραματική Σκηνή- Μικρό Θέατρο- Μονή Λαζαριστών
Θέατρο και Κοινωνική ΈνταξηΤετάρτη 9/6 – Παρασκευή 11/6/2010 στις 9μμ.
Πειραματική Σκηνή- Μικρό Θέατρο- Μονή Λαζαριστών
Τρεις θεατρικές ομάδες που δραστηριοποιούνται μέσα σε οργανισμούς απεξάρτησης παρουσιάζουν τη δουλειά τους στο Χώρο Δράσης στην Πειραματική Σκηνή του Κρατικού Θεάτρου Βορείου Ελλάδος.
Με όχημα την τέχνη του θεάτρου τα μέλη των ομάδων αυτών εντάσσουν τη θεατρική εμπειρία στο πλαίσιο πρόληψης και θεραπείας τους. Καθεμιά με διαφορετικό σκεπτικό, όλες όμως με κοινό στόχο: την κοινωνική ένταξη.
<!--[if !supportLineBreakNewLine]-->
<!--[endif]-->
Με όχημα την τέχνη του θεάτρου τα μέλη των ομάδων αυτών εντάσσουν τη θεατρική εμπειρία στο πλαίσιο πρόληψης και θεραπείας τους. Καθεμιά με διαφορετικό σκεπτικό, όλες όμως με κοινό στόχο: την κοινωνική ένταξη.
<!--[if !supportLineBreakNewLine]-->
<!--[endif]-->
H ομάδα δημιουργήθηκε στα πλαίσια του Ευρωπαϊκού Προγράμματος «Μουσαφίρης» της Νέας Γενιάς σε Δράση (Δράση 1.1 Ανταλλαγή) που έχει αναλάβει το ΚΕΘΕΑ MOSAIC ως συντονιστής εταίρος μαζί με άλλες τρεις οργανώσεις από την Ολλανδία, Ουγγαρία και Ιταλία. Η ομάδα αποτελείται από μέλη του ΚΕΘΕΑ MOSAIC, ηλικίας 18-30 με μεταναστευτική εμπειρία. Στα πλαίσια του συγκεκριμένου προγράμματος η ελληνική ομάδα προσέγγισε τον σκηνοθέτη/ σεναριογράφο οποίος και έγραψε το συγκεκριμένο έργο, παίρνοντας ερεθίσματα από αυτό που τα μέλη της ομάδας ήθελαν να εκφράσουν. Το έργο παρουσιάστηκε στις αρχές Απριλίου στην Αθήνα στα πλαίσια του ευρωπαϊκού προγράμματος «Μουσαφίρης»
«Η στάση»
Συγγραφέας/ σκηνοθέτης: Μορτεζά Μιρ Φαρχαντί
Βρισκόμαστε στο σταθμό του τραίνου. Ένας νεαρός που θέλει να ταξιδέψει εμφανίζεται στη σκηνή. Στο τέρμα του σταθμού υπάρχει κόσμος που περιμένει το τραίνο, παρόλο που οι γραμμές του τραίνου είναι χαλασμένες. Ο νεαρός στέκεται μπροστά στις γραμμές. Ο σταθμάρχης μιλάει μαζί του, για να τον αποτρέψει να ταξιδέψει και έτσι απελπισμένος κάθεται μαζί με τους άλλους. Κάθεται αρκετή ώρα και σκέφτεται. Μετά σηκώνεται και φτιάχνει τις γραμμές του τραίνου. Όταν τις ολοκληρώσει, αρχίζει να ακούει το σφύριγμα του τραίνου, το οποίο και έρχεται.
Παίζουν: Mohammad Reza Mohammad Pour, Hooman Golshan, Jackie Abhulimen, Σοφία Κουρτίδου, Celjeta Dervishi
μουσική επιμέλεια: Hooman Golshan
σκηνικά/κουστούμια: Morteza Mir Farhadi
ήχος/φωτισμός: Morteza Mir Farhadi
«Η στάση»
Συγγραφέας/ σκηνοθέτης: Μορτεζά Μιρ Φαρχαντί
Βρισκόμαστε στο σταθμό του τραίνου. Ένας νεαρός που θέλει να ταξιδέψει εμφανίζεται στη σκηνή. Στο τέρμα του σταθμού υπάρχει κόσμος που περιμένει το τραίνο, παρόλο που οι γραμμές του τραίνου είναι χαλασμένες. Ο νεαρός στέκεται μπροστά στις γραμμές. Ο σταθμάρχης μιλάει μαζί του, για να τον αποτρέψει να ταξιδέψει και έτσι απελπισμένος κάθεται μαζί με τους άλλους. Κάθεται αρκετή ώρα και σκέφτεται. Μετά σηκώνεται και φτιάχνει τις γραμμές του τραίνου. Όταν τις ολοκληρώσει, αρχίζει να ακούει το σφύριγμα του τραίνου, το οποίο και έρχεται.
