Θεματολόγιο

Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...

13.10.09

Οι λευκοί γίγαντες και τα ίχνη των εξωγήινων

Σαχάρα. Τζαμπάρεν.
Επιμέλεια: Γιώργος Εχέδωρος

Στο Τασσιλί-ν Αζέρ της Σαχάρας βορειοδυτικά του Χογκάρ, ομάδα Ρώσων κινηματογραφιστών θα αποτυπώσει τις περίφημες προϊστορικές εικόνες που υπάρχουν πάνω στους βράχους που ανακάλυψε ο Ανρί Λότε. Οι εικόνες αυτές βρίσκονται στην κοιλάδα ‘Τζαμπάρεν’ που στη γλώσσα των Τουαρέγκ σημαίνει ‘Οι Γίγαντες’.
Παριστάνουν πράγματι γιγαντιαία όντα (μια από τις σιλουέτες έχει ύψος 6 μέτρων), που ομοιάζουν εκπληκτικά με αστροναύτες.
Το κεφάλι του γίγαντα που ο Λότε βάπτισε αυθόρμητα ‘ο μεγάλος Αριανός Θεός’ είναι στρογγυλό και σαν κλεισμένο μέσα σε μια κάσκα με ένα είδος μικρού φινιστρινιού, που θα του επέτρεπε να βλέπει προς τα εμπρός.
Ο Ρώσος επιστήμονας δεν βεβαιώνει θετικά ότι ο «Μεγάλος Αριανός Θεός» είναι το πορτραίτο ενός αστροναύτη πριν από 10.000 χρόνια (αυτή είναι η ηλικία των εικόνων).
Ούτε λέγει ότι οι γιγαντιαίες πλάκες του Μπααλμπέκ είναι έργο επισκεπτών από το διάστημα.
Πάντως, μετά τη Σαχάρα, η ομάδα του θα πάει στο Μπααλμπέκ, στο Λίβανο.
Ρωτά εν πρώτοις πως λαοί καθυστερημένοι τεχνικά μπόρεσαν να αναγείρουν αυτό το καταπληκτικό κτίσμα, που αποτελείται από πέτρες που ζυγίζουν 2.000 τόνους η κάθε μία.
Κανένας σύγχρονος γερανός δε θα μπορούσε να σηκώσει τέτοιο βάρος. Αν υποθέσουμε ότι οι πέτρες αυτές σηκώθηκαν με τα χέρια πρέπει να δεχθούμε ομάδες από 20.000 ανθρώπους - πράγμα που φαίνεται πραγματικά αδύνατο. Και τι σχοινιά θα άντεχαν;
Δεύτερη ερώτηση: Σε τι χρησίμευαν αυτές οι πλάκες; Δεν κτίζονται μνημεία πλαγιασμένα στο έδαφος, στήνονται όσο ψηλότερα είναι δυνατό.
Βραχογραφία με το παράξενο γιγάντιο όν.
Τρίτη ερώτηση: γιατί γύρω από αυτήν την ‘ταράτσα’ τόσο πολλοί υαλοποιημένοι βράχοι που περιέχουν σημαντικές ποσότητες ραδιενεργού Βηρύλλιου;
Πρέπει να πούμε ότι το ζήτημα αυτό φέρνει σε αμηχανία τους αστρονόμους γιατί τα ισότοπα του Βηρυλλίου είναι ένα εκατομμύριο φορές σπανιότερα στο ηλιακό σύστημα από τα γειτονικά στοιχεία ενώ είναι αφθονότατα στην επιφάνεια των γιγαντιαίων κόκκινων άστρων.
Και μάλιστα αυτά τροφοδοτούν τις πυρηνικές αντιδράσεις αυτών των άστρων. Εξ άλλου η προέλευση των βράχων παραμένει μυστήριο. Θα μπορούσαμε βέβαια να φανταστούμε ότι είναι κατάλοιπα καύσης πυρηνικών αντιδραστήρων μεγάλων πυραύλων του διαστήματος.
Εφημερίδα: Ελευθερία, 1 Απριλίου 1962

