Ο Ζαν-Μαρί Λε Πεν 82 ετών, βρίσκεται από το 1972 στην ηγεσία του Εθνικού Μετώπου.
Από τον Σουηδό Τζίμι Ακεσον ως τη γαλλίδα Μαρίν Λε Πεν, η άκρα δεξιά στην Ευρώπη παίρνει ένα νέο πρόσωπο, για να αποστασιοποιηθεί από το παρελθόν και, σε συνδυασμό με την υιοθέτηση μίας αντι-ισλαμικής ταυτότητας, για να εξασφαλίσει εκλογικές επιδόσεις και να αποκτήσει επιρροή σε κυβερνητικό επίπεδο.
"Είμαστε μάρτυρες μίας απόπειρας, από μια νέα γενιά πολιτικών ανδρών και γυναικών της άκρας δεξιάς, να διαφοροποιηθεί από την παρωχημένη ρητορική φασιστικού και αντισημιτικού στιλ", παρατηρεί ο Μάθιου Γκούντγουιν, ερευνητής του Chatham House της Βρετανίας.
"Σήμερα είμαστε διαφορετικοί και οι ψηφοφόροι το αντιλαμβάνονται", διαβεβαιώνει ο Τζίμι Αακεσον, 31 ετών, ηγέτης του κόμματος Σουηδοί Δημοκράτες, που κάποτε φορούσαν στολές ναζί και από τον Σεπτέμβριο 2010 εισήλθε στο σουηδικό κοινοβούλιο.
"Η νέα άκρα δεξιά αναπτύσσει μία ρητορική εθνικιστικού χαρακτήρα για να εναρμονισθεί με τα προβλήματα της σημερινής κοινωνίας, σύμφωνα με τη Μαγκαλί Μπαλάν, ερευνήτρια της Fondation Robert Schuman.
Η Μαρίν Λε Πεν , 42 ετών, αναμένεται να διαδεχθεί αυτήν την εβδομάδα τον πατέρα της Ζαν-Μαρί Λε Πεν (στη φωτογραφία), 82 ετών, που βρίσκεται από το 1972 στην ηγεσία του Εθνικού Μετώπου.
Η Μαρίν Λε Πεν, αν και προκάλεσε πρόσφατα την κατακραυγή όταν συνέκρινε τις μουσουλμανικές συνοικίες στη Γαλλία με την ναζιστική κατοχή, "προτιμά να πάρει αποστάσεις από θέματα του παρελθόντος, όπως η νοσταλγία του Γ' Ράιχ" για να αναπτύξει ένα αντιευρωπαϊκό προφίλ και έναν πολιτικό λόγο που να προσδιορίζει πολιτική ταυτότητα, παρατηρεί η Μαγκαλί Μπαλάν.
Την ίδια στρατηγική ακολουθεί το FPO της Αυστρίας, ο ισχυρός άνδρας του οποίου, ο Χάιντς-Κρίστιαν Στράσε, 41 ετών, χρησιμοποιεί στην εκστρατεία του κομμάτια ραπ κατά της κυριαρχίας των Βρυξελλών ή συνθήματα όπως "όχι στους μιναρέδες".
Ο ολλανδός ομόλογός του Γκεερτ Βίλντερς, 47 ετών, έχει ταχθεί υπέρ της επιβολής φόρου για την ισλαμική μαντίλα και ζητεί την απαγόρευση του Κορανίου.
Στην Ανατολική Ευρώπη, εξηγεί η Μαγκαλί Μπαλάν, τα κόμματα της άκρας δεξιάς δεν είχαν "κανένα πρόβλημα να εκμεταλλευθούν τις ουλές της ιστορίας" που προκλήθηκαν στα εθνικά αισθήματα από τον σοβιετικό κλοιό και την "πάντοτε παρούσα" εχθρότητα προς τις εθνικές μειονότητες.
Το μαρτυρούν οι διατριβές κατά των Ρομά του Ούγγρου Γκαμπόρ Βόνα, 32 ετών, ηγέτη του Jobbik ή του ηγέτη του βουλγαρικού κόμματος Ataka Βόλεν Σιντέροφ, 54 ετών.
Στις ευρωπαϊκές εκλογές του Ιουνίου 2009, η άκρα δεξιά ξεπέρασε το 5% σε 13 από τις 27 χώρες της Ευρωπαϊκής Ενωσης (Ολλανδία, Βέλγιο, Δανία, Ουγγαρία, Αυστρία, Βουλγαρία, Ιταλία, Φινλανδία, Ρουμανία, Ελλάδα, Γαλλία, Βρετανία και Σλοβακία).
Η άκρα δεξιά υποστηρίζει κυβερνήσεις μειοψηφίας στην Ολλανδία, όπου το PVV του Γκεερτ Βίλντερς ήρθε τρίτο στις βουλευτικές εκλογές του 2010 και στη Δανία, όπου το Λαϊκό Κόμμα είναι από το 2001 ο σύμμαχος της κυβερνώσας συντηρητικής παράταξης.
Κατά τη γνώμη της Μαγκαλί Μπαλάν, αυτή η άνοδος ξεπερνά την κοινωνικο-οικονομική κρίση.
"Πρόκειται για ένα κίνημα πολιτικής αντίδρασης στο άνοιγμα των συνόρων, που αποδυναμώνει εθνικές κυριαρχίες και εθνικές ταυτότητες", λέει.
ΑΠΕ-ΜΠΕ, Γαλλικό Πρακτορείο