Παίζουν: Mohammad Reza Mohammad Pour, Hooman Golshan, Jackie Abhulimen, Σοφία Κουρτίδου, Celjeta Dervishi
μουσική επιμέλεια: Hooman Golshan
σκηνικά/κουστούμια: Morteza Mir Farhadi
ήχος/φωτισμός: Morteza Mir Farhadi
Εικόνα, φαντασία, ιστορία, παραμύθι, σκοτάδι, μουσική, χρώμα ορατό και αόρατο. Αυτό είναι το Μαύρο Θέατρο. Η γοητεία αυτής της τεχνικής και η γνώση των μυστικών της, οδήγησαν στη δημιουργία της ομάδας Μαύρου Θεάτρου «ΑΣΠΡΟΙ ΓΛΑΡΟΙ» του ΠΕΘΕΑ «ΑΡΓΩ». Η ομάδα δημιουργήθηκε πριν τρία περίπου χρόνια, με στόχο μία διαφορετική μορφή έκφρασης και απελευθέρωσης συναισθημάτων, που δεν περιέχει όμως έκθεση. Έχει δώσει παραστάσεις που αφορούν εκδηλώσεις του προγράμματος ΠΕΘΕΑ «ΑΡΓΩ». Τον Οκτώβριο του 2010 παρουσιάστηκε για πρώτη φορά στο ευρύ κοινό, με τη συμμετοχή στο 11ο Διεθνές Φεστιβάλ Κουκλοθέατρου και Παντομίμας στο Κιλκίς. Στο πλαίσιο του Κοινωνικού Θεάτρου δόθηκε παράσταση στο θέατρο Χιλής στην Καλαμαριά.
«Η πριγκίπισσα και ο δράκος»
Η ιστορία που θα παρουσιαστεί έχει φτιαχτεί από την αρχή μέχρι το τέλος από τα μέλη της ομάδας. Με αφορμή ένα ακουστικό ερέθισμα (κρουστά), καταιγισμό ιδεών και άλλες τεχνικές, δημιουργήθηκε η ιστορία, αποτέλεσμα της φαντασίας των παιδιών. Στη συνέχεια αποφασίστηκαν οι κατασκευές, που δημιουργήθηκαν από τα ίδια τα παιδιά. Ακολούθησε το παίξιμο της ιστορίας, η δράση και η εμψύχωση των αντικειμένων (κούκλες). Η μουσική επένδυση της ιστορίας πραγματοποιείται από την ομάδα κρουστών του «ΑΡΓΩ» και είναι ζωντανή.
Συντονιστές: Βασιλείου Χριστίνα, Μεσημέρι Ιουλία, Τουρτόγλου Θεοδοσία
Αφήγηση από την ομάδα ραδιοφώνου: Πάνου Νίκη, Προδρομίδου Θεοδώρα, από το μαύρο θέατρο: Βασιλείου Χριστίνα, Μεσημέρη Ιουλία, Τουρτόγλου Θεοδοσία, από τα κρουστά: Βλάχβεη Αθηνά, Παπαγεωργίου Κατερίνα, Χατζούδη Θεανώ
Παίζουν: Σταύρος, Ιορδάνης, Βάσω, Αποστόλης, Νίκος, Βελισσάριος, Σταμάτης, Δημήτρης, Σταύρος, Τάσος, Βασίλης, Νίκος, Αλέξανδρος, Ντίνα, Σοφία, Σάκης, Θεόφιλος, Αντώνης, Δημήτρης, Νίκος, Σοφία, Ρόμα, Γιάννης, Αντώνης, Κώστας, Βάλια, Αντώνης, Αλέξανδρος.
«Η πριγκίπισσα και ο δράκος»
Η ιστορία που θα παρουσιαστεί έχει φτιαχτεί από την αρχή μέχρι το τέλος από τα μέλη της ομάδας. Με αφορμή ένα ακουστικό ερέθισμα (κρουστά), καταιγισμό ιδεών και άλλες τεχνικές, δημιουργήθηκε η ιστορία, αποτέλεσμα της φαντασίας των παιδιών. Στη συνέχεια αποφασίστηκαν οι κατασκευές, που δημιουργήθηκαν από τα ίδια τα παιδιά. Ακολούθησε το παίξιμο της ιστορίας, η δράση και η εμψύχωση των αντικειμένων (κούκλες). Η μουσική επένδυση της ιστορίας πραγματοποιείται από την ομάδα κρουστών του «ΑΡΓΩ» και είναι ζωντανή.
Συντονιστές: Βασιλείου Χριστίνα, Μεσημέρι Ιουλία, Τουρτόγλου Θεοδοσία
Αφήγηση από την ομάδα ραδιοφώνου: Πάνου Νίκη, Προδρομίδου Θεοδώρα, από το μαύρο θέατρο: Βασιλείου Χριστίνα, Μεσημέρη Ιουλία, Τουρτόγλου Θεοδοσία, από τα κρουστά: Βλάχβεη Αθηνά, Παπαγεωργίου Κατερίνα, Χατζούδη Θεανώ
Παίζουν: Σταύρος, Ιορδάνης, Βάσω, Αποστόλης, Νίκος, Βελισσάριος, Σταμάτης, Δημήτρης, Σταύρος, Τάσος, Βασίλης, Νίκος, Αλέξανδρος, Ντίνα, Σοφία, Σάκης, Θεόφιλος, Αντώνης, Δημήτρης, Νίκος, Σοφία, Ρόμα, Γιάννης, Αντώνης, Κώστας, Βάλια, Αντώνης, Αλέξανδρος.
