Ψάρια στον χείμαρρο της Τερπύλου

Fishes in the torrent of Terpylos

Burned the land that summer morning. We filled the car with the elements of our ` research'. Paris had prepared all. Bought abstention, special vases to put in the ‘collection of fishes’.

Γράφει ο Γιώργος Εχέδωρος

Φώτο: Λίγο έξω από την Τέρπυλο βρήκαμε ένα κοίλωμα του χειμάρρου γεμάτο με ζωή

Έβραζε ο τόπος εκείνο το καλοκαιριάτικο πρωινό. Γεμίσαμε το αυτοκίνητο με τα εξαρτήματα της ‘έρευνάς’ μας. Ο Πάρις τα είχε ετοιμάσει όλα. Αγόρασε απόχη, βαζάκια ‘ειδικά’ για συλλογή ιχθύων.
Στην www.fishbase.org/ βρήκαμε έντεκα είδη ψαριών για το Γαλλικό ποταμό, η δειγματοληψία όμως είχε γίνει διαχρονικά στο ύψος της Νέας Φιλαδέλφειας. Λίγα χιλιόμετρα, δηλαδή, πριν τις εκβολές του Γαλλικού ποταμού.

Έσκαγε ο τζίτζικας εκείνη την ημέρα. Οι χωρικοί κρεμάσανε τα καπνά στην πλατφόρμα για να στεγνώσουν

Γύρω στις έντεκα ήμασταν στην Τέρπυλο. Ο οικισμός είναι η έδρα του Δήμου Κρουσσών. Στο χωριό δεν συναντήσαμε ψυχή. Ο καυτός ήλιος δεν ευνοούσε για υπαίθριες εργασίες. Οι καπνοπαραγωγοί βρήκαν ιδανική την κάψα της ημέρας και κρέμασαν τα καπνά τους στις πλατφόρμες των τρακτέρ τους.

Ένα όμορφο ψάρι από το χείμαρρο. Το ρίξαμε πάλι στο νερό γιατί δεν άντεχε στο βάζο.

Βγήκαμε από το χωριό. Σε κάποιο σημείο του Ξηροπόταμου που διασχίσει τον οικισμό βρήκαμε ένα μεγάλο κοίλωμα. Το υδάτινο στοιχείο ήταν αρκετό για να υπάρχει ζωή. Τις χειμερινές ημέρες όταν μαυρίζουν τα γύρω υψώματα και γονιμοποιείται η γη με το βρόχινο νερό, αυτός ο χείμαρρος γεμίζει και οδηγεί τα όμβρια ύδατα των Κρουσίων στο Γαλλικό ποταμό.
Τράβηξα χειρόφρενο και κατεβήκαμε. Ένα αμάξι πέρασε από τον ασφαλτόδρομο και μείωσε ταχύτητα μόλις μας είδε με τις απόχες και τα βάζα.
«Θα μας περάσουν για παλαβούς», είπε ο Πάρις και γέλασε.
«Θεοπάλαβοι είμαστε», συμπλήρωσα και βιαστικά κατευθυνθήκαμε προς το κοίλωμα του Ξηροπόταμου.

Άντε τώρα να βρεις πως το λένε. Ένα όμορφο μικρό ψάρι, πιο μικρό κι από τη χούφτα μας.

Η πρώτη εντύπωση ήταν καλή. Στα ρηχά υπήρχε πολυπληθής γόνος. Ήταν ένας παράδεισος για τα ψάρια των Κρουσίων.
Με την πρώτη αρπαχτή, η απόχη γέμισε με ψάρια. Χοροπηδούσαν σαν τρελά από το φόβο τους.
‘Εδώ γίνεται χαμός...’ φώναξε ο Πάρις με έκδηλη την ικανοποίησή του.
Η υδάτινη ζωή μας γέμισε χαρά. Η ιχθυοπανίδα του παραπόταμου αυτού ήταν πιο πλούσια από τον άλλο παραπόταμο του Γαλλικού, τον Σπανό ποταμό του Δύσωρου.
Είχα εκτυπώσει και κάποιες φωτογραφίες ιχθύων για να συγκρίνουμε αυτά που πιάναμε με αυτά του διαδικτύου. Για να πω την αλήθεια, ...έμοιαζαν όλα!

Αυτά που δημοσιεύουμε στο Blog, φτάνουν για μια γεύση σήμερα... Θα αφήσουμε και για αύριο κάτι...