4.700 νοµίσµατα από τις αποταµιεύσεις των αρχαίων
Μαίρη , Αδαµοπούλου
Θάφτηκαν σε σπηλιές ή κάτω από δάπεδα. Κρύφτηκαν σε τοίχους αφού πρώτα τυλίχτηκαν σε δερµάτινα πουγκιά ή ρίχτηκαν βιαστικά µέσα σε πήλινα αγγεία.
Με το πέρασµα του χρόνου ντύνονται µε θρύλους και αποτελούν το όνειρο του κάθε αρχαιοκάπηλου και τον πολύτιµο «µάρτυρα» του κάθε αρχαιολόγου. Σχεδόν 4.700 νοµίσµατα από ήλεκτρο, χρυσό, άργυρο και χαλκό µε προέλευση από την Ελλάδα, αλλά και από την Ανατολή (από τον 5ο έως τον 1ο αι. π.Χ.) συνθέτουν τους 23 θησαυρούς που εκτίθενται στο Νοµισµατικό Μουσείο και υπόσχονται να φέρουν τους επισκέπτες πιο κοντά στην εποχή που δεν υπήρχαν τράπεζες και οι άνθρωποι αναζητούσαν ασφαλή κρυψώνα για τις οικονοµίες τους. Ποια ανάγκη όµως ωθούσε στην αποθησαύριση του χρήµατος; «Η αποταµίευση είναι µια βασική αιτία», εξηγεί η διευθύντρια του Νοµισµατικού Μουσείο, Δέσποινα Ευγενίδου.
«Οι άνθρωποι στην προσπάθειά τους να αντιµετωπίσουν την ανασφάλεια για το µέλλον, συγκέντρωναν νοµίσµατα για τις δύσκολες ώρες ή για να βελτιώσουν την οικονοµική τους κατάσταση και µπορεί εκτός από νοµίσµατα να αποταµιεύουν κοσµήµατα και σκεύη από πολύτιµα µέταλλα».
Πόλεµοι και κατα στροφές έγιναν αφορµή για να χωθούν βιαστικά νοµίσµατα στο χώµα, αλλά οι ιδιοκτήτες τους δεν κατάφεραν να επιστρέψουν να τα πάρουν, ενώ άλλα σχετίζονται µε το εµπόριο ή αποτελούν χρήµατα του δηµόσιου ταµείου. Δεν είναι λίγες οι φορές δε, που το ντόπιο νόµισµα συνυπάρχει µε ένα ξενικό, όταν το δεύτερο είναι ιδιαιτέρως ισχυρό. Και µπορεί να µην µπορούν να δώσουν πολλές πληροφορίες για τους κατόχους τους όµως εκείνα που είναι από πολύτιµο υλικό είναι σχεδόν βέβαιο πως ανήκαν σε πλουσίους και τα χάλκινα σε φτωχούς.
Τι µπορεί τελικά όµως να πει στη γενιά των ανθρώπων που χρησιµοποιούν κατά κόρον το πλαστικό χρήµα η συγκεκριµένη έκθεση; Φιλοδοξεί να τους µυήσει στις συνθήκες εύρεσης των θησαυρών. Να τους αποκαλύψει τα γεγονότα που ώθησαν τους ιδιοκτήτες να κρύψουν την περιουσία τους και να εξηγήσει τα συµπεράσµατα που προκύπτουν από την κάθε ανακάλυψη _ όπως ο εντοπισµός χρυσών δαρεικών (περσικό νόµισµα) που επιβεβαιώνει τον Ξενοφώντα, πως οι Πέρσες χρησιµοποίησαν το ισχυρό νόµισµά τους για να επηρεάσουν µε δωροδοκίες τις πολιτικές εξελίξεις στην Ελλάδα.
Με το πέρασµα του χρόνου ντύνονται µε θρύλους και αποτελούν το όνειρο του κάθε αρχαιοκάπηλου και τον πολύτιµο «µάρτυρα» του κάθε αρχαιολόγου. Σχεδόν 4.700 νοµίσµατα από ήλεκτρο, χρυσό, άργυρο και χαλκό µε προέλευση από την Ελλάδα, αλλά και από την Ανατολή (από τον 5ο έως τον 1ο αι. π.Χ.) συνθέτουν τους 23 θησαυρούς που εκτίθενται στο Νοµισµατικό Μουσείο και υπόσχονται να φέρουν τους επισκέπτες πιο κοντά στην εποχή που δεν υπήρχαν τράπεζες και οι άνθρωποι αναζητούσαν ασφαλή κρυψώνα για τις οικονοµίες τους. Ποια ανάγκη όµως ωθούσε στην αποθησαύριση του χρήµατος; «Η αποταµίευση είναι µια βασική αιτία», εξηγεί η διευθύντρια του Νοµισµατικού Μουσείο, Δέσποινα Ευγενίδου.
«Οι άνθρωποι στην προσπάθειά τους να αντιµετωπίσουν την ανασφάλεια για το µέλλον, συγκέντρωναν νοµίσµατα για τις δύσκολες ώρες ή για να βελτιώσουν την οικονοµική τους κατάσταση και µπορεί εκτός από νοµίσµατα να αποταµιεύουν κοσµήµατα και σκεύη από πολύτιµα µέταλλα».
Πόλεµοι και κατα στροφές έγιναν αφορµή για να χωθούν βιαστικά νοµίσµατα στο χώµα, αλλά οι ιδιοκτήτες τους δεν κατάφεραν να επιστρέψουν να τα πάρουν, ενώ άλλα σχετίζονται µε το εµπόριο ή αποτελούν χρήµατα του δηµόσιου ταµείου. Δεν είναι λίγες οι φορές δε, που το ντόπιο νόµισµα συνυπάρχει µε ένα ξενικό, όταν το δεύτερο είναι ιδιαιτέρως ισχυρό. Και µπορεί να µην µπορούν να δώσουν πολλές πληροφορίες για τους κατόχους τους όµως εκείνα που είναι από πολύτιµο υλικό είναι σχεδόν βέβαιο πως ανήκαν σε πλουσίους και τα χάλκινα σε φτωχούς.
Τι µπορεί τελικά όµως να πει στη γενιά των ανθρώπων που χρησιµοποιούν κατά κόρον το πλαστικό χρήµα η συγκεκριµένη έκθεση; Φιλοδοξεί να τους µυήσει στις συνθήκες εύρεσης των θησαυρών. Να τους αποκαλύψει τα γεγονότα που ώθησαν τους ιδιοκτήτες να κρύψουν την περιουσία τους και να εξηγήσει τα συµπεράσµατα που προκύπτουν από την κάθε ανακάλυψη _ όπως ο εντοπισµός χρυσών δαρεικών (περσικό νόµισµα) που επιβεβαιώνει τον Ξενοφώντα, πως οι Πέρσες χρησιµοποίησαν το ισχυρό νόµισµά τους για να επηρεάσουν µε δωροδοκίες τις πολιτικές εξελίξεις στην Ελλάδα.