Η Θεατρική Ομάδα του ΚΕΘΕΑ ΙΘΑΚΗ εδώ και 13 περίπου χρόνια καθοδηγούμενη από τον Παύλο Δανελάτο έχει παρουσιάσει αξιόλογο έργο κυρίως μέσα στη θεραπευτική κοινότητα. Στην διάρκεια αυτή έχει ανεβάσει κομμάτια από έργα του Γεωργίου Σουρή (Αναπαραδιάδης, Περιφέρεια), του Μάριου Ποντίκα (Εσωτερικαί Ειδήσεις), του Εξυπερή (Μικρός Πρίγκιπας), του Τζον Γκουέαρ (Το Ωραιότερο Απόγευμα της Χρονιάς) του Ντάριο Φο (Ελεύθερο Ζευγάρι) κλπ. Χαρακτηριστικό δείγμα της δουλειάς του εργαστηρίου αυτού είναι τα video που κατά καιρούς έχουν γίνει με σενάρια των μελών της ομάδας. Στόχος της ομάδας είναι πάντα η βαθύτερη γνώση του ανθρώπου και τελικά του εαυτού μας μέσα από την τέχνη της υποκριτικής. Στο πλαίσιο αυτό γίνεται γνωριμία κυρίως με το σύστημα Στανισλάβσκι και τις ασκήσεις αυτοσχεδιασμού που το συνοδεύουν.
«Παράξενες συναντήσεις»
Στη συγκεκριμένη παράσταση πρόκειται να παρουσιαστούν δύο μονόπρακτα. Το ωραιότερο απόγευμα της χρονιάς του Τζον Γκουέαρ και Καρδιά για δύο του Γκυ Φουασύ, σε μια ενιαία παράσταση με γενικό τίτλο Παράξενες συναντήσεις.
Σκηνοθεσία: Παύλος Δανελάτος
ΚΘΒΕ – ΧΩΡΟΣ ΔΡΑΣΗΣ
Α4Μ: Μετά το Τέλος του Dennis KellyΔευτέρα 14/06/10 στις 9μμ.
Πειραματική Σκηνή- Μικρό Θέατρο- Μονή Λαζαριστών
Α4Μ: Μετά το Τέλος του Dennis KellyΔευτέρα 14/06/10 στις 9μμ.
Πειραματική Σκηνή- Μικρό Θέατρο- Μονή Λαζαριστών
H πειραματική ομάδα έρευνας παραστατικών τεχνών «Α4Μ» ιδρύθηκε το 2008 από τη σκηνοθέτιδα-ερευνήτρια θεάτρου Αθηνά Δράγκου και τον μουσικό-σκηνοθέτη Δημήτρη Παπαδόπουλο. Πρόκειται για εταιρεία μη-κερδοσκοπικού χαρακτήρα.
Βασικός στόχος της ομάδας είναι να ερευνήσει νέες θεατρικές φόρμες, να δημιουργήσει διαπολιτισμικές παραστάσεις και να προωθήσει συνεργασίες καλλιτεχνών από διαφορετικές μορφές τέχνης και εθνικότητες. Η ομάδα Α4Μ χρησιμοποιεί ως πεδίο δράσης της εναλλακτικούς χώρους με στόχο αφενός να καταργήσει τα όρια μεταξύ του θεατρικού και του καθημερινού χώρου και αφετέρου να προσεγγίσει ένα ευρύτερο κοινό. Επιπλέον σκοπός της ομάδας είναι η οργάνωση σεμιναρίων υποκριτικής και σκηνοθεσίας από διακεκριμένους καλλιτέχνες, με ιδιαίτερη έμφαση στην οργάνωση σεμιναρίων Ασιατικού Θεάτρου ώστε να προωθήσει τη γνωριμία και τη συνεχή επαφή του έλληνα ηθοποιού με τις τεχνικές του Ασιατικού Θεάτρου. Πρώτη δραστηριότητα της ομάδας υπήρξε η οργάνωση του σεμιναρίου παραδοσιακού ινδικού χοροθεάτρου Kathakali από τον διεθνούς φήμης ινδό συνεργάτη του Peter Brook, Kalamandalama Karunakarana (Απρίλιος 2009). Τον Νοέμβριο του 2009 δημιούργησε την site-specific promenade performance “Project Οδύσσειες: Θεσσαλονίκη”, υπό την αιγίδα του 50ου Διεθνές Φεστιβάλ Θεσσαλονίκης όπου και απέσπασε εξαιρετικές κριτικές. Τον Σεπτέμβριο του 2010 οργανώνει ένα δεκαήμερο σεμινάριο Τεχνικών Παραδοσιακού Θεάτρου από τις χώρες τις νοτιοανατολικής Ασίας, Ινδία ,Ταϊλάνδη και Ινδονησία. (http://www.a4mthtr.com/)
Μετά το ΤέλοςΜία παρέα φίλων διασκεδάζει σε ένα μπαρ όταν συμβαίνει μια μεγάλη έκρηξη. Μια τρομοκρατική επίθεση βάζει τραγικό τέλος στην ‘έξοδο’ της παρέας. Εκείνη όταν συνέρχεται συνειδητοποιεί ότι βρίσκεται κλεισμένη στο καταφύγιο μαζί με Eκείνον. Οι δύο νέοι θα πρέπει να παραμείνουν στο μικρό καταφύγιο μέχρις ότου είναι ασφαλές να βγουν έξω. Επάνω υπάρχει προς το παρόν, ένα άγονο, κατεστραμμένο και μολυσμένο περιβάλλον. ‘Η τουλάχιστον έτσι λέει εκείνος. Γιατί εκείνη δεν θυμάται τίποτα μετά την επίθεση. Θα μπορέσουν να επιβιώσουν από την επίθεση; Θα μπορέσουν να επιβιώσουν ο ένας από τον άλλον;
Το «Μετά το Τέλος» είναι ένα βαθειά πολιτικό/κοινωνικό έργο. Είναι ένα δυνατό γεμάτο εντάσεις ψυχολογικό δράμα με στοιχεία μαύρης κωμωδίας. Ένα έργο όπου οι ανθρώπινες σχέσεις, οι σχέσεις εξουσίας και οι εμμονές εξετάζονται στο μικροσκόπιο.
