Ο Ότζι, ο 5.000 ετών «Άνθρωπος των Πάγων», δεν βρέθηκε τυχαία στις ιταλικές Άλπεις, αλλά, όπως ισχυρίζονται οι αρχαιολόγοι, ετάφη σύμφωνα με τους τελετουργικούς κανόνες της εποχής.
Από την εξέταση του σώματός του, είχε προκύψει, και μάλιστα, είχε γίνει και από όλους αποδεκτό, πως ο Ότζι είχε υπάρξει θύμα δολοφονίας.
Επίσης, έως σήμερα, είχε επικρατήσει η άποψη πως ο χώρος όπου ανακαλύφθηκε το σώμα του ήταν και το σημείο όπου δολοφονήθηκε.
Σήμερα, σύμφωνα με νέες έρευνες των αρχαιολόγων, αποδεικνύεται πως ναι μεν ο Ότζι χτυπήθηκε θανάσιμα, αλλά μεταφέρθηκε αρκετούς μήηνες ύστερα από το θάνατο του στις Άλπεις για να ταφεί.
Οπότε, το σημείο όπου ανακαλύφθηκε δεν ήταν τυχαίο, αλλά ένα είδος νεκροταφείου.
Ο Ότζι παρέμεινε περίπου 5.000 χρόνια θαμμένος κάτω από έναν παγετώνα στα σύνορα της Αυστρίας με την Ιταλία πριν ανακαλυφθεί από ορειβάτες το 1991.
Όλο αυτό το διάστημα, ο "Άνθρωπος των Πάγων" έχει αποτελέσει αντικείμενο εξονυχιστικών αναλύσεων.
Ωστόσο, μόλις πρόσφατα, οι ερευνητές πρόσεξαν στο παγωμένο σώμα του Ότζι ένα βαθύ τραύμα στο πίσω μέρος της πλάτης, γεγονός που υποδεικνύει πως πρόκειται για θύμα πολέμου, δολοφονίας ή ανθρωποθυσίας.
Οι ακτίνες Χ αποκάλυψαν μια αιχμή βέλους στον αριστερό ώμο του.
Παλαιότερα, ο αρχαιολόγος Γιόχαν Ρείνχαρντ, ο οποίος συμμετείχε στις έρευνες, είχε υποστηρίξει πως το πέρασμα όπου ανακαλύφθηκε το σώμα του Ότζι είναι ένα ξεχωριστό πέρασμα ανάμεσα σε δύο από τις υψηλότερες κορυφές των Άλπεων Έτσταλερ.
Τέτοια σημεία επέλεγαν οι άνθρωποι για να κάνουν προσφορές στους θεούς.
"Ξέρουμε ότι η λατρεία των βουνών ήταν σημαντική στην προϊστορική Ευρώπη κατά την Εποχή του Χαλκού", είχε δηλώσει.
Η ερμηνεία του Γιόχαν Ρείνχαρντ έδινε απάντηση στα ερωτήματα των ειδικών σχετικά με τα εργαλεία που είχαν βρεθεί κοντά στο σώμα.
Το σπάσιμο αντικειμένων, για παράδειγμα, αποτελούσε τελετουργική πράξη της νεολιθικής Ευρώπης.
Ο χάλκινος πέλεκυς, ο παλαιότερος προϊστορικός πέλεκυς που βρέθηκε στην Ευρώπη με ανέπαφα δεσίματα και λαβή, αποτέλεσε επίσης πολύ σημαντικό εύρημα.
Αν επρόκειτο για δολοφόνους, θα είχαν πάρει μαζί τους κάτι τόσο χρήσιμο. Αν όμως ήταν άνθρωποι που πραγματοποιούσαν μια τελετή, ίσως τον άφησαν δίπλα στον "Άνθρωπο των Πάγων" για να τον χρησιμοποιήσει στην άλλη ζωή του ή ως προσφορά στους θεούς.
Άλλη μία ένδειξη είναι το ότι η μούμια βρέθηκε σε ένα φυσικό χαντάκι κατά μήκος του περάσματος. Σύμφωνα με προγενέστερες ερμηνείες, είχε καταφύγει εκεί για να προφυλαχτεί από την κακοκαιρία. "Το χαντάκι όμως δεν είναι βαθύ και βρίσκεται σε ένα ψηλό σημείο του περάσματος. Θα ήταν ακατάλληλο για προφύλαξη από θύελλες" είχε εξηγήσει ο Γιόχαν Ρείνχαρντ.
Ωστόσο, οι απόψεις του δεν είχαν πείσει τους Ευρωπαίους ειδικούς, ανάμεσα στους οποίους συγκαταλέγεται και ο συντηρητής της μούμιας, ο παθολόγος Έντουαρντ Έγκαρτερ Βιγκλ, από το Αρχαιολογικό Μουσείο του Νότιου Τιρόλου.
Η αμφισβητούμενη έως σήμερα θεωρία του Γιόχαν Ρείνχαρντ έρχεται να επιβεβαιωθεί ύστερα από τις νέες αποκαλύψεις που ήρθαν στο φως.
Η νέα μελέτη, με επικεφαλής τον καθηγητή Λούκα Μποντιόλι του Εθνικού Μουσείου Προϊστορίας και Εθνολογίας της Ρώμης, δημοσιεύθηκε στο περιοδικό Antiquity.
enet.gr
