Ο πρωθυπουργός και υπουργός Εξωτερικών της Ελλάδας δηλώνει ότι επί οκτώ χρόνια συζητούμε με την Τουρκία, πρακτικά τις απαιτήσεις της, αφού η Ελλάδα δεν διεκδικεί τίποτα από την Τουρκία πέρα από την απλή ρύθμιση της υφαλοκρηπίδας και δεν τυρούνται πρακτικά συζητήσεων!
Δηλαδή οι διαπραγματευτές του έτους 2010 θυμούνται τις συζήτησαν το 2002 ή το 2003 οι τότε διαπραγματευτές ή η ομάδες του υπουργείου Εξωτερικών επί ημερών Ν.Μπακογιάννη (επί υπουργίας Π.Μολυβιάτη στο ΥΠΕΞ, οι «γύροι» είχαν «παγώσει» σε μεγάλο βαθμό), ξέρουν τι συζήτησαν οι ομάδες του Γ.Παπανδρέου το 2002-2004. Το ζήτημα που ανακύπτει είναι τεράστιο.
Η θέση του πρωθυπουργού και υπουργού Εξωτερικών Γ.Παπανδρέου, πρακτικά είναι έωλη. Φυσικά και διατηρούνται πρακτικά, πιθανόν να μην συνυπογράφονται, αλλά διατηρούνται από την κάθε πλευρά. Και μάλιστα ατύπως συμφωνούνται. Αλλά μια τέτοια παραδοχή θα προκαλούσε αίτηση κατάθεσης εγγράφων στη Βουλή με όλες τις συνέπειες που θα μπορούσε να έχει η αποκάλυψη των όσων τερατωδών σε βάρος της χώρας συζητούνται στους περίφημους «γύρους διερευνητικών επαφών».
Αλλά και είναι εντυπωσιακό το γεγονός ότι ομολογείται ευθέως ότι το περιεχόμενο "είναι εμπιστευτικό και δεν κρατούνται πρακτικά".
Τι σημαίνει «εμπιστευτικό περιεχόμενο»; Από πότε είναι εμπιστευτικές και μη ανακοινώσιμες οι συζητήσεις που γίνονται με μία χώρα η οποία έχει θεσμοθετήσει τις αναθεωρητικές θέσεις της κατά των ελληνικών συνόρων, διεθνών συμφωνιών κλπ;
Ποιος έχει εξουσιοδοτήσει και σε ποια θεσμικά κείμενα περιλαμβάνεται πρόβλεψη μυστικής διπλωματίας με μία χώρα που σε επίπεδο λόγων και κυρίως πράξεων, συνιστά κορυφαία απειλή για την Ελλάδα, είναι άγνωστο.
Ας δούμε ολόκληρο το κείμενο της απάντησης του πρωθυπουργού και υπουργού Εξωτερικών Γιώργου Παπανδρέου:
«Η ελληνική πολιτική ως προς ζήτημα της οριοθέτησης της υφαλοκρηπίδας μεταξύ Ελλάδας και Τουρκίας είναι διαχρονικά σταθερή, με αποκλειστικό στόχο την επίλυση του με βάση το Διεθνές Δίκαιο, χρησιμοποιώντας τα μέσα ειρηνικής διευθέτησης των διαφορών που απορρέουν από τον Χάρτη
των Ηνωμένων Εθνών, περιλαμβανομένου του Διεθνούς Δικαστηρίου της Χάγης.
Εν προκειμένω, το αντικείμενο της νομικής διαφοράς με την Τουρκία έγκειται στην οριοθέτηση της υφαλοκρηπίδας σε δύο συγκεκριμένα σημεία, δηλαδή αφενός στη θαλάσσια προέκταση της συνοριακής γραμμής στη Θράκη και αφετέρου μεταξύ των τουρκικών ακτών και των πλησίον αυτών ελληνικών νησιών του Βορείου και Ανατολικού Αιγαίου καθώς και στη Δωδεκάνησο, λαμβανομένου βεβαίως υπόψη ότι, βάσει του άρθρου 121 της Σύμβασης για το Δίκαιο της θάλασσας του 1982 (UNCLOS) το οποίο ενσωματώνει εθιμικό δίκαιο, τα νησιά δικαιούνται υφαλοκρηπίδας, η οποία καθορίζεται σύμφωνα με τις γενικές διατάξεις της Σύμβασης όπως αυτές εφαρμόζονται στις ηπειρωτικές περιοχές.
Υπενθυμίζεται επίσης ότι τα δικαιώματα της Ελλάδας επί της υφαλοκρηπίδας υφίστανται εξ αρχής και αυτοδικαίως (άρθρο 77 παρ. 3 UNCLOS), δεν απαιτείται δηλαδή ρητή διακήρυξη του ελληνικού κράτους για την άσκηση των εν λόγω δικαιωμάτων.
Περαιτέρω, σημειώνεται ότι οι διερευνητικές επαφές έχουν στόχο την εξεύρεση κοινού εδάφους για την επίλυση της διαφοράς. Ως εκ τούτου, η ελληνική κυβέρνηση επιδίωξε την εντατικοποίηση των
διερευνητικών επαφών, έχοντας ως βασικό σκοπό την ολοκλήρωση τους ώστε να μην αποτελέσουν μία αέναη διαδικασία.