Με αφορμή το κείμενο του Kelly η παράσταση είναι μια έρευνα πάνω στα επίκαιρα θέματα της βίας, της τρομοκρατίας, της αγάπης και του μίσους. Ζητήματα έλεγχου του νερού και της τροφής, ερωτήματα του τι είναι καλό και τι κακό θέτονται χωρίς να δίνονται απαντήσεις. Το έργο έκανε πρεμιέρα τον Αύγουστο του 2005 στο φεστιβάλ του Εδιμβούργου. Στην Ελλάδα μεταφράζεται και παρουσιάζεται για πρώτη φορά.
ΣΥΝΤΕΛΕΣΤΕΣΜετάφραση: Ευγενία Ταξοπούλου, Σκηνοθεσία: Αθηνά Δράγκου, Μουσική σύνθεση/επιμέλεια: Δημήτρης Παπαδόπουλος, Σκηνογραφία / Κοστούμια: Σύνθια Γεροθανασίου, Σχεδιασμός φωτισμών: Κέλλυ Εφραιμίδου, Επεξεργασία video: Best Before
Ηθοποιοί: Μάνος Γαλανής, Αλίκη Δουρμάζερ , Δημήτρης Παπαδόπουλος
Βασικός στόχος της ομάδας είναι να ερευνήσει νέες θεατρικές φόρμες, να δημιουργήσει διαπολιτισμικές παραστάσεις και να προωθήσει συνεργασίες καλλιτεχνών από διαφορετικές μορφές τέχνης και εθνικότητες. Η ομάδα Α4Μ χρησιμοποιεί ως πεδίο δράσης της εναλλακτικούς χώρους με στόχο αφενός να καταργήσει τα όρια μεταξύ του θεατρικού και του καθημερινού χώρου και αφετέρου να προσεγγίσει ένα ευρύτερο κοινό. Επιπλέον σκοπός της ομάδας είναι η οργάνωση σεμιναρίων υποκριτικής και σκηνοθεσίας από διακεκριμένους καλλιτέχνες, με ιδιαίτερη έμφαση στην οργάνωση σεμιναρίων Ασιατικού Θεάτρου ώστε να προωθήσει τη γνωριμία και τη συνεχή επαφή του έλληνα ηθοποιού με τις τεχνικές του Ασιατικού Θεάτρου. Πρώτη δραστηριότητα της ομάδας υπήρξε η οργάνωση του σεμιναρίου παραδοσιακού ινδικού χοροθεάτρου Kathakali από τον διεθνούς φήμης ινδό συνεργάτη του Peter Brook, Kalamandalama Karunakarana (Απρίλιος 2009). Τον Νοέμβριο του 2009 δημιούργησε την site-specific promenade performance “Project Οδύσσειες: Θεσσαλονίκη”, υπό την αιγίδα του 50ου Διεθνές Φεστιβάλ Θεσσαλονίκης όπου και απέσπασε εξαιρετικές κριτικές. Τον Σεπτέμβριο του 2010 οργανώνει ένα δεκαήμερο σεμινάριο Τεχνικών Παραδοσιακού Θεάτρου από τις χώρες τις νοτιοανατολικής Ασίας, Ινδία ,Ταϊλάνδη και Ινδονησία. (http://www.a4mthtr.com/)
Μετά το ΤέλοςΜία παρέα φίλων διασκεδάζει σε ένα μπαρ όταν συμβαίνει μια μεγάλη έκρηξη. Μια τρομοκρατική επίθεση βάζει τραγικό τέλος στην ‘έξοδο’ της παρέας. Εκείνη όταν συνέρχεται συνειδητοποιεί ότι βρίσκεται κλεισμένη στο καταφύγιο μαζί με Eκείνον. Οι δύο νέοι θα πρέπει να παραμείνουν στο μικρό καταφύγιο μέχρις ότου είναι ασφαλές να βγουν έξω. Επάνω υπάρχει προς το παρόν, ένα άγονο, κατεστραμμένο και μολυσμένο περιβάλλον. ‘Η τουλάχιστον έτσι λέει εκείνος. Γιατί εκείνη δεν θυμάται τίποτα μετά την επίθεση. Θα μπορέσουν να επιβιώσουν από την επίθεση; Θα μπορέσουν να επιβιώσουν ο ένας από τον άλλον;
Το «Μετά το Τέλος» είναι ένα βαθειά πολιτικό/κοινωνικό έργο. Είναι ένα δυνατό γεμάτο εντάσεις ψυχολογικό δράμα με στοιχεία μαύρης κωμωδίας. Ένα έργο όπου οι ανθρώπινες σχέσεις, οι σχέσεις εξουσίας και οι εμμονές εξετάζονται στο μικροσκόπιο.