Τέταρτη ερώτηση: Γιατί η καταστροφή των Σοδόμων και Γομόρων, όπως αναφέρει η Βίβλος καθώς και τα «Χειρόγραφα της Νεκράς Θάλασσας» θυμίζουν τόσο εφιαλτικά τις περιγραφές της καταστροφής της Χιροσίμας;
(Άλλωστε η Βίβλος αναφέρει επανειλημμένα «ανθρώπους που ήλθαν από τον ουρανό» και «ανθρώπους που έφευγαν ξαφνικά στον ουρανό»)
Μήπως οι ‘ξένοι από τον κόσμο’, πριν πετάξουν κατέστρεφαν τα αποθέματα των ατομικών των καυσίμων - αφού είπαν στους κατοίκους της περιοχής να φύγουν ‘δίχως να στρέψουν πίσω το πρόσωπό τους’;
Πέμπτη ερώτηση: Οι βουκολικοί λαοί πριν από πέντε χιλιάδες χρόνια, που δεν διέθεταν ούτε τελειοποιημένα αστεροσκοπεία, ούτε γιγαντιαία τηλεσκόπια, από πού κατείχαν τη θαυμαστή αστρονομική επιστήμη τους;
Ούτε ο καθηγητής Άγκρεστ, ούτε ο καθηγητής Αλέξανδρος Καζαντζέφ λέγουν θετικά ότι οι ταράτσες του Μπααλμπέκ είναι πεδία προσγειώσεως καμωμένα από όντα που ήλθαν από άλλον κόσμο.
Ούτε λέγουν ότι το ημερολόγιο των Πυλών του Ηλίου στις όχθες της λίμνης Τιτικάκα μεταφέρθηκε από άλλον κόσμο.

Το ημερολόγιο του μονόλιθου του Περού

Αλλά η ομάδα των Ρώσων κινηματογραφιστών πρόκειται επίσης να πάει στο Περού για να κινηματογραφήσει και αυτό το νέο πέτρινο αίνιγμα.
Είναι μια πύλη σκαλισμένη σ’ ένα γιγαντιαίο μονόλιθο. Πάνω στην πύλη είναι ένα γλυπτό ημερολόγιο που διαιρεί τα ‘χρόνια’ σε σειρές από 290 ‘ημέρες’, αντί των ιδικών μας 365 επίγειων ημερών.
Υπάρχουν 10 ‘μήνες’ των 24 ‘ημερών’ και 2 ‘μήνες’ των 25 ‘ημερών’.
Η ηλικία αυτού του μνημείου είναι 12 έως 15 χιλιάδες ετών. Οι επιστήμονες υπόθεσαν ότι η περίοδος της περιστροφής της Γης θα έχει μεταβληθεί αισθητά μέσα στις περασμένες χιλιετηρίδες.
Άλλοι διακήρυξαν πως τέτοια διαφορά είναι απόλυτα αδιανόητη και έτσι το θέμα μπήκε στην κατηγορία των άλυτων αινιγμάτων.
Και ξαφνικά η Ακαδημία των Επιστημών της Μόσχας δημοσίευσε μια ανακοίνωση για τις εργασίες των γνωστών σε όλο τον κόσμο αστρονόμων Β. Κοτελνίκοβ και Ιγκόρ Τσκλόβσκι.
Οι δύο αυτοί επιστήμονες, κατευθύνοντας κύματα ραντάρ στην Αφροδίτη, ανακάλυψαν ότι η Αφροδίτη περιστρέφεται μέσα σε κάτι περισσότερο από 9 γήινες ημέρες.
Λοιπόν το έτος της Αφροδίτης αντιστοιχεί προς 225 γήινες ημέρες. Άρα υπάρχουν 24 ημέρες στο έτος της Αφροδίτης. Τότε ο Καζαντζέφ θυμήθηκε το ημερολόγιο των ‘Πυλών του Ηλίου’ του ναού της Καλασαστίβα: 10 μήνες των 24 ημερών και 2 μήνες των 25 ημερών αντιστοιχούν ακριβώς προς τις 290 ημέρες του ημερολογίου των Ίνκας.
Πως είναι δυνατόν να ήταν γνωστό στην αρχαιότητα το ημερολόγιο της Αφροδίτης;
Ο Καζαντζέφ παρατηρεί απλώς ότι η Πύλη αυτή είχε κτιστεί από λαούς πολύ προγενέστερους από τους Ίνκας, που έλεγαν ότι πήραν την επιστήμη τους από λευκούς γίγαντες με γένια και γαλανά μάτια
==
Σημ. Θα ήθελα να ευχαριστήσω το συνεργάτη του Blog, Π.Β. (Αυστραλία) για την ηλεκτρονική αποστολή των αποκομμάτων της εφημερίδας ’Ελευθερία’ του έτους 1962.