Υπενθυμίζεται ότι οι διερευνητικές επαφές έχουν ξεκινήσει από το 2002 και μέχρι σήμερα έχουν πραγματοποιηθεί 45 γύροι (σ.σ.: είχαμε και έναν «γύρο» ακόμα στο μεταξύ, δηλαδή 46), με τον τελευταίο να έχει λάβει, χώρα στις 19 Ιουλίου 2010 στην Κωνσταντινούπολη. Τέλος, από την έναρξη των διερευνητικών επαφών, συμφωνήθηκε από τις δύο πλευρές το περιεχόμενο των συζητήσεων να είναι εμπιστευτικό και να μην κρατούνται πρακτικά».
Να σημειώσουμε εδώ κάτι άλλο το οποίο πιθανότατα να είναι και «εκφραστική ανεπάρκεια», αλλά σε τέτοιους καιρούς όλα είναι πιθανά: Στην απάντηση αναφέρεται επι λέξει: «...μεταξύ των τουρκικών ακτών και των πλησίον αυτών ελληνικών νησιών του Βορείου και Ανατολικού Αιγαίου καθώς και στη Δωδεκάνησο...». Δηλαδή η Δωδεκάνησος δεν περιλαμβάνεται με σαφήνεια μεταξύ των «ελληνικών νησιών», αλλά μεσολαβεί ένα «...καθώς και στη...», ενώ θα αρκούσε μία διατύπωση όπως «...και της Δωδεκανήσου».
Την ερώτηση και αίτηση κατέθεσης εγγράφων τις είχαν καταθέσει στις 29 Ιουλίου οι βουλευτές του ΚΚΕ Σπύρος Χαλβατζής, Θανάσης Παφίλης, Λιάνα Κανέλλη, Γιώργος Μαρίνος και Γιώργος Μαυρίκος, σε σχέση με το ζήτημα του καθορισμού της ελληνικής υφαλοκρηπίδας. Αφορμή για την παρέμβαση του ΚΚΕ είχαν αποτελέσει δηλώσεις του ατιπροέδρου της κυβέρνησης Θ. Πάγκαλου, με τις οποίες περιόριζε την
ελληνική υφαλοκρηπίδα μόνο στα αβαθή (μέχρι 200 μέτρα βάθος!) του Αιγαίου. Η γνωστή και ως «υφαλοκρηπίδα του ροφού»
Τόσο το υπουργείο Εξωτερικών, όσο και το υπουργείο Εθνικής Αμυνας, απάντησαν γραπτά. Την απάντηση του υπουργείου Εξωτερικών υπογράφει ο πρωθυπουργός υπό την ιδιότητα του υπουργού Εξωτερικών και σε αυτήν αναφέρεται μεταξύ άλλων ότι οι προσπάθειες διευθέτησης της υφαλοκρηπίδας γίνονται στη βάση των όσων προβλέπει το Διεθνές Δίκαιο.
Οπως όμως αποκαλύπτει το ΥΠΕΞ, «οι διερευνητικές επαφές έχουν ξεκινήσει από το 2002 και μέχρι σήμερα έχουν πραγματοποιηθεί 45 γύροι, με τον τελευταίο να έχει λάβει χώρα στις 19 Ιουλίου 2010 στην
Κωνσταντινούπολη. Από την έναρξη των διερευνητικών επαφών, συμφωνήθηκε από τις δύο πλευρές το περιεχόμενο των συζητήσεων να είναι εμπιστευτικό και να μην κρατούνται πρακτικά».
Στη δική του απάντηση, ο υπουργός Εθνικής Άμυνας Ευάγγελος Βενιζέλος προσπαθεί να «μαζέψει» την απίστευτη δήλωση Πάγκαλου και σημειώνει ότι «η έννοια της υφαλοκρηπίδας έχει οριστεί στη Σύμβαση του Μοντέγκο Μπέι του 1982» και ότι «ισχύει η αρχή της μέσης γραμμής και ισχύουν οι κανόνες οριοθέτησης, οι οποίοι έχουν νομολογηθεί από το Διεθνές Δικαστήριο της Χάγης». Και καταθέτει ως έγγραφα την απάντηση που έδωσε στο ... defencenet.gr και στον «Ριζοσπάστη» σε συνέντευξη Τύπου!
Στην ερώτησή τους, οι βουλευτές του ΚΚΕ ζητούσαν να μάθουν «αν οι δηλώσεις του αντιπροέδρου της κυβέρνησης συνιστούν νέα προσέγγιση του ζητήματος της υφαλοκρηπίδας κατά τις διαπραγματεύσεις με την τουρκική κυβέρνηση κατά παρέκκλιση και απεμπόληση των όσων προβλέπονται από το
Δίκαιο της Θάλασσας του 1982 στα άρθρα που αφορούν την υφαλοκρηπίδα (άρθρο 76-Ορισμός της υφαλοκρηπίδας και άρθρο 77-Δικαιώματα του παράκτιου κράτους στην υφαλοκρηπίδα)».
Παράλληλα, απαιτούσαν από την κυβέρνηση «να καταθέσει μέσα στις προθεσμίες που προβλέπει ο Κανονισμός της Βουλής όλα τα σχετικά έγγραφα ή τα πρακτικά των συνομιλιών μεταξύ της ελληνοτουρκικής διαπραγματευτικής ομάδας για το θέμα της οριοθέτησης της υφαλοκρηπίδας».
Τμήμα ειδήσεων defencenet.gr