Με αφορμή το κείμενο του Kelly η παράσταση είναι μια έρευνα πάνω στα επίκαιρα θέματα της βίας, της τρομοκρατίας, της αγάπης και του μίσους. Ζητήματα έλεγχου του νερού και της τροφής, ερωτήματα του τι είναι καλό και τι κακό θέτονται χωρίς να δίνονται απαντήσεις. Το έργο έκανε πρεμιέρα τον Αύγουστο του 2005 στο φεστιβάλ του Εδιμβούργου. Στην Ελλάδα μεταφράζεται και παρουσιάζεται για πρώτη φορά.
ΣΥΝΤΕΛΕΣΤΕΣΜετάφραση: Ευγενία Ταξοπούλου, Σκηνοθεσία: Αθηνά Δράγκου, Μουσική σύνθεση/επιμέλεια: Δημήτρης Παπαδόπουλος, Σκηνογραφία / Κοστούμια: Σύνθια Γεροθανασίου, Σχεδιασμός φωτισμών: Κέλλυ Εφραιμίδου, Επεξεργασία video: Best Before
Ηθοποιοί: Μάνος Γαλανής, Αλίκη Δουρμάζερ , Δημήτρης Παπαδόπουλος
<!--[if !supportLineBreakNewLine]-->
<!--[endif]-->
ΚΘΒΕ – ΧΩΡΟΣ ΔΡΑΣΗΣ
Oberon: Σαχλοκουβέντες- Three Occasional PiecesΤρίτη 15/6/2010 στις 9μμ.
Πειραματική Σκηνή- Μικρό Θέατρο- Μονή Λαζαριστών
Oberon: Σαχλοκουβέντες- Three Occasional PiecesΤρίτη 15/6/2010 στις 9μμ.
Πειραματική Σκηνή- Μικρό Θέατρο- Μονή Λαζαριστών
Η ομάδα τέχνης Oberon δημιουργήθηκε τον Νοέμβριο του 2009 και απαρτίζεται από τους Αλέκο Σπυριδάκη, Διονύση Καραθανάση, Μελίνα Τριανταφυλλίδου, Μαρία Ριστάνη και Μαρία-Δήμητρα Βέττα. Συνδετικός κρίκος των μελών της είναι η αγάπη για την τέχνη, αλλά και η ανάγκη για δημιουργία και φαντασία στην καθημερινότητα. Η παράσταση Σαχλοκουβέντες - Three Occasional Pieces του Σάμουελ Μπέκετ είναι η πρώτη δουλειά που παρουσιάζουν.
«Σαχλοκουβέντες- Three Occasional Pieces»Πρόκειται για τρία μονόπρακτα του Σάμουελ Μπέκετ (A piece of monologue, Rockaby, Ohio impromptu) που δημοσιεύθηκαν μαζί το 1982 από την Faber and Faber με τον τίτλο Three Occasional Pieces. Έργα φαινομενικά διαφορετικά, που κινούνται όμως γύρω από κοινές θεματικές. Ένας αφηγητής ανιχνεύει το «μέσα σκοτάδι», μια γυναίκα λικνίζεται προς την ακινησία και το τέλος, ένας αναγνώστης και ένας ακροατής εμπλέκονται σε μια ιδιότυπη ιεροτελεστία ανάγνωσης. Η απώλεια, η εμμονή της επανάληψης, η μνήμη, η αναζήτηση διεξόδου αλλά και η παραίτηση είναι μοτίβα που επανέρχονται στα τρία έργα «ξανά και ξανά», καθώς «...πρέπει να συνεχίζεις, δεν μπορώ να συνεχίσω, πρέπει να συνεχίζεις, θα συνεχίσω, πρέπει να λες λόγια, όσο ακόμα υπάρχουν, πρέπει να λέγονται...» («Ο ακατονόμαστος» εκδόσεις «Υψιλον»).
Ανάμεσα στα τρία μονόπρακτα παρεμβάλλονται και μερικά ποιητικά διαμαντάκια του μεγάλου Ιρλανδού συγγραφέα, γραμμένα μεταξύ 1976-1978, που ο ίδιος αυτοσαρκαστικά χαρακτήρισε «σαχλοκουβέντες» (Mirlitonnades ).
Ανάμεσα στα τρία μονόπρακτα παρεμβάλλονται και μερικά ποιητικά διαμαντάκια του μεγάλου Ιρλανδού συγγραφέα, γραμμένα μεταξύ 1976-1978, που ο ίδιος αυτοσαρκαστικά χαρακτήρισε «σαχλοκουβέντες» (Mirlitonnades ).
Συντελεστές
Σκηνοθεσία και η μετάφραση: Αλέκος Σπυριδάκης
Μουσική: Ηρακλής Πασχαλίδης
Σχεδιασμός φωτισμών: Στράτος Κουτράκης
Σκηνικά και κουστούμια: Μαρία-Δήμητρα Βέττα
Επιμέλεια της παραγωγής και των κοστουμιών: Βούλα Ορφανίδου.
Παίζουν: Μελίνα Τριανταφυλλίδου, Μαρία Ριστάνη, Διονύσης Καραθανάσης.
Τα αποσπάσματα που ακούγονται από τις Σαχλοκουβέντες του Μπέκετ είναι σε μετάφραση του Γ.Βίλλιου
<!--[if !supportLineBreakNewLine]-->
<!--[endif]-->
ΚΘΒΕ – ΧΩΡΟΣ ΔΡΑΣΗΣ
Ρίσκο: Η δολοφονία της οδού ΑποντάκαΜια δουλειά πάνω στο κείμενο: Η νύχτα των δολοφόνων του Χοσέ ΤριανάΤετάρτη 16/06/2010 στις 9μμ.
Πειραματική Σκηνή- Μικρό Θέατρο- Μονή Λαζαριστών
Ρίσκο: Η δολοφονία της οδού ΑποντάκαΜια δουλειά πάνω στο κείμενο: Η νύχτα των δολοφόνων του Χοσέ ΤριανάΤετάρτη 16/06/2010 στις 9μμ.
Πειραματική Σκηνή- Μικρό Θέατρο- Μονή Λαζαριστών
Η ομάδα ΡΙΣΚΟ ιδρύθηκε το Νοέμβριο του 2009 και αποτελείται από τους: Δραμαλή Έφη, Λαμπούδη Λίλη, Μαυρίδη Χρήστο, Ρωμανίδου Νάντια και Σαββίδη Γιώργο. Όλα τα άτομα της ομάδας ΡΙΣΚΟ έχουν συμμετοχή σε διάφορα Εργαστήρια και θεατρικές παραστάσεις στην πόλη και έχουν ως κοινό στοιχείο την αποφοίτησή τους από το Εργαστήρι Θεατρικής Τέχνης του Κέντρου Θεατρικής Έρευνας Θεσσαλονίκης (2009).
Η ομάδα λειτουργεί σε όλα της τα επίπεδα με τρόπο συλλογικό. Από την επιλογή έργου και συνεργατών, τον τρόπο της δουλειάς, πριν και μετά την πρόβα, έως και την παράσταση. Στόχος της είναι να δουλέψει πάνω σε κείμενα, είτε νέων συγγραφέων, είτε σε κείμενα παλαιότερων που δεν έχουν βρει το δρόμο να επικοινωνήσουν με το σύγχρονο θεατή, ή παρουσιάζονται μέσα από μια νέα ανάγνωση. Η ομάδα δεν έχει καμία οικονομική υποστήριξη και είναι αυτοχρηματοδοτούμενη.
«Η δολοφονία της οδού Αποντάκα»Μια νύχτα μια ομάδα ηθοποιών κάνει τις τελευταίες πρόβες στη «Νύχτα των δολοφόνων» (ένα θεατρικό έργο που αναφέρεται στο παιχνίδι –πρόβα που κάνουν οι τρεις χαρακτήρες του κειμένου με στόχο να «σκοτώσουν» τους γονείς τους).
Η πρόθεση του συγγραφέα είναι "η καταστροφή του μύθου της «οικογένειας», που ακολουθεί καθημερινά τον άνθρωπο, με σκοπό να τον επαναφέρει στην κριτική σκέψη, ώστε να γίνει πιο ενεργητικός, πιο αληθινός. Ένας άνθρωπος που θα ΖΕΙ, δεν θα άγεται και θα φέρεται, που δεν θα αυτοκαταστρέφεται, που δε θα φορτώνει στις πλάτες των άλλων τα δικά του σφάλματα.
Σε ένα πρώτο επίπεδο, οι τρεις χαρακτήρες συνιστούν τρεις εκδοχές του κοινωνικού ανθρώπου: του επαναστάτη, του συντηρητικού, και του ενδιάμεσου, ο οποίος εύκολα αλλάζει στρατόπεδο ανάλογα με τις συνθήκες. Σε ένα δεύτερο επίπεδο, στον κόσμο του Θεάτρου, βλέπουμε τους «ανταγωνισμούς μέσα σε ένα «θίασο. Τα πράγματα ξεκινάνε από τη «σκηνή» και τελειώνουν στην πραγματική ζωή, όταν «ανοίξει η πόρτα» του θεάτρου.
Πρόκειται για την πρώτη ανεξάρτητη δράση της θεατρικής ομάδας «ΡΙΣΚΟ» που πραγματοποιείται με την εποπτεία /καθοδήγηση του Βαγγέλη Οικονόμου, εμψυχωτή θεάτρου –σκηνοθέτη, ο οποίος έχει την ευθύνη της μετάφρασης –διασκευής του κειμένου και της σκηνοθεσίας.
Συντελεστές
Σκηνικά -Κοστούμια –Μουσική επιμέλεια: Θεατρική Ομάδα «ΡΙΣΚΟ»
Φωτισμοί: Στράτος Κουτράκης
ΔΙΑΝΟΜΗ:
ΛΑΛΟ: Μαυρίδης Χρήστος - Σαββίδης Γιώργος, ΚΟΥΚΑ: Λαμπούδη Λίλη -Ρωμανίδου Νάντια
ΜΠΕΜΠΑ: Δραμαλή Έφη
Η ομάδα λειτουργεί σε όλα της τα επίπεδα με τρόπο συλλογικό. Από την επιλογή έργου και συνεργατών, τον τρόπο της δουλειάς, πριν και μετά την πρόβα, έως και την παράσταση. Στόχος της είναι να δουλέψει πάνω σε κείμενα, είτε νέων συγγραφέων, είτε σε κείμενα παλαιότερων που δεν έχουν βρει το δρόμο να επικοινωνήσουν με το σύγχρονο θεατή, ή παρουσιάζονται μέσα από μια νέα ανάγνωση. Η ομάδα δεν έχει καμία οικονομική υποστήριξη και είναι αυτοχρηματοδοτούμενη.
«Η δολοφονία της οδού Αποντάκα»Μια νύχτα μια ομάδα ηθοποιών κάνει τις τελευταίες πρόβες στη «Νύχτα των δολοφόνων» (ένα θεατρικό έργο που αναφέρεται στο παιχνίδι –πρόβα που κάνουν οι τρεις χαρακτήρες του κειμένου με στόχο να «σκοτώσουν» τους γονείς τους).
Η πρόθεση του συγγραφέα είναι "η καταστροφή του μύθου της «οικογένειας», που ακολουθεί καθημερινά τον άνθρωπο, με σκοπό να τον επαναφέρει στην κριτική σκέψη, ώστε να γίνει πιο ενεργητικός, πιο αληθινός. Ένας άνθρωπος που θα ΖΕΙ, δεν θα άγεται και θα φέρεται, που δεν θα αυτοκαταστρέφεται, που δε θα φορτώνει στις πλάτες των άλλων τα δικά του σφάλματα.
Σε ένα πρώτο επίπεδο, οι τρεις χαρακτήρες συνιστούν τρεις εκδοχές του κοινωνικού ανθρώπου: του επαναστάτη, του συντηρητικού, και του ενδιάμεσου, ο οποίος εύκολα αλλάζει στρατόπεδο ανάλογα με τις συνθήκες. Σε ένα δεύτερο επίπεδο, στον κόσμο του Θεάτρου, βλέπουμε τους «ανταγωνισμούς μέσα σε ένα «θίασο. Τα πράγματα ξεκινάνε από τη «σκηνή» και τελειώνουν στην πραγματική ζωή, όταν «ανοίξει η πόρτα» του θεάτρου.
Πρόκειται για την πρώτη ανεξάρτητη δράση της θεατρικής ομάδας «ΡΙΣΚΟ» που πραγματοποιείται με την εποπτεία /καθοδήγηση του Βαγγέλη Οικονόμου, εμψυχωτή θεάτρου –σκηνοθέτη, ο οποίος έχει την ευθύνη της μετάφρασης –διασκευής του κειμένου και της σκηνοθεσίας.
Συντελεστές
Σκηνικά -Κοστούμια –Μουσική επιμέλεια: Θεατρική Ομάδα «ΡΙΣΚΟ»
Φωτισμοί: Στράτος Κουτράκης
ΔΙΑΝΟΜΗ:
ΛΑΛΟ: Μαυρίδης Χρήστος - Σαββίδης Γιώργος, ΚΟΥΚΑ: Λαμπούδη Λίλη -Ρωμανίδου Νάντια
ΜΠΕΜΠΑ: Δραμαλή Έφη
ΚΘΒΕ – ΧΩΡΟΣ ΔΡΑΣΗΣ
Χορευτές του Βορρά: …erga omnes - …έναντι όλωνΠέμπτη 17/06/2010 στις 9μμ.
Πειραματική Σκηνή- Μικρό Θέατρο- Μονή Λαζαριστών
Χορευτές του Βορρά: …erga omnes - …έναντι όλωνΠέμπτη 17/06/2010 στις 9μμ.
Πειραματική Σκηνή- Μικρό Θέατρο- Μονή Λαζαριστών
Οι «Χορευτές του Βορρά» δημιουργήθηκαν υπό την καλλιτεχνική διεύθυνση της Τατιάνας Παπαδοπούλου το 1994 με έδρα τη Θεσσαλονίκη. Η ομάδα κινείται σε νεοκλασικά και σύγχρονα μοτίβα και ως επί το πλείστον πάνω σε καθαρά χορευτικές φόρμες.
Στο ενεργητικό τους έχουν μια πλούσια καλλιτεχνική δραστηριότητα με πολλές εμφανίσεις και συμμετοχές σε εκδηλώσεις χορού: «Μήνας Χορού», «Παγκόσμια Ημέρα Χορού», «Μαραθώνιος Χορού», «Φεστιβάλ Χορού» σε Αθήνα και Θεσσαλονίκη, «Χορευτικές Συναντήσεις»-Ο.Π.Π.Ε, Sani Festival, Festival Unesco, Biennale Νέων Καλλιτεχνών 2003, Πανόραμα Σύγχρονου Χορού-Αθήνα, 1η και 2η Πλατφόρμα Σύγχρονου Χορού-Μέγαρο Μουσικής Αθηνών, Balkan Arts Market, «Δημήτρια».
“…erga omnes” “…έναντι όλων”Διαφορετικοί άνθρωποι . Διαφορετικές πορείες.
Πορείες έξοχες και μηδαμινές, ανυπάκουες και υπεροπτικές, συγκροτημένες και αποσυντονισμένες.
Πορείες από την ομορφιά στην τρέλα, από την επιθυμία στην απώλεια, από το φόβο στην εκπλήρωση, από την αμετροέπεια στον απόλυτο προορισμό.
Πορείες που αφήσανε για αποτυπώματα στιγμές.. στιγμές που αν τοποθετηθούν στη σειρά δημιουργούν διαδρομές, ζωές.
Οι διαδρομές μας ένας αγώνας όπου στεκόμαστε μόνοι, με βοηθό το φόβο.
Η ανάγκη μας για απαντήσεις, μας φορτώνει ευθύνες να ταχθούμε απέναντι στις αφώτιστες πτυχές μας.
Σε αυτές τις διαδρομές δεχθήκαμε « δώρα » , που έγιναν τα παράθυρα μέσα από τα οποία μάθαμε να ζούμε, να επικοινωνούμε. Τα χρησιμοποιήσαμε αλόγιστα, τα καταχραστήκαμε κι ας ήτανε δικά μας.
« Δώρα» και οι σχέσεις μας με τους ανθρώπους. Παράθυρα κι αυτές που γίνανε καθρέφτες. Μας αναγκάσανε να πάρουμε θέση. Θέση άμυνας ,θέση επίθεσης, συμμετοχής ή αμετοχικότητας.
Τέτοιες στιγμές αλήθειας και επαναπροσδιορισμού, επιστρέφουμε στις σχέσεις για να κρυφτούμε μέσα στον άλλον ή στη σκιά του να βρούμε κρυψώνα τον ίδιο μας τον εαυτό.
Η εγωιστική ανάγκη του καθενός στη μοναδικότητα και στη μοναχικότητα, μας φέρνει αντιμέτωπους με τον εαυτό μας αλλά και με τους άλλους.
Και έναντι όλων ..το τέλος.
Συντελεστές
Χορογραφία: Τατιάνα Παπαδοπούλου
Σκηνογραφία - Κοστούμια: Νίκος Καλαϊτζίδης
Μουσική: Αντώνης Σουσάμογλου, εξάρχων βιολιστής της ΚΟΘ
Ερμηνεύουν: Γαλήνη Γυρτάτου, Στελλίνα Γκόσιου, Δημήτρης Μαργαρίτης, Άννα Δαβουρτζίκα, Κατερίνα Μισιχρόνη, Εύα ΧριστοφιλίδουΜουσική Παραγωγή: Νίκος Κατικαρίδης
Στο ενεργητικό τους έχουν μια πλούσια καλλιτεχνική δραστηριότητα με πολλές εμφανίσεις και συμμετοχές σε εκδηλώσεις χορού: «Μήνας Χορού», «Παγκόσμια Ημέρα Χορού», «Μαραθώνιος Χορού», «Φεστιβάλ Χορού» σε Αθήνα και Θεσσαλονίκη, «Χορευτικές Συναντήσεις»-Ο.Π.Π.Ε, Sani Festival, Festival Unesco, Biennale Νέων Καλλιτεχνών 2003, Πανόραμα Σύγχρονου Χορού-Αθήνα, 1η και 2η Πλατφόρμα Σύγχρονου Χορού-Μέγαρο Μουσικής Αθηνών, Balkan Arts Market, «Δημήτρια».
“…erga omnes” “…έναντι όλων”Διαφορετικοί άνθρωποι . Διαφορετικές πορείες.
Πορείες έξοχες και μηδαμινές, ανυπάκουες και υπεροπτικές, συγκροτημένες και αποσυντονισμένες.
Πορείες από την ομορφιά στην τρέλα, από την επιθυμία στην απώλεια, από το φόβο στην εκπλήρωση, από την αμετροέπεια στον απόλυτο προορισμό.
Πορείες που αφήσανε για αποτυπώματα στιγμές.. στιγμές που αν τοποθετηθούν στη σειρά δημιουργούν διαδρομές, ζωές.
Οι διαδρομές μας ένας αγώνας όπου στεκόμαστε μόνοι, με βοηθό το φόβο.
Η ανάγκη μας για απαντήσεις, μας φορτώνει ευθύνες να ταχθούμε απέναντι στις αφώτιστες πτυχές μας.
Σε αυτές τις διαδρομές δεχθήκαμε « δώρα » , που έγιναν τα παράθυρα μέσα από τα οποία μάθαμε να ζούμε, να επικοινωνούμε. Τα χρησιμοποιήσαμε αλόγιστα, τα καταχραστήκαμε κι ας ήτανε δικά μας.
« Δώρα» και οι σχέσεις μας με τους ανθρώπους. Παράθυρα κι αυτές που γίνανε καθρέφτες. Μας αναγκάσανε να πάρουμε θέση. Θέση άμυνας ,θέση επίθεσης, συμμετοχής ή αμετοχικότητας.
Τέτοιες στιγμές αλήθειας και επαναπροσδιορισμού, επιστρέφουμε στις σχέσεις για να κρυφτούμε μέσα στον άλλον ή στη σκιά του να βρούμε κρυψώνα τον ίδιο μας τον εαυτό.
Η εγωιστική ανάγκη του καθενός στη μοναδικότητα και στη μοναχικότητα, μας φέρνει αντιμέτωπους με τον εαυτό μας αλλά και με τους άλλους.
Και έναντι όλων ..το τέλος.
Συντελεστές
Χορογραφία: Τατιάνα Παπαδοπούλου
Σκηνογραφία - Κοστούμια: Νίκος Καλαϊτζίδης
Μουσική: Αντώνης Σουσάμογλου, εξάρχων βιολιστής της ΚΟΘ
Ερμηνεύουν: Γαλήνη Γυρτάτου, Στελλίνα Γκόσιου, Δημήτρης Μαργαρίτης, Άννα Δαβουρτζίκα, Κατερίνα Μισιχρόνη, Εύα ΧριστοφιλίδουΜουσική Παραγωγή: Νίκος Κατικαρίδης
